پرش به محتوا

عمان سامانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ اوت ۲۰۲۱
جز
خط ۵۰: خط ۵۰:
از نگاه عمان سامانی در این مثنوی، [[امام حسین (ع)]]، انگیزه خداوند از آفرینش است، [[توبه]] [[آدم (ع)]] با [[شفاعت]] او پذیرفته شده، [[نوح]] با او از [[طوفان نوح|طوفان]] گذشت و آتش به واسطه [[حسین (ع)]] بر [[ابراهیم (ع)]] سرد شد. عمان در گنجینة الاسرار، [[امام حسین (ع)]] را آن راز سر به مهری می‌داند که خداوند در روز آفرینش [[آدم]]، برای ملائک نگشود و با تعبیر «إنی اعلم ما لاتعلمون» از آن یاد کرد.<ref>عبدالرضا نادری‌فر، ص ۴۲.</ref>
از نگاه عمان سامانی در این مثنوی، [[امام حسین (ع)]]، انگیزه خداوند از آفرینش است، [[توبه]] [[آدم (ع)]] با [[شفاعت]] او پذیرفته شده، [[نوح]] با او از [[طوفان نوح|طوفان]] گذشت و آتش به واسطه [[حسین (ع)]] بر [[ابراهیم (ع)]] سرد شد. عمان در گنجینة الاسرار، [[امام حسین (ع)]] را آن راز سر به مهری می‌داند که خداوند در روز آفرینش [[آدم]]، برای ملائک نگشود و با تعبیر «إنی اعلم ما لاتعلمون» از آن یاد کرد.<ref>عبدالرضا نادری‌فر، ص ۴۲.</ref>


مثنوی [[گنجینة الاسرار]] در بحر رمل مسدس محذوف ساخته شده و به روش [[زبدة الاسرار]] میرزا حسن صفی علی شاه سروده شده است.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۷.</ref>
مثنوی [[گنجینة الاسرار]] در بحر رمل مسدس محذوف ساخته شده و به روش [[زبدة الاسرار]] میرزا حسن صفی علی شاه سروده شده است.<ref>احمد رحیم‌خانی، ص ۷.</ref>نقد هایی نیز بر گنجنه الاسرار واردشده مبنی بر نشانه هایی ا ز غلو در سروده های عمان{{مدرک}}
 
ابیات وداع [[زینب (س)]] با [[امام حسین (ع)]] در [[گنجینة الاسرار]]، یکی از مشهورترین و زیباترین بندهای این مثنوی خوانده شده است:
ابیات وداع [[زینب (س)]] با [[امام حسین (ع)]] در [[گنجینة الاسرار]]، یکی از مشهورترین و زیباترین بندهای این مثنوی خوانده شده است:


۱۷٬۵۱۵

ویرایش