Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۶۹۵
ویرایش
شام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
افزودن جعبه اطلاعات
جز (←شام در دوران عباسی) |
جز (افزودن جعبه اطلاعات) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شهر | |||
| عنوان = شام | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| اندازه تصویر = 250px | |||
| طول جغرافیایی = | |||
|عرض جغرافیایی = | |||
| ویژگی =از شهرهای مهم [[جهان اسلام]] | |||
| کشور = | |||
| استان = | |||
| مساحت = | |||
| جمعیت کل = | |||
| نام محلی = | |||
| زبان = عربی | |||
| نژاد = | |||
| ادیان =[[اسلام]] | |||
| مذهب = | |||
| جمعیت مسلمان = | |||
| جمعیت شیعه = | |||
| نام قدیم = | |||
| سال تأسیس = | |||
| قدمت = | |||
| پیشینه اسلام = دوران حکومت [[خلیفه دوم]] | |||
| پیشینه تشیع = | |||
| وقایع مهم = حضور [[اسیران کربلا]] در شام (کاخ یزید) | |||
| مکان‌های تاریخی = [[مسجد جامع اموی]] | |||
| زیارتگاه = | |||
| قبرستان‌ها = [[قبرستان بابالصغیر]]، قبر [[عبدالله بن جعفر]] و [[بلال حبشی]] | |||
| حوزه علمیه = | |||
| مساجد = | |||
|حسینیه‌ها = | |||
| مؤسسات = | |||
| مذهبی = | |||
| اجتماعی = | |||
| سیاسی = | |||
}} | |||
'''شام''' یا '''شامات''' منطقه وسيعى كه شامل [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[اردن]] و بخشى از [[فلسطین]] مىشده است. پايتخت پادشاهان [[اموی]]، [[دمشق]] بود. به دمشق شام نیز گفته می‌شود. [[اسیران کربلا|اسراى اهلبيت]] را پس از [[حادثه کربلا]]، به [[کوفه]] و شام بردند. شام، سرزمينى باستانى است و اماكن زيارتى و سياحتى فراوان دارد. | '''شام''' یا '''شامات''' منطقه وسيعى كه شامل [[سوریه]]، [[لبنان]]، [[اردن]] و بخشى از [[فلسطین]] مىشده است. پايتخت پادشاهان [[اموی]]، [[دمشق]] بود. به دمشق شام نیز گفته می‌شود. [[اسیران کربلا|اسراى اهلبيت]] را پس از [[حادثه کربلا]]، به [[کوفه]] و شام بردند. شام، سرزمينى باستانى است و اماكن زيارتى و سياحتى فراوان دارد. | ||
| خط ۸: | خط ۴۴: | ||
==علت نامگذاری== | ==علت نامگذاری== | ||
در نامگذارى شام چند نظريه است: | در نامگذارى شام چند نظريه است: | ||
#شام را بدين جهت شام گويند كه در جهت شمال (شام) قبله قرار گرفته است. | #شام را بدين جهت شام گويند كه در جهت شمال (شام) قبله قرار گرفته است. | ||
#بر اين سرزمين «سام بن نوح» (شام بن نوح) حكومت داشته و آن شهر را بنا نهاده كه در نتيجه به اسم او شهرت يافته است. | #بر اين سرزمين «سام بن نوح» (شام بن نوح) حكومت داشته و آن شهر را بنا نهاده كه در نتيجه به اسم او شهرت يافته است. | ||
| خط ۱۵: | خط ۵۰: | ||
==نام‌های دیگر== | ==نام‌های دیگر== | ||
در دورانهاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مىگفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مىشده و سين و شين در زبان سامى، به طور يكسان به كار مىرفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مىشده كه بر لبنان شرقى اطلاق مىشده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانىها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به كار مىرفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria history» The modern encyclopedia 1691- Article</ref> بنابراين، سوريه نامى است برگرفته از قوم آسورى يا آشورى. | در دورانهاى گذشته، به سرزمين شام، سوريه نيز مىگفتند. بكرى گويد: «سوريه» (به ضم اول و كسر الراء و تخفيف الياء) نامى براى شام است.<ref>محمد كرد على، خطط الشام، ج ۱، ص ۴۷</ref> ارنست هرتز فيلد گويد: سوريه نامى «آشورى» است كه هنگام غلبه آشوريان بر اين كشور اطلاق مىشده و سين و شين در زبان سامى، به طور يكسان به كار مىرفته است. نام سوريه براى نخستين بار در اثر «هرودوت» به شكل «shryn»، در خط «ميخى» و «siryon» در زبان «عبرى» استعمال مىشده كه بر لبنان شرقى اطلاق مىشده است. <ref> محمد كرد على، همان كتاب، ج ۱، ص ۴۷؛ عفيف البهنسى، الشام الحضاره، صص ۲۳- ۲۲.</ref> در دوران يونانىها و بعد از آن، استعمال اين نام گسترش يافت و بر همه منطقه نهاده شد و تا پايان جنگ جهانى اول به همين معنا به كار مىرفت. <ref> نجدت خماس، الشام فى صدر الاسلام، ص ۴۰ به نقل از: « syria history» The modern encyclopedia 1691- Article</ref> بنابراين، سوريه نامى است برگرفته از قوم آسورى يا آشورى. | ||
در اثر هرودوت، فلسطين قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگهاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانستهاند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مىشود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد. | در اثر هرودوت، فلسطين قسمتى از سوريه بوده و مورّخان جنگهاى صليبى، فلسطين را جزئى از سوريه دانستهاند. اصطلاح «syrian»- در زبان انگليسى در عصر حاضر، براى اين كشور استفاده مىشود كه البته منظور كشور جمهورى عربىِ سوريه است و گاهى به پيروان كنيسه قديم سوريه يا كنيسه سريانيه كاتوليك نيز گفته شده است. <ref>-Syria religeouse groups ,Encyclopedia britannica 51 th .p .919 -229 </ref> در حقيقت اسم سريانى «syriac» مفهومى لغوى و دينى و «syrian» نيز براى اعراب مفهومى جغرافيايى و وطنى دارد. | ||
| خط ۴۶: | خط ۸۰: | ||
===شام در دوران ایوبیها=== | ===شام در دوران ایوبیها=== | ||
مؤسس این سلسله صلاح الدین ایوبی بود که توانست در سال ۱۱۷۱ م. آخرین خلیفه فاطمی را از کار برکنار نموده و سلسله پادشاهان ایوبی را پایهریزی نماید. پس از | مؤسس این سلسله صلاح الدین ایوبی بود که توانست در سال ۱۱۷۱ م. آخرین خلیفه فاطمی را از کار برکنار نموده و سلسله پادشاهان ایوبی را پایهریزی نماید. پس از درگذشت صلاحالدین در سال ۱۱۹۳م. مملکت وی به وسیله سه فرزند او تقسیم شد و فرزند بزرگتر که أفضل نام داشت بر دمشق حکومت نموده و برادر دیگر که عزیز نام داشت بر مصر و برادر سوم که أزهر نام داشت بر حلب چیره شدند. اختلاف و درگیری بین فرزندان صلاحالدین و برادرش العادل تا مدتها باعث عدم استقرار حکومت ایوبی در سوریه و مصر بود و عاقبت آخرین پادشاه آنان توران شاه در سال ۱۲۵۹ توسط ممالیک به قتل رسید و سلسله پادشاهی ایوبی منقرض شد. | ||
درگذشت صلاحالدین در سال | |||
===شام در دوران مغولها=== | ===شام در دوران مغولها=== | ||
مغولها در فرهنگ عربی به نام «تاتار» نامیده میشوند آنان درحقیقت نوادگان چنگیزخان مغول بودند که در سال ۱۲۰۶ م. توانست شمال چین و آسیای جنوبی و آسیانه میانه و ایران را به تصرف درآورده و امپراتوری وسیعی ایجاد کند. مغولها در سال ۶۴۳ قمری/ ۱۲۴۵ م. حمله ناموفقی به بغداد نموده و شکست خوردند و در سال ۶۵۶ قمری/ | مغولها در فرهنگ عربی به نام «تاتار» نامیده میشوند آنان درحقیقت نوادگان چنگیزخان مغول بودند که در سال ۱۲۰۶ م. توانست شمال چین و آسیای جنوبی و آسیانه میانه و ایران را به تصرف درآورده و امپراتوری وسیعی ایجاد کند. مغولها در سال ۶۴۳ قمری/ ۱۲۴۵ م. حمله ناموفقی به بغداد نموده و شکست خوردند و در سال ۶۵۶ قمری/ ۱۲۵۸م. به فرماندهی هولاکو مجدداً به بغداد حمله کرده و موفق شدند که المستعصم باللَّه آخرین عباسی را دستگیر و به قتل برسانند. در سال ۶۵۸ قمری/ ۱۲۵۹م. موفق شدند حلب و سپس دمشق را به تصرف درآورند، اما سلطه آنان بر سوریه دیری نپایید و در همان سال «ملک مظفر قطز» موفق شد که در جنگ «عین جالوت» آنان را شکست داده و از سوریه بیرون راند و سوریه را به تصرف خود درآورد. در سال ۶۵۹ قمری/ ۱۲۶۱م. مغولها مجدداً به حمص و حلب یورش برده و شکست خوردند و مجدداً در سال ۶۷۱ قمری (۱۲۷۲ م.) به سوریه حمله کردند و ملک ظاهر بیبرس موفق شد که در نزدیکی رودخانه فرات آنان را مهزوم سازد. در سال ۶۸۰ قمری/ ۱۲۸۱ م. برای بار دیگر مغولها به سوریه حمله کردند و در نزدیکی قبرخالد بن ولید شکست خوردند. در سال ۶۹۹ قمری/ ۱۲۹۹ م. مغولها موفق شدند که شهر دمشق را به مدت صد روز تصرف نمایند، اما بعد از این که آگاه شدند که لشکر ممالیک از مصر به سوی سوریه روانه شده است، از آن عقبنشینی کردند. در سال ۷۰۰ قمری/ ۱۳۰۰ م. مغول به رهبری «غازان محمود» به سوریه حمله کردند و «ملک محمد بن قلاوون» موفق شد در سال ۷۰۳ قمری/ ۱۳۰۳ م. در نبرد «مرج الصفر» آنان را شکست دهد. صد سال بعد تاتارها به رهبری «تیمور لنگ» به سوریه حمله کرده و موفق شدند که در سال ۸۰۳ قمری/ ۱۴۰۱ م. شهر حلب را فتح نموده و در همان سال شهرهای حماه و حمص و دمشق را به تصرف خود درآورده و این شهرها را غارت نمایند و پس از هشتاد روز غارت و تجاوز این شهر را ترک نمودند. | ||
مغولها مجدداً به حمص و حلب یورش برده و شکست خوردند و مجدداً در سال ۶۷۱ قمری (۱۲۷۲ م.) به سوریه حمله کردند و ملک ظاهر بیبرس موفق شد که در نزدیکی رودخانه فرات آنان را مهزوم سازد. در سال ۶۸۰ قمری/ ۱۲۸۱ م. برای بار دیگر مغولها به سوریه حمله کردند و در نزدیکی قبرخالد بن ولید شکست خوردند. در سال ۶۹۹ قمری/ ۱۲۹۹ م. مغولها موفق شدند که شهر دمشق را به مدت صد روز تصرف نمایند، اما بعد از این که آگاه شدند که لشکر ممالیک از مصر به سوی سوریه روانه شده است، از آن عقبنشینی کردند. در سال ۷۰۰ قمری/ ۱۳۰۰ م. مغول به رهبری «غازان محمود» به سوریه حمله کردند و «ملک محمد بن قلاوون» موفق شد در سال ۷۰۳ قمری/ ۱۳۰۳ م. در نبرد «مرج الصفر» آنان را شکست دهد. صد سال بعد تاتارها به رهبری «تیمور لنگ» به سوریه حمله کرده و موفق شدند که در سال ۸۰۳ قمری/ ۱۴۰۱ م. شهر حلب را فتح نموده و در همان سال شهرهای حماه و حمص و دمشق را به تصرف خود درآورده و این شهرها را غارت نمایند و پس از هشتاد روز غارت و تجاوز این شهر را ترک نمودند. | |||
===شام در دوران ممالیک (۱۲۵۹ م- ۱۵۱۶ م)=== | ===شام در دوران ممالیک (۱۲۵۹ م- ۱۵۱۶ م)=== | ||
در سال ۱۲۳۹ م. پادشاهان ایوبی اقدام به تشکیل گارد مخصوصی برای حمایت از پادشاه و اطرافیان وی نمودند، آنان اقدام به خرید هزار برده ترک و چرکسی نمودند و سپس آنان را به فنون قتال آموزش داده و در مقدمه لشکر خویش جای دادند. ده سال پس از تأسیس، بردگان مذکور اقدام به ترور پادشاه ایوبی و ولیعهد وی توران شاه نموده و مادرش «ملکه شجره الدر» را به پادشاهی انتخاب کردند و عاقبت در همان سال یکی از افراد خود را که «عزالدین أیبک» نام داشت به پادشاهی انتخاب کردند و بدینگونه دوران حکومت ممالیک آغاز گردید. در سال ۱۲۵۹ م. «ملک مظفر قطز» با شکست مغولها، سوریه را به تصرف درآورده و به عنوان حکمران آن انتخاب گردید و از همان زمان تا سال ۱۵۱۶ که سلطان سلیم اول سوریه را تصرف کرد، این کشور یکی از ایالتهای تحت سیطره ممالیک مصر به شمار میرفت. حکومت ممالیک از سال ۱۲۵۰ م. تا سال ۱۳۸۳ م. در دست بردگان ترک بود و از سال ۱۳۸۳ م. به دست بردگان چرکسی افتاد که دوران زمامداری آنان تا سال ۱۵۱۶ م. ادامه داشت و دوره پادشاهی هر یک از آنان نسبتاً کوتاه بود زیرا که معمولًا این پادشاهان به دست زیردستان خود ترور میشدند. دوران پادشاهان ممالیک علیرغم ناآرامیهای سیاسی با شکوفایی اقتصادی و معماری همراه بوده است به گونهای که بسیاری از آثار تاریخی در این دوران پا به عرصه نهاد و از جمله معروفترین این آثار گلدسته قایتبای در مسجد أموی دمشق است که توسط «ملک اشرف ابونصر قایتبای» که از سال ۱۴۶۸ م. تا ۱۴۹۶ م. حکومت کرد، ساخته شد. | در سال ۱۲۳۹ م. پادشاهان ایوبی اقدام به تشکیل گارد مخصوصی برای حمایت از پادشاه و اطرافیان وی نمودند، آنان اقدام به خرید هزار برده ترک و چرکسی نمودند و سپس آنان را به فنون قتال آموزش داده و در مقدمه لشکر خویش جای دادند. ده سال پس از تأسیس، بردگان مذکور اقدام به ترور پادشاه ایوبی و ولیعهد وی توران شاه نموده و مادرش «ملکه شجره الدر» را به پادشاهی انتخاب کردند و عاقبت در همان سال یکی از افراد خود را که «عزالدین أیبک» نام داشت به پادشاهی انتخاب کردند و بدینگونه دوران حکومت ممالیک آغاز گردید. در سال ۱۲۵۹ م. «ملک مظفر قطز» با شکست مغولها، سوریه را به تصرف درآورده و به عنوان حکمران آن انتخاب گردید و از همان زمان تا سال ۱۵۱۶ که سلطان سلیم اول سوریه را تصرف کرد، این کشور یکی از ایالتهای تحت سیطره ممالیک مصر به شمار میرفت. حکومت ممالیک از سال ۱۲۵۰ م. تا سال ۱۳۸۳ م. در دست بردگان ترک بود و از سال ۱۳۸۳ م. به دست بردگان چرکسی افتاد که دوران زمامداری آنان تا سال ۱۵۱۶ م. ادامه داشت و دوره پادشاهی هر یک از آنان نسبتاً کوتاه بود زیرا که معمولًا این پادشاهان به دست زیردستان خود ترور میشدند. دوران پادشاهان ممالیک علیرغم ناآرامیهای سیاسی با شکوفایی اقتصادی و معماری همراه بوده است به گونهای که بسیاری از آثار تاریخی در این دوران پا به عرصه نهاد و از جمله معروفترین این آثار گلدسته قایتبای در مسجد أموی دمشق است که توسط «ملک اشرف ابونصر قایتبای» که از سال ۱۴۶۸ م. تا ۱۴۹۶ م. حکومت کرد، ساخته شد. | ||
===دوران عثمانی (۱۵۱۶ م- ۱۹۱۸ م)=== | ===دوران عثمانی (۱۵۱۶ م- ۱۹۱۸ م)=== | ||
در سال ۱۵۱۶ سلطان سلیم عثمانی توانست در جنگ «مرج دابق» ممالیک را شکست داده سوریه را به تصرف درآورد و سیطره عثمانیها بر سوریه به مدت چهارصد سال به درازا کشید و در طی آن سوریه یکی از ولایات حکومت عثمانی بود که والی آن از طرف استانه یا دربار عثمانی انتخاب میگردید و این وضعیت تا بروز جنگ جهانی اول ادامه داشت در دوران جنگ اول والی سوریه احمد جمال پاشا بود که به علت ستمکاری فراوانش به «سفاح» یا خونخوار معروف شده بود و در ماه می۱۹۱۶ م. تعدادی از آزادیخواهان سوری را دستگیر و محاکمه و اعدام نمود. | در سال ۱۵۱۶ سلطان سلیم عثمانی توانست در جنگ «مرج دابق» ممالیک را شکست داده سوریه را به تصرف درآورد و سیطره عثمانیها بر سوریه به مدت چهارصد سال به درازا کشید و در طی آن سوریه یکی از ولایات حکومت عثمانی بود که والی آن از طرف استانه یا دربار عثمانی انتخاب میگردید و این وضعیت تا بروز جنگ جهانی اول ادامه داشت در دوران جنگ اول والی سوریه احمد جمال پاشا بود که به علت ستمکاری فراوانش به «سفاح» یا خونخوار معروف شده بود و در ماه می۱۹۱۶ م. تعدادی از آزادیخواهان سوری را دستگیر و محاکمه و اعدام نمود. | ||
حکومت پادشاهی سوریه ( | حکومت پادشاهی سوریه (۱۹۱۸م- ۱۹۲۰م) | ||
پس از شکست عثمانیها در جنگ جهانی اول، سرزمینهای تحت تصرف آن بین فرانسه و انگلیس تقسیم شد، و شرارههای انقلاب بزرگ عرب در مکه مکرمه به رهبری شریف مکه امیر فیصل شعلهور و امیر فیصل موفق شد با کمک ارتش انگلیس به باقیمانده ارتش عثمانی در سوریه حمله کرده و در دهم ژانویه ۱۹۱۸ نیروهای امیر فیصل وارد شهر دمشق شده و سوریه را به تصرف درآورد. در روز هفتم مارس ۱۹۲۰ کنگره سوریه در دمشق تشکیل شده و امیر فیصل را به عنوان اولین پادشاه سوریه انتخاب کرد و امیرفیصل مذکور که خود را از اعقاب امام حسین علیه‌السلام معرفی میکرد به عنوان «ملک فیصل اول» پادشاه سوریه تاجگذاری کرد و رضا الرکابی را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد و بدینگونه اولین کابینه سوریه به وجود آمد. | پس از شکست عثمانیها در جنگ جهانی اول، سرزمینهای تحت تصرف آن بین فرانسه و انگلیس تقسیم شد، و شرارههای انقلاب بزرگ عرب در مکه مکرمه به رهبری شریف مکه امیر فیصل شعلهور و امیر فیصل موفق شد با کمک ارتش انگلیس به باقیمانده ارتش عثمانی در سوریه حمله کرده و در دهم ژانویه ۱۹۱۸ نیروهای امیر فیصل وارد شهر دمشق شده و سوریه را به تصرف درآورد. در روز هفتم مارس ۱۹۲۰ کنگره سوریه در دمشق تشکیل شده و امیر فیصل را به عنوان اولین پادشاه سوریه انتخاب کرد و امیرفیصل مذکور که خود را از اعقاب امام حسین علیه‌السلام معرفی میکرد به عنوان «ملک فیصل اول» پادشاه سوریه تاجگذاری کرد و رضا الرکابی را به عنوان نخست وزیر انتخاب کرد و بدینگونه اولین کابینه سوریه به وجود آمد. | ||
در همین دوران پیمان «سایکس پیکو» منعقد شد و براساس آن مقرر گردید سرزمین شام به دو بخش تحت نفوذ انگلیس و تحت نفوذ فرانسه تقسیم شود که در این میان فلسطین و اردن و عراق به تصرف انگلیسیها و لبنان و ساحل سوریه به تصرف فرانسویها در آمد و در همین دوران بود که دولت انگلیس تصمیم گرفت تا وعده بالفور در زمینه تأسیس دولت اسرائیل را عملی نماید و چندی نگذشت که ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۰ در اثر تصرف دمشق و سایر مناطق سوریه توسط نیروهای فرانسوی حکومت پادشاهی سوریه سقوط کرد و «ملک فیصل اول» به شهر درعا و سپس به شهر حیفا در فلسطین و سپس اروپا فرار نماید و بعدها با کمک انگلیسیها به عراق رفته و دولت پادشاهی عراق را تأسیس کند. | در همین دوران پیمان «سایکس پیکو» منعقد شد و براساس آن مقرر گردید سرزمین شام به دو بخش تحت نفوذ انگلیس و تحت نفوذ فرانسه تقسیم شود که در این میان فلسطین و اردن و عراق به تصرف انگلیسیها و لبنان و ساحل سوریه به تصرف فرانسویها در آمد و در همین دوران بود که دولت انگلیس تصمیم گرفت تا وعده بالفور در زمینه تأسیس دولت اسرائیل را عملی نماید و چندی نگذشت که ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۰ در اثر تصرف دمشق و سایر مناطق سوریه توسط نیروهای فرانسوی حکومت پادشاهی سوریه سقوط کرد و «ملک فیصل اول» به شهر درعا و سپس به شهر حیفا در فلسطین و سپس اروپا فرار نماید و بعدها با کمک انگلیسیها به عراق رفته و دولت پادشاهی عراق را تأسیس کند. | ||
دوران استعمار فرانسه ( | دوران استعمار فرانسه (۱۹۲۰م- ۱۹۴۳م) | ||
در پانزدهم آگوست ۱۹۱۵ م. نیروهای فرانسه در جزیره أرواد سوریه نیرو پیاده کرده و در سال ۱۹۱۸ نیروهای فرانسوی سواحل سوریه را به تصرف خود درآورده و ستوان «دولاروش» وارد شهر لاذقیه شده و در پنجم نوامبر همان سال پست خود را به عنوان حاکم منطقه در دست گرفت. در ۲۵ ژوئیه ۱۹۲۰ جنگ معروفی بین نیروهای سوری و نیروهای فرانسوی درگرفت که این جنگ به نام «جنگ میسلون» معروف شد و در اثنای این جنگ «یوسف العظمه» وزیر دفاع سوریه به شهادت رسید و شهر دمشق در ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۰ م. به تصرف فرانسویان درآمد. و ملک فیصل حسینی از کشور فراری شد و سوریه تا ۱۷ آوریل ۱۹۴۶ م. تحت اشغال فرانسویها بود. در دوران اشغال فرانسویها شورش و قیامهای مردمی فراوانی در سوریه شد که میتوان از قیام شیخ صالح العلی در ساحل، ابراهیم هنانو در شمال و سلطان پاشا اطرش در کوه عرب و حسن الخراط در غوطه دمشق نام برد. | در پانزدهم آگوست ۱۹۱۵ م. نیروهای فرانسه در جزیره أرواد سوریه نیرو پیاده کرده و در سال ۱۹۱۸ نیروهای فرانسوی سواحل سوریه را به تصرف خود درآورده و ستوان «دولاروش» وارد شهر لاذقیه شده و در پنجم نوامبر همان سال پست خود را به عنوان حاکم منطقه در دست گرفت. در ۲۵ ژوئیه ۱۹۲۰ جنگ معروفی بین نیروهای سوری و نیروهای فرانسوی درگرفت که این جنگ به نام «جنگ میسلون» معروف شد و در اثنای این جنگ «یوسف العظمه» وزیر دفاع سوریه به شهادت رسید و شهر دمشق در ۲۶ ژوئیه ۱۹۲۰ م. به تصرف فرانسویان درآمد. و ملک فیصل حسینی از کشور فراری شد و سوریه تا ۱۷ آوریل ۱۹۴۶ م. تحت اشغال فرانسویها بود. در دوران اشغال فرانسویها شورش و قیامهای مردمی فراوانی در سوریه شد که میتوان از قیام شیخ صالح العلی در ساحل، ابراهیم هنانو در شمال و سلطان پاشا اطرش در کوه عرب و حسن الخراط در غوطه دمشق نام برد. | ||
==مناطق مهم== | ==مناطق مهم== | ||
در سرزمین شام قبل از [[اسلام]]، | در سرزمین شام قبل از [[اسلام]]، مناطقی وجود داشت که دارای اهمیت بودند. برخی از این مناطق در دوران پس از اسلام نیز اهمیت خویش را حفظ کردند و برخی از مناظق نیز دیگر دارای اهمیت نیستند. مناطق حائز اهمیت در سرزمین شام قبل از اسلام عبارتند از: | ||
۱- دمشق | ۱- دمشق | ||
{{اصلی|دمشق}} | {{اصلی|دمشق}} | ||
دمشق از قديمىترين شهرهاى آباد جهان و از مهمترين پايتختهاى تمدّنى قديم محسوب مىشود و پيشينه تاريخى آن، به حدود پنج هزار سال قبل مىرسد و از لحاظ قدمت، بعد از «اريحا» (در قدس) است. امّتها و ملتهاى زيادى در اين شهر ساكن شدهاند؛ مانند: لودىها، آرامىها، فينيقىها، حيثون، عبرانيان، آشوريان، بابلىها، ميديون، (مادهاايرانيان) يونانىها، رومىها، اعراب و اقوام ديگرى چون تركها، كردها و ....این شهر پس از اسلام و دوران اموی پایتخت حکومت بوده است. | دمشق از قديمىترين شهرهاى آباد جهان و از مهمترين پايتختهاى تمدّنى قديم محسوب مىشود و پيشينه تاريخى آن، به حدود پنج هزار سال قبل مىرسد و از لحاظ قدمت، بعد از «اريحا» (در قدس) است. امّتها و ملتهاى زيادى در اين شهر ساكن شدهاند؛ مانند: لودىها، آرامىها، فينيقىها، حيثون، عبرانيان، آشوريان، بابلىها، ميديون، (مادهاايرانيان) يونانىها، رومىها، اعراب و اقوام ديگرى چون تركها، كردها و ....این شهر پس از اسلام و در دوران اموی پایتخت حکومت بوده است. | ||
۲- جولان | ۲- جولان | ||