۱۴٬۸۹۸
ویرایش
آیه محاربه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| آیات مرتبط= | | آیات مرتبط= | ||
}} | }} | ||
'''آیه محاربه''' ([[سوره مائده|مائده]]: ۳۳) درباره سزای کسانی است که با خداوند و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا]] می‌جنگند. این آیه | '''آیه محاربه''' ([[سوره مائده|مائده]]: ۳۳) درباره سزای کسانی است که با خداوند و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر خدا]] می‌جنگند. بیشتر مفسران معتقدند این آیه درباره گروهی از مسلمانان نازل شده است که پس از [[ارتداد]]، عده‌ای از مسلمانان را کشته و شتران آنها را دزدیدند و پیامبر طبق این آیه آنها را مجازات کرد. | ||
این آیه به‌عنوان مبنایی برای استنباط احکام [[محاربه]] در [[فقه]] استفاده شده است. فقیهان کسی را که به‌وسیله سلاح، آشکارا مال مردم را می‌دزدد یا آنان را به اسارت می‌برد، محارِب می‌دانند و با استناد به این آیه معتقدند مجازات محارِب عبارت است از کشتن، صَلْب (بستن به چیزی شبیه صلیب)، قطع دست و پای مخالفِ هم، و نفی بلد (تبعید). البته گروهی از آنان برآنند که قاضی می‌تواند هر یک از این مجازات‌ها را بر محارِب اِعمال کند، اما گروهی دیگر می‌گویند بسته به نوع جرمی که محارِب انجام داده است، یک یا چند مورد از چهار مجازات اجرا می‌شود. | |||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
{{گفت و گو | {{گفت و گو | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== کاربرد فقهی == | == کاربرد فقهی == | ||
{{اصلی|محاربه}} | {{اصلی|محاربه}} | ||
در کتاب‌های فقهی، [[حکم شرعی]] محارب با توجه به آیه محاربه بیان شده است. | در کتاب‌های فقهی، [[حکم شرعی]] محارب با توجه به آیه محاربه بیان شده است. به [[فتوا|فتوای]] فقیهان هر کس که آشکارا و به‌زور، مال دیگری را بگیرد یا مردم را به اسارت ببرد، محارِب است.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۴۷۵.</ref> برای تحقق محاربه شروط مختلفی از جمله کشیدن سلاح، ایجاد ترس در مردم و فاسد بودن شخص محارب بیان شده است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۱۱-۵۲۴.</ref> | ||
گروهی از فقها برای محارب مصداق‌هایی از جمله [[اهل ذمه]]، [[مرتد|مرتدان]]، راهزنان و هر کسی که مسلمانان را بترساند، بیان کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> همچنین برخی فقها منظور از محاربه را جنگ با مسلمانان دانسته‌اند.<ref>صالحی نجف‌آبادی، «تفسیر آیه محاربه و احکام فقهی آن»، ص۶۱.</ref> | گروهی از فقها برای محارب مصداق‌هایی از جمله [[اهل ذمه]]، [[مرتد|مرتدان]]، راهزنان و هر کسی که مسلمانان را بترساند، بیان کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۴۷.</ref> همچنین برخی فقها منظور از محاربه را جنگ با مسلمانان دانسته‌اند.<ref>صالحی نجف‌آبادی، «تفسیر آیه محاربه و احکام فقهی آن»، ص۶۱.</ref> | ||