کاربر ناشناس
مجوس: تفاوت میان نسخهها
جز
←مجوس در فرق اسلامی
imported>Shadpoor جز (←مجوس در فرق اسلامی) |
imported>Shadpoor جز (←مجوس در فرق اسلامی) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==مجوس در فرق اسلامی== | ==مجوس در فرق اسلامی== | ||
در روایات اسلامی، [[قدریه]] به شدت مورد سرزنش قرار گرفته و از آنها به عنوان مجوس امت اسلامی یاد شده است<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ج۱۹، | در روایات اسلامی، [[قدریه]] به شدت مورد سرزنش قرار گرفته و از آنها به عنوان مجوس امت اسلامی یاد شده است<ref>ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، دار الفكر للطباعة والنشر والتوزيع، ج۱۹، ص۶۲؛ علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۹و۹۸</ref> و به همین جهت، بسیاری از فرق و مذاهب اسلامی، دیگری را اهل قدر و مجوس امت معرفی کردهاند؛ مثلا اشاعره به معتزله، قدریه و مجوس امت میگویند چون به باور آنها، معتزله همچون مجوس، منکر قضا و قدر هستند.<ref>ایجی، مواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۳۷۸؛ طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۸۹.</ref><br /> | ||
[[معتزله]] نیز به [[اشاعره]] و طرفداران [[جبرگرایی|جبر]]، به خاطر اعتقاد به [[قضا و قدر |قضا و قدر الهی]] و انکار قدرت انسان، [[قدریه]] میگویند و در نتیجه، [[اشاعره]] را مجوس امت مینامند.<ref>رازى، تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام، ۱۳۶۴ش، ص۱۶۵؛ جهانگیری، «قدریان نخستین»، ۱۳۶۷ش، ص۱۳.</ref><br /> | [[معتزله]] نیز به [[اشاعره]] و طرفداران [[جبرگرایی|جبر]]، به خاطر اعتقاد به [[قضا و قدر |قضا و قدر الهی]] و انکار قدرت انسان، [[قدریه]] میگویند و در نتیجه، [[اشاعره]] را مجوس امت مینامند.<ref>رازى، تبصرة العوام في معرفة مقالات الأنام، ۱۳۶۴ش، ص۱۶۵؛ جهانگیری، «قدریان نخستین»، ۱۳۶۷ش، ص۱۳.</ref><br /> | ||
همچنین، [[ابن تیمیه]] -بدون آن که دلیلی ارائه کند- مجوس امت اسلامی را کسانی میداند که با تظاهر به [[تشیع]]، از [[شریعت]] فاصله گرفته و آکنده از جهل و تصدیق به مجهولات است. به باور او، خطر این گروه، از خطر یهودیان و مسیحیان بیشتر است.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۴۵۳.</ref> | همچنین، [[ابن تیمیه]] -بدون آن که دلیلی ارائه کند- مجوس امت اسلامی را کسانی میداند که با تظاهر به [[تشیع]]، از [[شریعت]] فاصله گرفته و آکنده از جهل و تصدیق به مجهولات است. به باور او، خطر این گروه، از خطر یهودیان و مسیحیان بیشتر است.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۴۵۳.</ref> |