confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
طاهریان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
بر اساس گزارشی مشهور، طاهر بن حسین در روز آخر زندگی خود، در سال ۲۰۷ هجری نام [[مامون]] را از خطبه‌انداخت<ref>گردیزی، زین الاخبار، ص۲۹۷</ref> و بر اساس برخی روایات، به همین دلیل در همان شب طاهر را زهر خوراندند و به قتل رساندند.<ref>یعقوبی، البلدان، ص ۱۴۲؛ تتوی، تاریخ الفی، ج۲، ص۱۴۸۴</ref> بر اساس گزارش برخی از منابع متاخر طاهر بن حسین نه تنها نام مامون را از خطبه‌انداخت بلکه در عوض به نام قاسم بن علی یکی از نوادگان امام سجاد(ع) خطبه خواند.<ref>بناکتی، روضه الالباب، ص ۱۶۰؛ رحمتی، بررسی نقش تشیع در قیام طاهر، ص۲۰۵</ref> | بر اساس گزارشی مشهور، طاهر بن حسین در روز آخر زندگی خود، در سال ۲۰۷ هجری نام [[مامون]] را از خطبه‌انداخت<ref>گردیزی، زین الاخبار، ص۲۹۷</ref> و بر اساس برخی روایات، به همین دلیل در همان شب طاهر را زهر خوراندند و به قتل رساندند.<ref>یعقوبی، البلدان، ص ۱۴۲؛ تتوی، تاریخ الفی، ج۲، ص۱۴۸۴</ref> بر اساس گزارش برخی از منابع متاخر طاهر بن حسین نه تنها نام مامون را از خطبه‌انداخت بلکه در عوض به نام قاسم بن علی یکی از نوادگان امام سجاد(ع) خطبه خواند.<ref>بناکتی، روضه الالباب، ص ۱۶۰؛ رحمتی، بررسی نقش تشیع در قیام طاهر، ص۲۰۵</ref> | ||
نویسندگان طرفدار نظریه شیعه بودن طاهر بن حسین، افزون بر این روایت، که دلیل اصلی نویسندگان در انتساب تشیع به طاهریان است، شواهدی دیگری از زندگی طاهر بن حسین مطرح کرده‌اند از جمله اینکه او پیوندهای خانوادگی با شیعیان داشت و هنگامی که [[امام رضا | نویسندگان طرفدار نظریه شیعه بودن طاهر بن حسین، افزون بر این روایت، که دلیل اصلی نویسندگان در انتساب تشیع به طاهریان است، شواهدی دیگری از زندگی طاهر بن حسین مطرح کرده‌اند از جمله اینکه او پیوندهای خانوادگی با شیعیان داشت و هنگامی که [[امام رضا(ع)]] به خراسان آمد دیداری با آن حضرت داشت و او را احترام کرد و با او بیعت نمود.<ref>رحمتی، بررسی نقش تشیع در قیام طاهر ذوالیمینین علیه خلیفه عباسی، ص ۲۰۱-۲۰۲</ref> | ||
درباره علاقه سایر طاهریان به شیعیان نیز شواهدی در منابع تاریخی وجود دارد. از جمله اینکه برخی گفته‌اند سلیمان بن عبدالله بن طاهر که فرمانده نبرد با حسن بن زید علوی بود به دلیل تمایل به [[علویان طبرستان|علویان]] در این جنگ سستی کرد و از [[داعی کبیر|حسن بن زید]] شکست خورد.<ref>ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص ۳۵۷-۳۵۸</ref> | درباره علاقه سایر طاهریان به شیعیان نیز شواهدی در منابع تاریخی وجود دارد. از جمله اینکه برخی گفته‌اند سلیمان بن عبدالله بن طاهر که فرمانده نبرد با حسن بن زید علوی بود به دلیل تمایل به [[علویان طبرستان|علویان]] در این جنگ سستی کرد و از [[داعی کبیر|حسن بن زید]] شکست خورد.<ref>ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ج۳، ص ۳۵۷-۳۵۸</ref> | ||
بر اساس گزارشی دیگر، زمانی از عبدالله بن طاهر نزد مامون سعایت کردند و از علاقه او به اولاد علی (ع) سخن راندند و مامون برای اینکه او را امتحان کند، جاسوسی را نزد عبدالله فرستاد که او را به امامت قاسم بن ابراهیم بن طباطبا دعوت کند اما عبدالله بن طاهر از خیانت به مامون امنتاع کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۶، ص ۴۰۲</ref> برخی این داستان را دلیلی بر شیعه نبودن طاهریان دانسته‌اند<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص ۲۷۰</ref> اما نقل چنین حکایتی به خودی خود نشان دهنده وجود شایعاتی درباره تشیع طاهریان است. | بر اساس گزارشی دیگر، زمانی از عبدالله بن طاهر نزد مامون سعایت کردند و از علاقه او به اولاد [[حضرت علی (ع)]] سخن راندند و مامون برای اینکه او را امتحان کند، جاسوسی را نزد عبدالله فرستاد که او را به امامت قاسم بن ابراهیم بن طباطبا دعوت کند اما عبدالله بن طاهر از خیانت به مامون امنتاع کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۶، ص ۴۰۲</ref> برخی این داستان را دلیلی بر شیعه نبودن طاهریان دانسته‌اند<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص ۲۷۰</ref> اما نقل چنین حکایتی به خودی خود نشان دهنده وجود شایعاتی درباره تشیع طاهریان است. | ||
===شواهد شیعه نبودن طاهریان=== | ===شواهد شیعه نبودن طاهریان=== | ||