پرش به محتوا

ایمان ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ مارس ۲۰۲۳
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
جز (ویکی سازی)
خط ۳۲: خط ۳۲:
شیعیان که عمده موافقان ایمان ابوطالب هستند، دلایلی را برای مدعای خود ذکر کرده‌اند:  
شیعیان که عمده موافقان ایمان ابوطالب هستند، دلایلی را برای مدعای خود ذکر کرده‌اند:  
=== اعمال و رفتار ابوطالب ===
=== اعمال و رفتار ابوطالب ===
ابوطالب همسرش [[فاطمه بنت اسد]] و فرزندانش را به اسلام دعوت کرد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۱۵ق، ج ۳، ص۲۳۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج ۱۳، ص۲۷۲.</ref> بنابر روایتی، هنگامی که ابوطالب فرزندش علی(ع) را دید که در کنار پیامبر(ص) به نماز ایستاده او را نهی نکرد و به دیگر فرزندش [[جعفر بن ابی طالب]] گفت: در سمت چپ محمد(ص) نماز بگزار.<ref>حلبی، السیره الحلبیه، ۱۴۰۰ق، ج ۱، ص۴۳۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، دارالکتاب العربی، ج ۱، ص۲۸۷.</ref>
ابوطالب همسرش [[فاطمه بنت اسد]] و فرزندانش را به [[اسلام]] دعوت کرد.<ref>مرتضی العاملی، الصحیح من سیرة النبی، ۱۴۱۵ق، ج ۳، ص۲۳۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج ۱۳، ص۲۷۲.</ref> بنابر روایتی، هنگامی که ابوطالب فرزندش علی(ع) را دید که در کنار پیامبر(ص) به [[نماز]] ایستاده او را نهی نکرد و به دیگر فرزندش [[جعفر بن ابی طالب]] گفت: در سمت چپ محمد(ص) نماز بگزار.<ref>حلبی، السیره الحلبیه، ۱۴۰۰ق، ج ۱، ص۴۳۳؛ ابن اثیر، اسد الغابه، دارالکتاب العربی، ج ۱، ص۲۸۷.</ref>


وی در همراهی با رسول خدا(ص) همه سختی‌ها را به جان خرید و تا هنگام [[مرگ]] از حمایت و پیروی برادرزاده خویش دست بر نداشت. نقل شده که وی در جمله پایانی خویش قبل از رحلت گفته است:‌ ای جماعت [[بنی‌هاشم]]! محمد(ص) را تصدیق و اطاعت کنید تا رستگار و هدایت شوید.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۷ق، ج ۷، ص۳۶۷.</ref>
وی در همراهی با رسول خدا(ص) همه سختی‌ها را به جان خرید و تا هنگام [[مرگ]] از حمایت و پیروی برادرزاده خویش دست بر نداشت. نقل شده که وی در جمله پایانی خویش قبل از رحلت گفته است:‌ ای جماعت [[بنی‌هاشم]]! [[محمد(ص)]] را تصدیق و اطاعت کنید تا رستگار و هدایت شوید.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۹۷ق، ج ۷، ص۳۶۷.</ref>


[[ابن ابی الحدید]] عالم دینی [[اهل سنت]]، حق او را بر همه [[مسلمانان]] واجب دانسته، می‌گوید: «با سندهای بسیار از [[ابن عباس]] و دیگران روایت شده که ابوطالب از دنیا نرفت تا این که [[شهادتین]] را گفت.» و در جای دیگر می‌نویسد: «اگر ابوطالب نبود اسلام نبود.» وی تصریح می‌کند اگر ابوطالب ایمان خود را آشکار می‌ساخت حرمت و ابهت خویش را نزد مشرکان [[قریش]] از دست می‌داد و نمی‌توانست در مقام سرپرست و رییس قبیله از [[اسلام]] دفاع کند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج ۱۴، ص۷۱ - ۸۳.</ref>
[[ابن ابی الحدید]] عالم دینی [[اهل سنت]]، حق او را بر همه [[مسلمانان]] واجب دانسته، می‌گوید: «با سندهای بسیار از [[ابن عباس]] و دیگران روایت شده که ابوطالب از دنیا نرفت تا این که [[شهادتین]] را گفت.» و در جای دیگر می‌نویسد: «اگر ابوطالب نبود اسلام نبود.» وی تصریح می‌کند اگر ابوطالب ایمان خود را آشکار می‌ساخت حرمت و ابهت خویش را نزد مشرکان [[قریش]] از دست می‌داد و نمی‌توانست در مقام سرپرست و رییس قبیله از [[اسلام]] دفاع کند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج ۱۴، ص۷۱ - ۸۳.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶

ویرایش