جبار: تفاوت میان نسخه‌ها

جبّار، صیغه مبالغه جبر است.<ref>شرباصی، احمد، موسوعة له الاسماء الحسنی، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۴.</ref> جبر در لغت به معانی فشار و زور بر انجام کار خلاف میل و اراده، اصلاح، جبران و بهبود<ref>خلیل، العین، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۱۵و۱۱۶.</ref>و نیز بلند و باشکوه است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۵۰۱.</ref>  

جبار در [[قرآن کریم]]، ۱۰ بار قرآن به کار رفته <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج‏۲۳، ص۵۵۴.</ref> که یک مورد آن درباره خدا و نه مورد دیگر به عنوان صفت برای اشخاص ستمکار و ناصالح بکار رفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج‏۲۳، ص۵۵۴.</ref> در [[سوره حشر]]، این واژه همراه برخی [[اسماء و صفات الهی|اسماء خداوند]] مانند عزیز و متکبر آمده،<ref>سوره حشر، آیه۲۳.</ref> و در آیه بعدی، [[خداوند]] را صاحب [[اسماء الحسنی]] (بهترین نام‌ها) معرفی کرده است. <ref>سوره حشر، آیه۲۴.</ref> به گفته لغت‌شناسان، مفهوم جبار درباره خداوند به صورت پسندیده و مثبت، و درباره غیر خداوند زشت و منفی است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ طریحی، مجمع‌‏البحرین، ۱۳۷۵ش، ج۳، ص۲۳۹؛ راغب اصفهانی، مفردات فی غرایب القرآن، ۱۴۱۲ق، ماده جبر.</ref>