پرش به محتوا

امام موسی کاظم علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (ویکی سازی)
خط ۹۸: خط ۹۸:
بر اساس منابع [[شیعه]] و [[سنی]]، امام کاظم(ع) بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب [[عبد صالح]] استفاده می‌شود.<ref> {{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۲۹}} </ref><ref>{{پک|یعقوبی| ک= تاریخ الیعقوبی|ص=ج۲، ص۴۱۴}}</ref> بر پایه برخی گزارش‌ها امام کاظم(ع) آن قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۳۳-۳۲}}</ref> [[شیخ مفید]] موسی بن جعفر را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک‌ خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را در [[سجده]] می‌خواند.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص=  ج۲، ص۲۳۲-۲۳۱}}</ref> حتی هنگامی که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم».<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۴۰}}</ref>  
بر اساس منابع [[شیعه]] و [[سنی]]، امام کاظم(ع) بسیار اهل عبادت بود؛ به همین دلیل، برای او از لقب [[عبد صالح]] استفاده می‌شود.<ref> {{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۲۹}} </ref><ref>{{پک|یعقوبی| ک= تاریخ الیعقوبی|ص=ج۲، ص۴۱۴}}</ref> بر پایه برخی گزارش‌ها امام کاظم(ع) آن قدر عبادت می‌کرد که زندان‌بانان او نیز تحت تأثیر قرار می‌گرفتند.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص=ج۱۳، ص۳۳-۳۲}}</ref> [[شیخ مفید]] موسی بن جعفر را عابدترین مردم زمان خود دانسته و گزارش کرده است که آن حضرت چنان از ترس خدا گریه می‌کرد که محاسنش از اشک‌ خیس می‌شد. او دعای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» را تکرار می‌کرد و دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الرَّاحَةَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ الْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسَابِ» را در [[سجده]] می‌خواند.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص=  ج۲، ص۲۳۲-۲۳۱}}</ref> حتی هنگامی که به دستور هارون به زندان منتقل شد، خدا را سپاس می‌گفت که فرصتی برای عبادت یافته است: «خدایا همواره از تو فراغتی برای عبادتت طلب می‌کردم و تو آن را برایم فراهم کردی؛ پس تو را سپاس می‌گویم».<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۴۰}}</ref>  


نقش انگشتری امام کاظم(ع) «حَسْبِيَ اللَّهُ حَافِظِي»<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۲ق|ک= مکارم الاخلاق|ص=۹۱}}</ref>‏ و ِ «الْمُلْكُ لِلَّهِ وَحْدَهُ»<ref>{{پک| مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص= ج۴۸، ص۱۱}}</ref> بوده است.
نقش انگشتری امام کاظم(ع) «حَسْبِيَ اللهُ حَافِظِي»<ref>{{پک|طبرسی|۱۴۱۲ق|ک= مکارم الاخلاق|ص=۹۱}}</ref>‏ و ِ «الْمُلْكُ لِله وَحْدَهُ»<ref>{{پک| مجلسی|۱۴۰۳ق|ک= بحارالانوار|ص= ج۴۸، ص۱۱}}</ref> بوده است.
 
=== سیره اخلاقی ===
=== سیره اخلاقی ===
در منابع شیعه و سنی، گزارش‌های مختلفی درباره [[بردباری]]<ref> {{پک|ابن اثیر|۱۳۸۵ق| ک=الکامل|ص= ج۶، ص۱۶۴}}</ref><ref>{{پک| ابن جوزی|۱۴۱۸ق|ک= تذکرة الخواص|ص= ص۳۱۲}}</ref> و [[سخاوت]] امام کاظم(ع) وجود دارد.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۳۰-۳۳}} </ref><ref>{{پک|قرشی|۱۴۲۹ق| ک=حیاة الامام موسی بن جعفر|ص=ج۲، ص۱۵۴-۱۶۷}}</ref> [[شیخ مفید]] او را بخشنده‌ترین مردم زمان خودش دانسته که شب‌ها برای فقیران [[مدینه]] آذوقه می‌برد.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۲-۲۳۱}}</ref> [[ابن عنبه]] درباره سخاوت موسی بن جعفر گفته است: او شب‌ها از خانه بیرون می‌رفت و کیسه‌هایی از درهم همراه داشت و به هر کس می‌رسید یا به کسانی که به احسان او چشم داشتند، می‌بخشید تا بدانجا که کیسه‌های پول او ضرب‌المثل شده بود.<ref>{{پک|ابن عنبه|۱۴۱۷ق|ک= عمده الطالب|ص= ص۱۷۷.}}</ref>  همچنین گفته شده موسی بن جعفر به کسانی که به او آزار می‌رساندند نیز بخشش می‌کرد و وقتی به او خبر می‌دادند فردی در صدد اذیت او بوده، برایش هدیه‌ می‌فرستاد.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۲۹}}</ref> همچنین شیخ مفید امام کاظم(ع) را کوشاترین فرد در [[صله رحم]] با خانواده و دیگر بستگان دانسته است.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۲}}</ref>
در منابع شیعه و سنی، گزارش‌های مختلفی درباره [[بردباری]]<ref> {{پک|ابن اثیر|۱۳۸۵ق| ک=الکامل|ص= ج۶، ص۱۶۴}}</ref><ref>{{پک| ابن جوزی|۱۴۱۸ق|ک= تذکرة الخواص|ص= ص۳۱۲}}</ref> و [[سخاوت]] امام کاظم(ع) وجود دارد.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۳۰-۳۳}} </ref><ref>{{پک|قرشی|۱۴۲۹ق| ک=حیاة الامام موسی بن جعفر|ص=ج۲، ص۱۵۴-۱۶۷}}</ref> [[شیخ مفید]] او را بخشنده‌ترین مردم زمان خودش دانسته که شب‌ها برای فقیران [[مدینه]] آذوقه می‌برد.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۲-۲۳۱}}</ref> [[ابن عنبه]] درباره سخاوت موسی بن جعفر گفته است: او شب‌ها از خانه بیرون می‌رفت و کیسه‌هایی از درهم همراه داشت و به هر کس می‌رسید یا به کسانی که به احسان او چشم داشتند، می‌بخشید تا بدانجا که کیسه‌های پول او ضرب‌المثل شده بود.<ref>{{پک|ابن عنبه|۱۴۱۷ق|ک= عمده الطالب|ص= ص۱۷۷.}}</ref>  همچنین گفته شده موسی بن جعفر به کسانی که به او آزار می‌رساندند نیز بخشش می‌کرد و وقتی به او خبر می‌دادند فردی در صدد اذیت او بوده، برایش هدیه‌ می‌فرستاد.<ref>{{پک|بغدادی|۱۴۱۷ق|ک= تاریخ بغداد|ص= ج۱۳، ص۲۹}}</ref> همچنین شیخ مفید امام کاظم(ع) را کوشاترین فرد در [[صله رحم]] با خانواده و دیگر بستگان دانسته است.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳ق|ک= الارشاد|ص= ج۲، ص۲۳۲}}</ref>
۱۷٬۳۷۵

ویرایش