کاربر ناشناس
سبیکه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Jalalyaghmoori جز (برداشتن برچسب ویرایش) |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''سبیکه'''، مادر [[امام جواد (ع)]] که بنابر متون روایی، کنیزی<ref>(بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱</ref> از نسل [[ماریه قبطیه]] بود.<ref>اصول کافی، ج۲، ص۶۶۴</ref> او را به نامهای، دُرّه، خیزران، ریحانه<ref>بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۷</ref> و سکینه،<ref>موسوعه اهل البیت، ج ۱۶، ص ۱۴</ref> هم خواندهاند.<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۲</ref> نام خیزران را [[امام رضا (ع)]] برایش انتخاب کرد.<ref>بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۷؛ اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۲</ref> [[شیخ صدوق]] در بخشی از [[حدیث|روایتی]] که مربوط است به صحبت [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر]] با [[امام باقر (ع)]] در لحظه [[احتضار]] و آنچه جابر از [[صحیفه فاطمه|صحیفه فاطمه (س)]] با چشم دیده است، نام خیزران را به عنوان مادر امام جواد (ع) نقل کرده است.<ref>موسوعه اهل البیت، ج ۱۶، ص ۱۴</ref> کنیه سبیکه، امالحسن بوده است.<ref>المناقب ابن شهر آشوب، ج۴، ص۳۷۹؛ دلائل الامامه، ص۲۰۹</ref> | |||
سبیکه را مریسی (<small>مریسه با راء مشدد، روستایی در مصر بوده است</small>) یا قبطی (<small>سرزمین [[مصر]]</small>) یا مرسی (<small>با راء مضموم بدون تشدید، شهری سرسبز در [[مغرب عربی|مغرب]] بوده است</small>) دانستهاند.<ref>بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۷</ref> | |||
وقتی سبیکه میخواست امام جواد (ع) را به دنیا بیاورد، امام رضا (ع)، خواهرش [[حکیمه دختر امام کاظم (ع)|حکیمه]] را به کنار او و یاری قابله فرستاد.<ref>بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۰</ref> در حدیثی، [[حضرت محمد|پیامبر خدا (ص)]] او را کنیزی پاک دهان دانسته که خداوند رحم او برای به دنیا آوردن یک [[امامان شیعه|امام]] انتخاب کرده است.<ref>الکافی، ج۱، ص۳۲۳، ح۱۴</ref> مسعودی هم در اثبات الوصیه او را ستوده است.<ref>نک، اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب، ص۲۱۶</ref> | وقتی سبیکه میخواست امام جواد (ع) را به دنیا بیاورد، امام رضا (ع)، خواهرش [[حکیمه دختر امام کاظم (ع)|حکیمه]] را به کنار او و یاری قابله فرستاد.<ref>بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۱۰</ref> در حدیثی، [[حضرت محمد|پیامبر خدا (ص)]] او را کنیزی پاک دهان دانسته که خداوند رحم او برای به دنیا آوردن یک [[امامان شیعه|امام]] انتخاب کرده است.<ref>الکافی، ج۱، ص۳۲۳، ح۱۴</ref> مسعودی هم در اثبات الوصیه او را ستوده است.<ref>نک، اثبات الوصیه للامام علی بن ابی طالب، ص۲۱۶</ref> |