حدیث قاروره‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش ۲|ماه=اکتبر|روز=۲۵|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}

==اصل حدیث==

پیامبر، مقداری از [[خاک کربلا]] را به‌ام سلمه داده بود و او نیز آنرا در شیشه‏‌ای ‏نگهداری می‌کرد. حضرت فرموده بود هر‌گاه دیدی که این خاک، به خون تبدیل شد، بدان ‏که فرزندم امام حسین(ع) کشته به شهادت رسیده است. روزی ام سلمه در خواب، رسول خدا را با چهره‏‌ای ‏غمگین و لباسی خاک آلود دید، که حضرت به او فرمود: از کربلا و از دفن شهدا می‌آیم. ناگهان از خواب برخاست، نگاه به آن شیشه کرد، خاک را خونین یافت، دانست که‏ حسین‏(ع) شهید شده است. آنگاه شیون و زاری نمود و وقتی همسایه‌ها آمدند، ماجرا را به آنان بیان کرد.<ref>بحار، ج۴۵، ص۸۹، ۲۲۷ و ۲۳۲، ج۴۴، ص۲۲۵، ۲۳۱، ۲۳۶ و ۲۳۹، اثبات الهداة، ج۵، ص۱۹۲، امالی ‏صدوق، ص۱۲۰.</ref> همه صدای همسایه به شیون و غوغا برخواست به طوری که گریه و زاری شهر مدینه چنان در بر گرفت که تا آن زمان دیده نشده بود.<ref>تاريخ ‏اليعقوبى،ج‏2،ص:246</ref>این ماجرا در روایات، به‏ «‌[[حدیث قاروره‏‌]]» معروف است.

* ابن اثیر، علی بن محمد، أسد الغابة فى معرفة الصحابة، بيروت، دار الفكر، 1409/1989.

* ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الإصابة فى تمييز الصحابة، تحقيق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بيروت، دارالكتب العلمية، ط الأولى، 1415/1995.

* ابن عبدالبر،أبو عمر يوسف بن عبد الله بن محمد(م 463)، الاستيعاب فى معرفة الأصحاب، تحقيق على محمد البجاوى، بيروت، دار الجيل، ط الأولى،  1412/1992.

* مقریزی، احمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبى من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقيق محمد عبد الحميد النميسى، بيروت، دار الكتب العلمية، ط الأولى، 1420.

* مسعودی علی، اثبات الوصیة، قم، ۱۴۰۴ق.

* یعقوبی،احمد بن أبى يعقوب(م بعد 292)، تاريخ اليعقوبى،بيروت ، دار صادر، بى تا.