کفاره جمع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) (اصلاح لینک) |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
=== شکستن روزه با حرام === | === شکستن روزه با حرام === | ||
به فتوای برخی از فقیهان افطار روزه با کار حرامی مثل خوردن [[نجس|نجاست]]، [[زنا]] و [[استمناء|استمنا]] سبب وجوب کفاره جمع می‌شود؛<ref>شیخ بهایی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۴۶۲؛ بحرانی، سداد العباد، ۱۴۲۱ق، ص۲۲۹؛ علامه حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۹۷؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۳۱.</ref> خواه آنچه [[حرام]] است در اصل حرمت داشته باشد و یا به سببی مانند [[غصب]] نمودن، [[نجس]] شدن و یا خوردن غذای مضر، حرام باشد.<ref> فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸؛ شهید ثانی، حاشیة المختصر النافع، ۱۴۲۲ق، ص۶۱؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۳۰–۹۳۱.</ref> بر پایه روایتی که [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده، خوردن روزه با حرام مستحق کفاره جمع است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۷۸.</ref> | به فتوای برخی از فقیهان افطار روزه با کار حرامی مثل خوردن [[نجس|نجاست]]، [[زنا]] و [[استمناء|استمنا]] سبب وجوب کفاره جمع می‌شود؛<ref>شیخ بهایی، جامع عباسی، ۱۴۲۹ق، ص۴۶۲؛ بحرانی، سداد العباد، ۱۴۲۱ق، ص۲۲۹؛ علامه حلی، إرشاد الأذهان، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۹۷؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۳۱.</ref> خواه آنچه [[حرام]] است در اصل حرمت داشته باشد و یا به سببی مانند [[غصب]] نمودن، [[نجس]] شدن و یا خوردن غذای مضر، حرام باشد.<ref> فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸؛ شهید ثانی، حاشیة المختصر النافع، ۱۴۲۲ق، ص۶۱؛ امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۹۳۰–۹۳۱.</ref> بر پایه روایتی که [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده، خوردن روزه با حرام مستحق کفاره جمع است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۳۷۸.</ref> عده‌ای به استناد قواعد فقهی و برخی روایات دیگر، تنها یک کفاره را در افطار روزه با حرام لازم دانسته‌اند<ref>صیمری، غایة المرام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۳۱۹.</ref> [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]<ref> خامنه‌ای، اجوبة الاستفتائات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۳۵.</ref> و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]]<ref> سیستانی، توضیح المسائل، ۱۳۹۳ش، ص۲۹۸-۲۹۹.</ref> انجام کفاره جمع را بنابر [[احتیاط مستحب]] می‌دانند. بعضی نیز در این مسئله به [[احتیاط واجب]] حکم کرده‌اند.<ref>امام خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۶؛ امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۴.</ref> | ||
بنابر فتوای برخی [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، کفاره جمع برای افطار با حرام مختص به روزه [[رمضان|ماه رمضان]] نیست و روزه‌های [[واجب]] دیگر را نیز شامل می‌شود.<ref> فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸.</ref> عده‌ای نیز فرو بردن اخلاط سر و سینه را نیز به این حکم پیوند داده‌اند.<ref>مجلسی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۲۴۸؛ شهید ثانی، حاشیة الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۰۹.</ref> همچنین فرو بردن آب دهان که خون در آن باشد، بر اساس [[فتوا|فتوای]] برخی، موجب کفاره جمع خواهد شد<ref>کرمانشاهی، مقامع الفضل، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۲۴۹.</ref> و یا باید بنا به احتیاط واجب، کفاره سه‌گانه را ادا نمود.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۹.</ref> | بنابر فتوای برخی [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع تقلید]]، کفاره جمع برای افطار با حرام مختص به روزه [[رمضان|ماه رمضان]] نیست و روزه‌های [[واجب]] دیگر را نیز شامل می‌شود.<ref> فقعانی، مسائل ابن طی، بی‌تا، ص۱۷۸.</ref> عده‌ای نیز فرو بردن اخلاط سر و سینه را نیز به این حکم پیوند داده‌اند.<ref>مجلسی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۲۴۸؛ شهید ثانی، حاشیة الإرشاد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۳۰۹.</ref> همچنین فرو بردن آب دهان که خون در آن باشد، بر اساس [[فتوا|فتوای]] برخی، موجب کفاره جمع خواهد شد<ref>کرمانشاهی، مقامع الفضل، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۲۴۹.</ref> و یا باید بنا به احتیاط واجب، کفاره سه‌گانه را ادا نمود.<ref> امام خمینی، توضیح المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۹.</ref> | ||