ملا حسین واعظ کاشفی: تفاوت میان نسخه‌ها

ملا حسین ملقب به کمال‌الدین<ref>خواند میر، حبیب السیر، ۱۳۳۳ش، ج۴، ۳۶۴</ref> فرزند علی در نیمه اول قرن نهم هجری قمری در [[سبزوار]] متولد شد.<ref>عنبرانی، مروری بر زندگی کاشفی، ۱۳۷۰ش، ص۲۵</ref> او شهرت به کاشفی و البیهقی دارد<ref>کاشفی، فتوت نامه سلطانی، ۱۳۵۰ش، ص۱۷</ref> گاهی از او سبزواری،<ref>خواند میر، حبیب السیر، ۱۳۳۳ش، ج۴، ۳۶۴</ref>هروی<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ص۱۸۵</ref> و بیهقی<ref>افندی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ص۱۸۵</ref> نیز یاد شده‌ است.

ملاحسین، تعلیم مقدماتی را در سبزوار گذراند، سپس به [[نیشابور]] و [[مشهد]] رفت.<ref>صفی، رشحات عین الحیات، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۱۴۵-۱۴۴.</ref> فرزندش فخرالدین علی صفی نوشته: در ماه ذی‌الحجه سال ۸۶۰ق در مشهد (بر اثر خوابی که دیده بود) برای دیدن سعدالدین کاشغری، به [[هرات]] رفت و در آن جا به وعظ پرداخت و بعدها در خدمت امیر علیشیر نوایی مکان و مرتبتی بسیار یافت.<ref>صفی، رشحات عین الحیات، ۱۳۵۶ش، ج۱، ص۱۴۵-۱۴۴.</ref> او عمر خود را در سپری کرده و در آنجا به وعظ و ارشاد می‌پرداخته‌است. به گفته برخی، کاشفی در وعظ و خطابه یگانه بود و در مجلس وعظ او ازدحام می‌شد علاوه بر آن آواز خوشی داشت و از آن هنگام سخن گفتن بهره می‌برد.<ref>عنبرانی، مروری بر زندگی کاشفی، ۱۳۷۰ش، ص۸۴</ref>

در سال وفات کاشفی اختلاف است. برخی سال وفات وی را ۹۰۰ق، و بعضی دیگر ۹۰۶ق<ref>کشف الظنون، ج۱، ۴۴۶، ۶۱۳</ref>و یا۹۱۰ق دانسته‌اند.<ref>خواندمیر، حبیب السیر، ۱۳۳۳ش، ج۴، ص۳۲۵</ref> به گفته برخی آرامگاه وی در سبزوار، بین آرامگاه [[حاج ملا هادی سبزواری]]، و بنای مصلای شهر قرار دارد.<ref>روضة‌الشهداء، ص۸-۱۰. حکیمه دبیران-علی تسنیمی، کاشفی و نقد و بررسی روضه‌الشهداء.</ref> برخی نیز محل دفن وی را هرات و در نزدیکی قبر عبدالرحمن جامی می‌دانند.<ref>تاریخ روضة الصفا, ج۷, ص۲۷۷.</ref>