ساب النبی: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی همچون [[شهید ثانی]] سب النبی را از موارد [[ارتداد]] دانسته و حکم به قتل ساب النبی را به دلیل ارتداد می‌داند؛<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۵۴.</ref> اما بسیاری از فقهای شیعه عنوان «سبّ النبی» را برای کشتن سب‌کننده کافی دانسته و معتقدند حکم آن وابسته به عناوین دیگر مانند [[ارتداد]] نیست.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۱۶۷.</ref> فقهای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] نیز درباره ساب النبی در باب ارتداد بحث کرده‌اند و باب مستقل سب‌النبی ندارند.<ref>آقابابایی، «قتل نفس به اعتقاد مهدور الدم بودن مقتول»، ص۱۷۴.</ref> [[آیت الله خویی]] از فقهای شیعه، سب النبی را به عنوان یکی از گناهان و جرایم حدی به حساب آورده است.<ref>خویی، مبانی تکمله المنهاج، ج1، ص32.</ref> در بیشتر منابع حدیثی و فقهی، سب النبی در باب قذف یا پس از آن آمده است.<ref>زراعت، «بررسی فقهی و حقوقی جرم سب النبی»، ص۱۰۳-۷۳.</ref>

===فلسفه حکم===

===اجرای حکم ===

*زراعت، عباس، «بررسی فقهی و حقوقی جرم سب النبی»، نشریه دانشکده الهیات مشهد، پاییز ۱۳۸۱ش.

*مصدق، محمد، «سبّ النبی و احکام آن از منظر قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ش با رویکرد کاربردی»، نشریه دادرسی، سازمان قضایی نیروهای مسلح، آذر و دی ۱۳۹۵ش، ش ۱۱۹.

*کلینی، محمدبن یعقوب، الفروع من الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سوم، بهار ۱۳۶۷ش.

*ابن هشام، السیرة النبوی، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۹۹۲م.