امام موسی کاظم علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

موسی بن جعفر، پس از [[شهادت]] [[امام صادق(ع)]] در [[سال ۱۴۸ قمری]]. در ۲۰ سالگی به [[امامت]] رسید.<ref>{{پک|جعفریان|۱۳۸۱ش|ک= حیات فکری و سیاسی امامان شیعه|ص=ص۳۸۵}}</ref> دوران امامت او با [[خلافت]] چهار تن از خلفای عباسی هم‌‌زمان بود.<ref>{{پک|طبرسی |۱۴۱۷ق| ک=اعلام الوری|ص= ج۲، ص۶}}</ref> حدود ۱۰ سال از امامت او در خلافت [[منصور عباسی|منصور]] (حکومت[[سال ۱۳۶ هجری قمری|۱۳۶]]-[[سال ۱۵۸ هجری قمری|۱۵۸]]ق)، ۱۱ سال در خلافت [[مهدی عباسی]] (حکومت۱۵۸-[[سال ۱۶۹ هجری قمری|۱۶۹]]ق)، یک سال در خلافت هادی عباسی (حکومت۱۶۹-[[سال ۱۷۰ هجری قمری|۱۷۰]]ق) و ۱۳ سال در خلافت [[هارون عباسی|هارون]] (حکومت۱۷۰-[[سال ۱۹۳ هجری قمری|۱۹۳]]ق) سپری شد.<ref>{{پک|پیشوایی|۱۳۷۲ش|ک= سیره پیشوایان| ص= ص۴۱۳}}</ref> مدت امامت موسی بن جعفر ۳۵ سال بود و با شهادت او در [[سال ۱۸۳ق]] [[امامت]] به فرزندش، [[امام رضا(ع)]] منتقل شد.<ref>{{پک|جعفریان|۱۳۸۱ش|ک= حیات فکری و سیاسی امامان شیعه|ص=ص۳۷۹-۳۸۴}}</ref>

از دیدگاه شیعه، [[امام]] از جانب خدا تعیین می‌شود و از راه‌های شناخت او، [[نص]] (تصریح [[پیامبر(ص)]] یا امام قبلی به [[امامت]] امام پس از خود) است.<ref>فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۳۷.</ref> امام صادق(ع) در موارد متعددی  امامت موسی بن جعفر را به اصحاب نزدیک خود اعلام کرده بود. در هر یک از کتاب‌های [[الکافی (کتاب)|کافی]]،<ref>{{پک|کلینی|۱۴۰۷ق|ک= الکافی|ص= ج۱، ص۳۰۷-۳۱۱}}</ref> [[ارشاد المفید|ارشاد]]،<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۱۶-۲۲۲}}</ref> [[اعلام الوری]]<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک=اعلام الوری|ص=ج۲، ص۷-۱۶}}</ref> و [[بحارالانوار]]،<ref>{{پک|مجلسی|۱۴۰۳ق|ک=بحارالانوار|ص= ج۴۸، ص۱۲-۲۹}} </ref> بابی درباره نصوص امامت موسی بن جعفر(ع) وجود دارد که به ترتیب ۱۶، ۴۶، ۱۲ و ۱۴ روایت را در این باره نقل کرده‌اند<ref>{{پک|جمعی از نویسندگان|۱۳۹۲ش|ک= مجموعه مقالات سیره و زمانه امام کاظم|ص= ج۲، ص۷۹، ۸۱}}</ref> از جمله:

* در روایتی، فیض بن مختار می‌گوید از [[امام صادق(ع)]] پرسیدم [[امام]] پس از شما کیست؟ در این هنگام فرزندش موسی وارد شد و امام صادق(ع) او را امام بعدی معرفی کرد.<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۷ق|ک= اعلام الوری|ص= ج۲، ص۱۰}}</ref>  

* [[علی بن جعفر الصادق|علی بن جعفر]] روایت کرده که امام صادق(ع) درباره موسی بن جعفر فرمود: «{{عربی|فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَه تَعَالَی عَلَی كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۲۰}}</ref>؛ او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار می‌گیرد و  پس از من، حجت خدا بر همه مخلوقات است.|}}»

همچنین در [[عیون اخبار الرضا]] آمده است که [[هارون الرشید]] خطاب به فرزندش [[مأمون]]، موسی بن جعفر را امام بر حق و سزاوارترین فرد به جانشینی پیامبر(ص) خوانده و پیشوایی خود را ظاهری و با زور توصیف کرده است.<ref>{{پک|صدوق|۱۳۷۸ق|ک= عیون اخبار الرضا|ص= ج۱، ص۹۱}}؛ {{پک|عطاردی|۱۴۰۹ق|ک= مسند الامام الکاظم|ص= ج۱، ص۷۵}}</ref><ref group="یادداشت">أَنَا إِمَامُ الْجَمَاعَةِ فِي الظَّاهِرِ وَ الْغَلَبَةِ وَ الْقَهْرِ وَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ إِمَامُ حَقٍّ وَ الله يَا بُنَيَّ إِنَّهُ لَأَحَقُّ بِمَقَامِ رَسُولِ اللَّهِ ص مِنِّي وَ مِنَ الْخَلْقِ جَمِيعا؛ «فرزندم! من پیشوای ظاهری مردم هستم که پیشوایی را از راه زور و غلبه به دست آورده‌ام، اما موسی بن جعفر امام و حجت خدا در زمین است. به خدا قسم كه او از من و از همه مردم به جانشینی پيامبر(ص) سزاوارتر است.»</ref>