کاربر ناشناس
اجتهاد در مقابل نص: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Pourrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شیعه}} | {{شیعه}} | ||
{{دیگر کاربردها|اجتهاد در مقابل نص (کتاب)}} | |||
'''اجتهاد در مقابل نَصّ''' اصطلاحی در فقه و کلام شیعه. این اصطلاح به معنای مقدم داشتن نظر شخصی، بر کلام صریح و روشن [[قرآن]] یا [[معصومین]] است. | '''اجتهاد در مقابل نَصّ''' اصطلاحی در فقه و کلام شیعه. این اصطلاح به معنای مقدم داشتن نظر شخصی، بر کلام صریح و روشن [[قرآن]] یا [[معصومین]] است. | ||
خط ۷: | خط ۸: | ||
در اصطلاح رایج، «نص» به کلام معتبر و صریح و آشکاری گفته میشود که بیش از یک معنا نداشته باشد.<ref>. فرهنگ فارسی، ج۳، ص۲۳۹۹.</ref> | در اصطلاح رایج، «نص» به کلام معتبر و صریح و آشکاری گفته میشود که بیش از یک معنا نداشته باشد.<ref>. فرهنگ فارسی، ج۳، ص۲۳۹۹.</ref> | ||
مقصود عالمان فقه و کلام از «اجتهاد مقابل نص»، مقدم داشتن نظر شخصی [[مجتهد]] در برابر فرمان [[خداوند]]، یا [[پیامبر]](ص) یا دیگر [[معصومان]] است.<ref>درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، صفحه ۲۷۶</ref> | مقصود عالمان فقه و کلام از «اجتهاد مقابل نص»، مقدم داشتن نظر شخصی [[مجتهد]] در برابر فرمان [[خداوند]]، یا [[پیامبر]](ص) یا دیگر [[معصومان]] است.<ref>درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، صفحه ۲۷۶</ref> | ||
==فقیهان و اجتهاد برابر نص== | ==فقیهان و اجتهاد برابر نص== | ||
فقیهان [[شیعه]]<ref>. جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۴۱؛ ینابیع الاحکام، ص۵۰۱؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۵۱۵ و النص و الاجتهاد، ص۱۹.</ref> و بیشتر فقیهان اهل سنت معتقدند که اجتهاد در برابر دلیل قطعی، صحیح نیست.<ref>. حاشیه البنائی، ج۲، ص۳۸۷.</ref> برخی [[صحابه]] و [[تابعان]] نیز در اجتهادهای خود تقدیم نص بر [[اجتهاد]] را مراعات کرده و هیچ گاه در برابر نص، اجتهاد نمیکردهاند.<ref>. اعلام الموقعین، ج۱، ص۲۹ و ۳۰. به نقل از درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، صفحه ۲۷۷</ref> | فقیهان [[شیعه]]<ref>. جواهر الکلام، ج۳۰، ص۱۴۱؛ ینابیع الاحکام، ص۵۰۱؛ بحارالانوار، ج۳۰، ص۵۱۵ و النص و الاجتهاد، ص۱۹.</ref> و بیشتر فقیهان اهل سنت معتقدند که اجتهاد در برابر دلیل قطعی، صحیح نیست.<ref>. حاشیه البنائی، ج۲، ص۳۸۷.</ref> برخی [[صحابه]] و [[تابعان]] نیز در اجتهادهای خود تقدیم نص بر [[اجتهاد]] را مراعات کرده و هیچ گاه در برابر نص، اجتهاد نمیکردهاند.<ref>. اعلام الموقعین، ج۱، ص۲۹ و ۳۰. به نقل از درآمدی بر اجتهاد از منظر قرآن، صفحه ۲۷۷</ref> | ||
دلیل اینان، علاوه بر عقل، آیات [[قرآن]] و [[روایات]] شیعه و اهل سنت است: | دلیل اینان، علاوه بر عقل، آیات [[قرآن]] و [[روایات]] شیعه و اهل سنت است: | ||
خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
* شرف الدین موسوی، سید عبدالحسین، النص والاجتهاد، اول، سیدالشهداء، [بی جا]، ۱۴۰۴ق. | * شرف الدین موسوی، سید عبدالحسین، النص والاجتهاد، اول، سیدالشهداء، [بی جا]، ۱۴۰۴ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:صحابه]] | [[رده:صحابه]] | ||
[[رده:اصطلاحات فقهی]] | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | ||
[[رده:اصطلاحات کلامی]] | [[رده:اصطلاحات کلامی]] |