فهرست آیات مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|۱۴|| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا{{سخ}}و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابودشدنى است.»||اسراء ۸۱|| از امام باقر(ع) در معنای در [[تفسیر]] آیه نقل شده، هنگامی که امام [[ قائم آل محمد|قائم(ع)]] قیام کند، دولت باطل برچیده می‌شود.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۷.</ref> | |۱۴|| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا{{سخ}}و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابودشدنى است.»||اسراء ۸۱|| از امام باقر(ع) در معنای در [[تفسیر]] آیه نقل شده، هنگامی که امام [[ قائم آل محمد|قائم(ع)]] قیام کند، دولت باطل برچیده می‌شود.<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۷.</ref> | ||
|- | |- | ||
| ۱۵|| يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا{{سخ}}آنچه را كه آنان در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشته‌اند مى‌داند و حال آنكه ايشان بدان دانشى ندارند.||[[سوره طه|طه]] ۱۱۰|| از امام صادق(ع) روایت شده که منظور از عبارت «وَمَا خَلْفَهُمْ»، اخبار [[حضرت مهدی(ع)]] است.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۵.</ref> | | ۱۵|| يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا{{سخ}}آنچه را كه آنان در پيش دارند و آنچه را كه پشت سر گذاشته‌اند مى‌داند و حال آنكه ايشان بدان دانشى ندارند.||[[سوره طه|طه]] ۱۱۰|| از امام صادق(ع) روایت شده که منظور از عبارت «وَمَا خَلْفَهُمْ»، اخبار [[ امام مهدی عجل الله تعالی فرجه |حضرت مهدی(ع)]] است.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۵.</ref> | ||
|- | |- | ||
| ۱۶|| وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا{{سخ}}و به يقين پيش از اين با آدم پيمان بستيم، و[لى آن را] فراموش كرد و براى او عزمى [استوار] نيافتيم.||طه ۱۱۵|| بر پایه روایتی از [[امام باقر(ع)]] در تفسیر این آیه، [[خدا]] از [[پیامبران]] بر [[ربوبیت]] خود، [[نبوت خاصه|نبوت پیامبر اسلام]] و [[امامت امامان شیعه]] و نیز به مهدی که به وسیله او برای دینش یاری می‌گیرد، دولتش را به سبب او آشکار می‌سازد و از دشمنانش انتقام می‌گیرد، پیمان گرفت.<ref> صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۷۰.</ref> | | ۱۶|| وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا{{سخ}}و به يقين پيش از اين با آدم پيمان بستيم، و[لى آن را] فراموش كرد و براى او عزمى [استوار] نيافتيم.||طه ۱۱۵|| بر پایه روایتی از [[امام باقر(ع)]] در تفسیر این آیه، [[خدا]] از [[پیامبران]] بر [[ربوبیت]] خود، [[نبوت خاصه|نبوت پیامبر اسلام]] و [[امامت امامان شیعه]] و نیز به مهدی که به وسیله او برای دینش یاری می‌گیرد، دولتش را به سبب او آشکار می‌سازد و از دشمنانش انتقام می‌گیرد، پیمان گرفت.<ref> صفار قمی، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۷۰.</ref> | ||