پرش به محتوا

شام: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ دسامبر ۲۰۱۵
جز
خط ۲۶: خط ۲۶:
==وضعیت شام بعد از اسلام==
==وضعیت شام بعد از اسلام==


===فتح شام===
===شام در دوران خلفای راشدین===
در دوران حکومت خلیفه دوم عمر، سرزمین شام به وسیله خالد بن ولید و ابوعبیده جراح گشوده شد و از آن هنگام سرزمین شام به عنوان یکی از ولایات اسلامی در عرصه جهانی ظاهر شد. در دوران خلیفه سوم عثمان، معاویه به عنوان والی دمشق برگزیده شد و پس از این که بر اثر کشته شدن عثمان، مردم با حضرت علی علیه‌السلام بیعت کردند، معاویه از بیعت با علی امتناع ورزیده و او را به همدستی در قتل عثمان متهم کرد و این امر باعث شد که جنگی بین معاویه و حضرت علی علیه‌السلام در منطقه صفین دهد که به حکمیت منجر شد و باعث تقویت جایگاه معاویه در سرزمین شام شد. پس از شهادت حضرت علی علیه‌السلام و بیعت مردم با امام حسن مجتبی علیه‌السلام، پیمان صلحی بین معاویه و امام حسن بسته شد که به موجب آن حکومت به معاویه رسیده و پس از فوت وی به امام حسن علیه‌السلام میرسد، اما چندی نگذشت که امام حسن علیه‌السلام بر اثر دسیسه معاویه مسموم شده و رحلت فرمود و معاویه فرزندش یزید را برخلافت صلح نامه به جانشینی انتخاب کرد.
در دوران حکومت خلیفه دوم [[عمر]]، سرزمین شام به وسیله [[خالد بن ولید]] و [[ابوعبیده جراح]] گشوده شد و از آن هنگام سرزمین شام به عنوان یکی از ولایات اسلامی در عرصه جهانی ظاهر شد. در دوران خلیفه سوم [[عثمان]]، [[معاویه]] به عنوان والی [[دمشق]] برگزیده شد و پس از این که بر اثر کشته شدن عثمان، مردم با [[حضرت علی|حضرت علی علیه‌ السلام]] بیعت کردند، معاویه از بیعت با علی امتناع ورزیده و او را به همدستی در قتل عثمان متهم کرد و این امر باعث شد که جنگی بین معاویه و حضرت علی علیه‌السلام در منطقه [[صفین]] دهد که به [[حکمیت]] منجر شد و باعث تقویت جایگاه معاویه در سرزمین شام شد. پس از شهادت حضرت علی علیه‌السلام و بیعت مردم با [[امام حسن مجتبی]] علیه‌السلام، پیمان صلحی بین معاویه و امام حسن بسته شد که به موجب آن حکومت به معاویه رسیده و پس از فوت وی به امام حسن علیه‌السلام میرسد، اما چندی نگذشت که امام حسن علیه‌السلام بر اثر دسیسه معاویه مسموم شده و رحلت فرمود و معاویه فرزندش [[یزید]] را برخلافت صلح نامه به جانشینی انتخاب کرد.
 
===شام در دوران اموی===
===شام در دوران اموی===
سلسله پادشاهان أموی با حکومت معاویه بن أبی سفیان آغاز گردید و دوران حکومت وی سراسر همراه با ظلم و نابرابری و ستم بود. پس از وی پسر نالایق او یزیدبن معاویه به قدرت رسید و در همین زمان بود که امام حسین علیه‌السلام از بیعت با وی خودداری نمود و بنا به دستور یزید در صحرای کربلا به شهادت رسید و ننگی ابدی و جاودانه برای أمویها برجای نهاد. در دوران حکومت أمویها دمشق به عنوان پایتخت خلافت انتخاب شد و قصرها و بناهای متعددی در آن ساخته شد. آخرین پادشاه اموی مروان بن محمد نام داشت که در سال ۷۵۰ م. از کار برکنار شد و سلسله پادشاهان أموی منقرض شد.
سلسله پادشاهان أموی با حکومت معاویه بن أبی سفیان آغاز گردید و دوران حکومت وی سراسر همراه با ظلم و نابرابری و ستم بود. پس از وی پسر نالایق او یزیدبن معاویه به قدرت رسید و در همین زمان بود که امام حسین علیه‌السلام از بیعت با وی خودداری نمود و بنا به دستور یزید در صحرای کربلا به شهادت رسید و ننگی ابدی و جاودانه برای أمویها برجای نهاد. در دوران حکومت أمویها دمشق به عنوان پایتخت خلافت انتخاب شد و قصرها و بناهای متعددی در آن ساخته شد. آخرین پادشاه اموی مروان بن محمد نام داشت که در سال ۷۵۰ م. از کار برکنار شد و سلسله پادشاهان أموی منقرض شد.
۱۳۶

ویرایش