کعب بن جابر ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

کعب بن جابر بن عمرو، از طایفه ازد بود. در منابع از وی به کعب بن جابر عبدی<small>(۶۶ق/۶۸۵م)</small><ref>زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۲۵</ref> نیز یاد شده است. گفته شده است وی تا امارت [[مصعب بن زبیر]] زنده بوده است.<ref> نک: طبری، تاریخ، ج۴، ص۴۳۳.</ref> [[ابومخنف]] از عبدالرحمان بن جندب نقل شده است که کعب در ایام امارت مصعب می‌گفت:  

روز عاشورا بریر در نبرد [[بریر بن خضیر]] با [[رضی بن منقذ عبدی|رضی بن منقذ]]، به یاری رضی شتافت. و بر بریر حمله کرد. به او گفته شد که این مرد، بریر بن خضیر قاری است که در [[مسجد کوفه]] می‌نشست و ما را [[قرآن]] می‌آموخت، اما کعب توجهی نکرد<ref>سماوی، ابصارالعین، ص۱۲۴.</ref> نیزه را بر پشت بریر فرود آورد. بریر بینی منقذ را کند و خود بر اثر نیزه به کنار افتاد و کعب با شمشیر او را کشت.<ref> ابومخنف، وقعة الطف، ص۲۲۲؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۷؛ سماوی، ابصارالعین، ص۱۲۴؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۹۱؛ مقرم، مقتل الحسین، ص۲۶۱؛ قمی، نفس المهموم، ص۲۳۵-۲۳۶.</ref>

پس از به شهادت رساندن بریر به سوی لشکریان عمر بن سعد بازگشت. همسر<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۷</ref> یا خواهرش<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۹۱؛ سماوی، ابصارالعین، ص۱۲۴.</ref> نوّار به او گفت:

:::دشمنان پسر فاطمه را یاری دادی و سرور قاریان را کشتی و کاری بسیار زشت انجام دادی. به خدا سوگند که دیگر یک کلمه هم با تو سخن نخواهم گفت.<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۳؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۶۷؛ سماوی، ابصارالعین، ص۱۲۴.</ref>

کعب روز عاشورا، پس از شهادت بریر شعری سرود<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۳؛ زرکلی، الاعلام، ج۵، ص۲۲۵.</ref> که در آن به مدح یاران امام حسین(ع) و شهادت بریر بن خضیر به دست خودش اشاره کرده است.<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۳۳.</ref>