حرم حضرت زینب(س): تفاوت میان نسخه‌ها

'''حرم حضرت زینب (س)''' در جنوب [[دمشق]] در [[سوریه]]، مشهورترین مکانی که به‌عنوان مدفن [[حضرت زینب(س)]] دختر [[امام علی(ع)]]، مطرح شده است. [[مقام حضرت زینب (مصر)|مقام حضرت زینب]] در [[مصر]] و قبرستان [[بقیع]] در [[مدینه]] دو مکان دیگری است که به عنوان محل [[دفن]] [[حضرت زینب(س)]] احتمال داده شده است.

این محل از زیارتگاه‎‌های [[شیعیان]] به شمار می‎رود. منطقه‎‌ای که حرم حضرت زینب(س) در آن قرار دارد شهرک السیدة زینب گفته می‌‎شود و در نزد ایرانیان به "زینبیه" مشهور است. حرم حضرت زینب در طول تاریخ مورد بازسازی و توسعه قرار گرفته است. از سال ۱۳۹۱ش با تشدید بحران در سوریه و حضور گسترده تروریست‌های [[تکفیر|تکفیری]] در این کشور، این حرم چندین بار مورد حمله خمپاره‌ای و انتحاری قرار گرفت که به دنبال آن بخشی از قسمت‌های حرم آسیب دید. به دنبال این اقدامات، گروه‌های مختلفی برای دفاع از حرم‌های [[اهل بیت(ع)]] عازم سوریه شدند. این گروه‌ها که به [[مدافعان حرم]] مشهورند توانستند مانع از ورود گروه‌های تروریستی به منطقه زینبیه شوند.

بر اساس پژوهش‎‌های انجام شده تا قرن پنجم هجری منبعی وجود ندارد که نشان دهد در محل دفن [[حضرت زینب(س)]] مقبره و گنبدی ایجاد شده باشد. تنها منبعی به وجود زیارتگاه در محل کنونی در قرن دوم هجری اشاره داشته‎‌اند. بر اساس این گزارش یکی از زنان منسوب به خاندان علوی به نام [[سیده نفیسه]] بنت حسن الانور از نوادگان [[علی بن ابیطالب(ع)]] در سال ۱۹۳ق در منطقه راویه دمشق به زیارتگاه [[حضرت زینب]] رفته است.<ref>احمد فهمی محمد، کریمة الدارین الشریفه الطاهره السیده نفیسه بنت الحسن الانور، ص۲۵.</ref><ref> توفیق أبو عَلَم،السیدة نفیسة رضی الله عنها،تحقیق: شوقی محمّد، ص۱۱۴.</ref> پس از این تاریخ گزارشی مربوط به سال ۵۰۰ق وجود دارد که در آن آمده است فردی از اهالی [[حلب]] در سال ۵۰۰ق در محل زیارتگاه حرم حضرت زینب مسجدی بنا کرده است.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940213001149 تاریخچه مزار عقیله بنی‎هاشم]، خبرگزاری فارس.</ref>

در محدوده حرم حضرت زینب(س) و قبرستان‌های اطراف آن، چند تن از علما و مشاهیر شیعه مدفونند. از جمله در راهروی ورودی غربی صحن آستانه، قبر [[سید محسن امین عاملی]] و نیز قبر [[سید حسین یوسف مکی عاملی]]، از علمای شیعه در [[شام]] قرار دارد. در قبرستان واقع در شمال حرم نیز قبر [[علی شریعتی]] و در قبرستان دیگری در جنوب حرم، مقبره سید مصطفی جمال‌الدین، شاعر معاصر عراقی قرار دارد.<ref>[http://hajj.ir/34/12142 گشایش نخستین نمایشگاه کتاب ایران در شهر کربلا]، حوزه نمایندگی ولی فقیه در حج و زیارت.</ref>

به دنبال تهدید تروریست‌های تکفیری به تخریب حرم‌‎های [[اهل‌بیت(ع)]] به ویژه حرم حضرت زینب، گروه‎‌های زیادی از [[شیعیان]] سوریه و کشورهای دیگر به ویژه [[ایران]]، [[عراق]]، [[لبنان]] و [[افغانستان]] برای دفاع از حرم‎‌های اهل بیت(ع) و اماکن زیارتی در برابر گروه‎‌های تکفیری عازم سوریه شدند. گردان ابوالفضل العباس که بعدها به تیپ ارتقا یافت شامل رزمندگان عراقی و لبنانی بود. تیپ فاطمیون که بعدها به لشکر ارتقا یافت متشکل از شیعیان افغانستان است که با هدف دفاع از اماکن مقدس به سوریه اعزام شدند.<ref>[http://www.mashreghnews.ir/fa/news/514104/%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%DB%8C%D9%88%D9%86-%D9%84%D8%B4%DA%A9%D8%B1-%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D9%81%D8%B9-%D8%AD%D8%B1%D9%85 فاطمیون؛ لشکر سرداران بی‌ادعای مدافع حرم]، مشرق‌نیوز.</ref> گروه‌‎های مختلفی نیز از ایران برای دفاع از حرم به سوریه اعزام شدند که در میان آنان فرماندهان نظامی نیز حضور داشتند.<ref>[http://www.tasnimnews.com/fa/news/1392/02/24/54884/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B6%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3-%D8%B9-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%B2%DB%8C%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%87-%D8%BA%DB%8C%D8%B1%D8%AA-%D8%B4%DB%8C%D8%B9%D9%87 معرفی گردان بزرگ ابوالفضل العباس(ع)]، خبرگزاری تسنیم.</ref>

بر اساس گزارش‌ها حرم حضرت زینب(س) نخستین بار در سال ۷۶۸ق توسعه و بازسازی شده است. این اقدام توسط سید حسین بن موسی موسوی حسینی، از [[سادات]] و اشراف [[دمشق]] و جدّ [[سادات آل مرتضی]] در [[شام]]، انجام گرفته است. در وقفنامه‌ای متعلق به همان سال ضمن تصریح به نام صاحب مزار یعنی زینب کبری دختر [[امام علی(ع)]]،آمده است. بر اساس این وقفنامه جد سادات آل مرتضی در شام بنای زیارتگاه را بازسازی و بسیاری از باغ‌ها و املاک خود را وقف آن کرده است. این وقفنامه توسط هفت تن از قضات شهر دمشق امضا شده است.<ref>سابقی، مرقد العقیلة زینب، ص۱۴۵-۱۵۰.</ref>