فهرست آیات مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
| ۴۰|| فَوَرَ‌بِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْ‌ضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ{{سخ}}پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعاً او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى‌گوييد. ||[[سوره ذاریات|ذاریات]] ۲۳|| در روایتی از امام زین العابدین (ع) حق، به قیام امام زمان تفسیر شده‌است.<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۶.</ref> | | ۴۰|| فَوَرَ‌بِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْ‌ضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ{{سخ}}پس سوگند به پروردگار آسمان و زمين، كه واقعاً او حق است همان گونه كه خود شما سخن مى‌گوييد. ||[[سوره ذاریات|ذاریات]] ۲۳|| در روایتی از امام زین العابدین (ع) حق، به قیام امام زمان تفسیر شده‌است.<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهره، ۱۴۰۹ق، ص۵۹۶.</ref> | ||
|- | |- | ||
| ۴۱|| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُ‌وجِ{{سخ}}و روزى كه منادى از | | ۴۱|| وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِ‌يبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُرُ‌وجِ{{سخ}}و روزى كه منادى از جایى نزدیک ندا درمى‌دهد، به گوش باش. روزى که فرياد [رستاخیز] را به حق مى‌شنوند، آن [روز] روز بیرون آمدن [از زمین] است. ||[[سوره ق|ق]] ۴۱-۴۲|| در حدیثی از امام صادق(ع)، صیحه به نام امام زمان و یوم الخروج به رجعت تفسیر شده‌است.<ref> قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۳۲۷.</ref> | ||
|- | |- | ||
|۴۲|| لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا{{سخ}}اگر [كافر و مؤمن] از هم متمايز مى‌شدند، قطعاً كافران را به عذاب دردناكى معذب مى‌داشتيم. ||[[سوره فتح|فتح]] ۲۵|| در روایتی از امام صادق (ع) مراد آیه اینست: به تأخیر انداختن مجازات منافقین و کفار تا ظهور افراد باایمانی که در صلب آنهاست<ref> عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۰.</ref> | |۴۲|| لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا{{سخ}}اگر [كافر و مؤمن] از هم متمايز مى‌شدند، قطعاً كافران را به عذاب دردناكى معذب مى‌داشتيم. ||[[سوره فتح|فتح]] ۲۵|| در روایتی از امام صادق (ع) مراد آیه اینست: به تأخیر انداختن مجازات منافقین و کفار تا ظهور افراد باایمانی که در صلب آنهاست<ref> عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۷۰.</ref> | ||