confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۲
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''مقام حضرت زینب(س)''' یا '''مسجد السیدة زینب''' در [[قاهره]] [[مصر]]، یکی از مکانهایی است که به عنوان مدفن [[حضرت زینب(س)]] دختر [[امام علی(ع)]] مطرح شده است. این مکان زیارتگاه [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|سنیان]] دوستدار [[اهل بیت(ع)]] است. | |||
'''مقام حضرت زینب(س)''' یا '''مسجد السیدة زینب''' در [[قاهره]] [[مصر]]، یکی از مکانهایی است که به عنوان مدفن [[حضرت زینب(س)]] دختر [[امام علی(ع)]] مطرح شده است. این مکان زیارتگاه [[شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|سنیان]] دوستدار [[ | |||
==اقوال درباره محل دفن حضرت زینب== | ==اقوال درباره محل دفن حضرت زینب== | ||
در مورد محل دفن حضرت زینب سه دیدگاه وجود دارد: | در مورد محل دفن حضرت زینب سه دیدگاه وجود دارد: | ||
* بر اساس نظریه مشهور مدفن وی در [[شام]] و در جنوب شهر [[دمشق]] است.<ref>شریف القرشی، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام عرض و تحلیل، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م، ص۲۹۸-۳۰۳.</ref> | * بر اساس نظریه مشهور مدفن وی در [[شام]] و در جنوب شهر [[دمشق]] است.<ref>شریف القرشی، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام عرض و تحلیل، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م، ص۲۹۸-۳۰۳.</ref> | ||
* برخی از مورخین مقبره زینب(س) را در [[مصر]] دانستهاند که اکنون این محل در منطقه سیدة الزینب [[قاهره]] با عنوان | * برخی از مورخین مقبره زینب(س) را در [[مصر]] دانستهاند که اکنون این محل در منطقه سیدة الزینب [[قاهره]] با عنوان مقام السیدة زینب مشهور است.<ref>[http://www.fahimco.com/ShowArticle.aspx?ID=3803 یوسفی غروی، بررسی تحلیلی سیر مقتلنگاری عاشورا(۲)، سایت مؤسسه فرهنگی فهیم، تاریخ انتشار: ۰۶-۰۵-۱۳۹۴ش، تاریخ بازدید: ۱۸-۰۸-۱۳۹۴ش.]</ref> | ||
* دیدگاه سومی نیز وجود دارد که [[بقیع|قبرستان بقیع]] در [[مدینه]] را محل دفن حضرت زینب(س) میداند. [[سید محسن امین|سیدمحسن امین]] این دیدگاه را پذیرفته و دلائلی را در رد دو قول نخست ارائه کرده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> | * دیدگاه سومی نیز وجود دارد که [[بقیع|قبرستان بقیع]] در [[مدینه]] را محل دفن حضرت زینب(س) میداند. [[سید محسن امین|سیدمحسن امین]] این دیدگاه را پذیرفته و دلائلی را در رد دو قول نخست ارائه کرده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> | ||