پرش به محتوا

مسجد جامع اموی (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←‏ظاهر امروزین مسجد: ویکی‌سازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
| وبگاه            =  
| وبگاه            =  
}}
}}
'''مسجد جامع اُمَوی''' مسجدی قدیمی و با آثار هنری بسیار است که به دستور [[ولید بن عبدالملک]] (متوفای۹۶ق) از خلفای اُمَوی در [[دمشق]] ساخته شد. سبک معماری این [[مسجد]] وامدار سبک بیزانسی است. مقام [[حضرت خضر]]، [[حضرت هود |هود]] و [[حضرت یحیی |یحیی]]، مقام امام سجاد و [[مقام راس الحسین|رأس الحسین]] در این مسجد مشهورند. [[خطبه امام سجاد (ع) در شام|خطبه امام سجاد(ع)]] که روشنگر [[حادثه کربلا]] بود نیز در این مسجد خوانده شد.
'''مسجد جامع اُمَوی''' مسجدی قدیمی و با آثار هنری بسیار است که به دستور [[ولید بن عبدالملک]] (متوفای۹۶ق) از خلفای اُمَوی در [[دمشق]] ساخته شد. سبک معماری این [[مسجد]] وامدار سبک بیزانسی است. مقام [[حضرت خضر]]، [[حضرت هود|هود]] و [[حضرت یحیی|یحیی]]، مقام امام سجاد و [[مقام راس الحسین|رأس الحسین]] در این مسجد مشهورند. [[خطبه امام سجاد(ع) در شام|خطبه امام سجاد(ع)]] که روشنگر [[حادثه کربلا]] بود نیز در این مسجد خوانده شد.


در شهر [[حلب]] سوریه نیز مسجدی به همین نام وجود دارد.
در شهر [[حلب]] سوریه نیز مسجدی به همین نام وجود دارد.
خط ۲۷: خط ۲۷:
مکان این [[مسجد]] در طول تاریخ به عنوان معبد استفاده می‌شد. در [[سال ۱۴ هجری قمری|سال چهاردهم]] یا [[سال ۱۷ هجری قمری|هفدهم هجری]] با فتح [[دمشق]] به وسیله [[مسلمانان]]، نیمی از آن بر اساس مصالحه‌ای که صورت پذیرفته بود همچنان به صورت کلیسا باقی ماند و نیم دیگر به مسجد تبدیل شد. مساحت اولیه آن بر اساس آنچه که ابن جبیر نقل کرده است از شرق به غرب یعنی در طول دویست قدم (حدود ۱۵۰ متر) و از سمت جنوب به شمال یعنی در عرض ۱۳۵ قدم (حدود صد متر) بوده و در مجموع به ۱۵،۰۰۰ متر مربع می‌رسیده است.<ref>ابن جبیر، الجامع الاموی، تحقیق مطیع الحافظ، ص۱۳.</ref> وقتی [[معاویه|معاویة بن ابی سفیان]] در [[شام]] ولایت و حکومت یافت، تصمیم به الحاق نیمه باقیمانده از کلیسا به [[مسجد]] نمود ولی مسیحیان نپذیرفتند؛ پس از وی [[عبدالملک بن مروان]] مال فراوانی به آنان داد تا اجازه دهند این قسمت نیز به مسجد ملحق شود ولی ایشان نپذیرفتند؛ تا این که [[ولید بن عبدالملک]] مسیحیان را راضی کرد که نیمه باقیمانده نیز به مسجد اضافه شود.<ref>نعیمی، الدراس فی تاریخ المدارس، ج۲، ص۲۸۵؛ ابن بطوطه، الرحله «تحفة النظار فی غرائب الامصار و عجائب الاسفار، ص۶۳.</ref>
مکان این [[مسجد]] در طول تاریخ به عنوان معبد استفاده می‌شد. در [[سال ۱۴ هجری قمری|سال چهاردهم]] یا [[سال ۱۷ هجری قمری|هفدهم هجری]] با فتح [[دمشق]] به وسیله [[مسلمانان]]، نیمی از آن بر اساس مصالحه‌ای که صورت پذیرفته بود همچنان به صورت کلیسا باقی ماند و نیم دیگر به مسجد تبدیل شد. مساحت اولیه آن بر اساس آنچه که ابن جبیر نقل کرده است از شرق به غرب یعنی در طول دویست قدم (حدود ۱۵۰ متر) و از سمت جنوب به شمال یعنی در عرض ۱۳۵ قدم (حدود صد متر) بوده و در مجموع به ۱۵،۰۰۰ متر مربع می‌رسیده است.<ref>ابن جبیر، الجامع الاموی، تحقیق مطیع الحافظ، ص۱۳.</ref> وقتی [[معاویه|معاویة بن ابی سفیان]] در [[شام]] ولایت و حکومت یافت، تصمیم به الحاق نیمه باقیمانده از کلیسا به [[مسجد]] نمود ولی مسیحیان نپذیرفتند؛ پس از وی [[عبدالملک بن مروان]] مال فراوانی به آنان داد تا اجازه دهند این قسمت نیز به مسجد ملحق شود ولی ایشان نپذیرفتند؛ تا این که [[ولید بن عبدالملک]] مسیحیان را راضی کرد که نیمه باقیمانده نیز به مسجد اضافه شود.<ref>نعیمی، الدراس فی تاریخ المدارس، ج۲، ص۲۸۵؛ ابن بطوطه، الرحله «تحفة النظار فی غرائب الامصار و عجائب الاسفار، ص۶۳.</ref>


به طور دقیق نمی‌توان گفت که ولید از بـنای مـسیحی قدیم چه مقدار در مسجد خویش باقی گذاشت ولی دو مناره جنوبی همان برج‌هایی است که به کلیسای قدیم پیوسته بود.<ref>تاریخ عرب، ص۳۴۰</ref> مسلمانان برج‌های کهن رومی در گوشه‌های مسجد دمشق را تبدیل به مناره کـرده و از فـراز آن اذان می‌گفتند.<ref>تاریخ هنر اسـلامی، ص۱۴</ref> ساختن مناره پیش از دوره اموی معمول نبود و ابتکار آن از روی برج‌هایی است که به عبادتگاه‌های سوریه وابسته بود و در دروۀ معاویه به مصر انتقال یافت‌.<ref>هنرهای خاورمیانه در دوران اسلامی، ص۲۴</ref>
به طور دقیق نمی‌توان گفت که ولید از بنای مسیحی قدیم چه مقدار در مسجد خویش باقی گذاشت ولی دو مناره جنوبی همان برج‌هایی است که به کلیسای قدیم پیوسته بود.<ref>تاریخ عرب، ص۳۴۰</ref> مسلمانان برج‌های کهن رومی در گوشه‌های مسجد دمشق را تبدیل به مناره کرده و از فراز آن اذان می‌گفتند.<ref>تاریخ هنر اسلامی، ص۱۴</ref> ساختن مناره پیش از دوره اموی معمول نبود و ابتکار آن از روی برج‌هایی است که به عبادتگاه‌های سوریه وابسته بود و در دروۀ معاویه به مصر انتقال یافت‌.<ref>هنرهای خاورمیانه در دوران اسلامی، ص۲۴</ref>


در ساخت این مسجد از مهندسان رومی، [[ایران|ایرانی]]، [[هند|هندی]] و [[مراکش|مغربی]] کمک گرفته شد. ولید بن عبدالملک عایدی چند سال سوریه و نیز بار ۱۸ کشتی طلا و نقره حمل شده از قبرس را علاوه بر ابـزار و مـکعب‌های مـوزائیکی که پادشاه رومی‌ها به عنوان هدیه فـرستاده بـود صـرف آن کـرد.<ref>احسن التـقاسیم، ص۲۲۲</ref>
در ساخت این مسجد از مهندسان رومی، [[ایران|ایرانی]]، [[هند|هندی]] و [[مراکش|مغربی]] کمک گرفته شد. ولید بن عبدالملک عایدی چند سال سوریه و نیز بار ۱۸ کشتی طلا و نقره حمل شده از قبرس را علاوه بر ابزار و مکعب‌های موزائیکی که پادشاه رومی‌ها به عنوان هدیه فرستاده بود صرف آن کرد.<ref>احسن التقاسیم، ص۲۲۲</ref>


بر فراز شبستان مسجد، گنبدی به نام «نسر یا عقاب» ساخت و ستون‌هایی در زیر آن قرار داد و آن را با طلا و جواهر و پوشش‌های حریر مزین کرد. [[محراب]] مسجد را با جواهر و قندیل‌های طلا و نقره، معرق‌های زیبا و زنجیرهای طلا آراست.
بر فراز شبستان مسجد، گنبدی به نام «نسر یا عقاب» ساخت و ستون‌هایی در زیر آن قرار داد و آن را با طلا و جواهر و پوشش‌های حریر مزین کرد. [[محراب]] مسجد را با جواهر و قندیل‌های طلا و نقره، معرق‌های زیبا و زنجیرهای طلا آراست.


بنای مسجد در دوران ولید بن عبدالملک آغاز شد. روایت‌های مختلفی درباره آغاز بنای مسجد جامع اموی نقل شده است که ۸۶، ۸۷ و ۸۸ق، به عنوان آغاز بنای این مسجد در منابع مختلف آمده است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج ۱۸، ص ۱۲۸.</ref> ساخت مسجد اموی که در دوران ولید بن عبدالملک آغاز شده بود، در سال ۹۶ق به پایان رسید؛ در حالی که ولید درگذشته بود و ساخت مسجد را برادرش سلیمان بن عبدالملک به پایان رساند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج ۱۸، ص ۱۲۸.</ref> در طول قرون مختلف تعمیرات و توسعه‌هایی در آن انجام شده و همچنین بر اثر چندین آتش‌سوزی، بسیاری از قسمت‌های آن در آتش سوخت.
بنای مسجد در دوران ولید بن عبدالملک آغاز شد. روایت‌های مختلفی درباره آغاز بنای مسجد جامع اموی نقل شده است که ۸۶، ۸۷ و ۸۸ق، به عنوان آغاز بنای این مسجد در منابع مختلف آمده است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج ۱۸، ص۱۲۸.</ref> ساخت مسجد اموی که در دوران ولید بن عبدالملک آغاز شده بود، در سال ۹۶ق به پایان رسید؛ در حالی که ولید درگذشته بود و ساخت مسجد را برادرش سلیمان بن عبدالملک به پایان رساند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج ۱۸، ص۱۲۸.</ref> در طول قرون مختلف تعمیرات و توسعه‌هایی در آن انجام شده و همچنین بر اثر چندین آتش‌سوزی، بسیاری از قسمت‌های آن در آتش سوخت.


==ظاهر امروزین مسجد==
==ظاهر امروزین مسجد==
خط ۴۶: خط ۴۶:


::::'''قبة المال'''
::::'''قبة المال'''
[[Image:پانورامای مسجد اموی.jpg|thumb|300px|راست: قبة المال{{سخ}}وسط: قبة الغواره {{سخ}} چپ: قبة الساعات ]]
[[Image:پانورامای مسجد اموی.jpg|thumb|300px|راست: قبة المال{{سخ}}وسط: قبة الغواره {{سخ}} چپ: قبة الساعات]]
این قبه در سال ۱۷۲ هجری به وسیله امیر دمشق «فضل بن صالح بن علی العباس» پسرعموی منصور عباسی ساخته شد و چون اموال و ذخائر مسجد در آن نگهداری می‌شد به «قبة المال» معروف گردید.<ref>نعیمی، همان کتاب، ص۱۱۳.</ref>
این قبه در سال ۱۷۲ هجری به وسیله امیر دمشق «فضل بن صالح بن علی العباس» پسرعموی منصور عباسی ساخته شد و چون اموال و ذخائر مسجد در آن نگهداری می‌شد به «قبة المال» معروف گردید.<ref>نعیمی، همان کتاب، ص۱۱۳.</ref>


خط ۷۶: خط ۷۶:
=== مقام و محل دفن سر یحیی علیه‌السلام===
=== مقام و محل دفن سر یحیی علیه‌السلام===
[[Image:مقام یحیی.jpg|thumb|230px|]]
[[Image:مقام یحیی.jpg|thumb|230px|]]
بر اساس آیات [[قرآن]]، خداوند در سنین پیری [[حضرت زکریا]]، فرزندی به او داده و نامش را [[حضرت یحیی |یحیی]] انتخاب کرد.<ref>آل عمران:۳۹</ref> وی از دوران جوانی با عفت و با [[تقوا]] بود، همواره در «[[مسجد الاقصی]]» به [[عبادت]] و ریاضت مشغول و از اختلاط با اهل دنیا پرهیز می‌کرد. او به هنگام بعثت [[حضرت عیسی |عیسی]] علیه‌السلام [[نبوت]] ایشان را شهادت داد و در همین دوران بود که به دستور حاکم یهودی سرزمین یهودیه به قتل رسید.
بر اساس آیات [[قرآن]]، خداوند در سنین پیری [[حضرت زکریا]]، فرزندی به او داده و نامش را [[حضرت یحیی|یحیی]] انتخاب کرد.<ref>آل عمران:۳۹</ref> وی از دوران جوانی با عفت و با [[تقوا]] بود، همواره در «[[مسجد الاقصی]]» به [[عبادت]] و ریاضت مشغول و از اختلاط با اهل دنیا پرهیز می‌کرد. او به هنگام بعثت [[حضرت عیسی|عیسی]] علیه‌السلام [[نبوت]] ایشان را شهادت داد و در همین دوران بود که به دستور حاکم یهودی سرزمین یهودیه به قتل رسید.


===قبر و مقام هود علیه‌السلام===
===قبر و مقام هود علیه‌السلام===
خط ۹۰: خط ۹۰:
[[Image:مقام رأس الحسین مسجد اموی.jpg|thumb|230px|[[مقام راس الحسین]]]]
[[Image:مقام رأس الحسین مسجد اموی.jpg|thumb|230px|[[مقام راس الحسین]]]]
{{اصلی|مقام راس الحسین}}
{{اصلی|مقام راس الحسین}}
در مسجد اموی،چهار تالار مستطیل شکل وجـود دارد که از قدیم نام خلفا بر آنها نهاده شده است. «مقام حضرت علی» در شمال شرقی که بعدها به «[[رأس الحسین]]» معروف شد واقع است.<ref>مقاله جامع اموی دمشق</ref> هنگامی که کاروان اسرا و سرهای بریده شهداء به سمت دمشق در حرکت بود، سر مبارک امام حسین علیه‌السلام در پایان همه سرها و مقابل زنان و اهل بیت حرکت داده می‌شد. آنگاه به فرمان یزید سر مبارک را از مجلس بیرون برده و به همراه سایر سرهای شهداء سه روز بر باب القصر آویزان کردند.<ref>خوارزمی، مقتل‌الحسین، ج۲، ص۷۵؛ ابن کثیر، همان کتاب، ج۸، ص۲۰۴.</ref> پس از آن مدت، سر مبارک [[امام حسین]] علیه‌السلام را پائین آورده و در گوشه شمال شرقی مسجد در اتاقکی قرار دادند.
در مسجد اموی،چهار تالار مستطیل شکل وجود دارد که از قدیم نام خلفا بر آنها نهاده شده است. «مقام حضرت علی» در شمال شرقی که بعدها به «[[رأس الحسین]]» معروف شد واقع است.<ref>مقاله جامع اموی دمشق</ref> هنگامی که کاروان اسرا و سرهای بریده شهداء به سمت دمشق در حرکت بود، سر مبارک امام حسین علیه‌السلام در پایان همه سرها و مقابل زنان و اهل بیت حرکت داده می‌شد. آنگاه به فرمان یزید سر مبارک را از مجلس بیرون برده و به همراه سایر سرهای شهداء سه روز بر باب القصر آویزان کردند.<ref>خوارزمی، مقتل‌الحسین، ج۲، ص۷۵؛ ابن کثیر، همان کتاب، ج۸، ص۲۰۴.</ref> پس از آن مدت، سر مبارک [[امام حسین]] علیه‌السلام را پائین آورده و در گوشه شمال شرقی مسجد در اتاقکی قرار دادند.


این مکان پس از محراب و مسجد «امام زین العابدین علیه‌السلام» در داخل اتاقی به ابعاد ۴*۳ متر قرار دارد و در جدار داخلی گنبد آن اسامی [[امامان شیعه|ائمه]] نقش بسته است. در داخل شبستان مقام [[امام سجاد]] علیه‌السلام محفظه‌ای از نقره و بسیار کوچک به اندازه سر یک انسان در داخل دیوار به یاد محل قرار دادن سر مبارک حضرت جاسازی شده است. در سمت چپ این محفظه نقره‌ای، شبستان و یا اتاقی که از آن یاد کردیم به وسیله دری آهنین جدا می‌شود.
این مکان پس از محراب و مسجد «امام زین العابدین علیه‌السلام» در داخل اتاقی به ابعاد ۴*۳ متر قرار دارد و در جدار داخلی گنبد آن اسامی [[امامان شیعه|ائمه]] نقش بسته است. در داخل شبستان مقام [[امام سجاد]] علیه‌السلام محفظه‌ای از نقره و بسیار کوچک به‌اندازه سر یک انسان در داخل دیوار به یاد محل قرار دادن سر مبارک حضرت جاسازی شده است. در سمت چپ این محفظه نقره‌ای، شبستان و یا اتاقی که از آن یاد کردیم به وسیله دری آهنین جدا می‌شود.


در سمت چپ آن ضریحی کوچک از نقره و به صورت مستطیل با ابعاد یک در یک و نیم متر می‌باشد. داخل این مکان یا ضریح، پایه‌ای مستقر شده و بالای آن چیزی به شکل سر با پوشش قرمز رنگ که گویا از چوب و یا سنگ ساخته‌اند قرار داده شده است.
در سمت چپ آن ضریحی کوچک از نقره و به صورت مستطیل با ابعاد یک در یک و نیم متر می‌باشد. داخل این مکان یا ضریح، پایه‌ای مستقر شده و بالای آن چیزی به شکل سر با پوشش قرمز رنگ که گویا از چوب و یا سنگ ساخته‌اند قرار داده شده است.


==محراب و مقام امام سجاد==
==محراب و مقام امام سجاد==
هنگامی که [[امام سجاد]] علیه‌السلام در حال اسارت در مسجد اموی حضور داشتند، در شمال شرقی جامع و در مکانی به [[تهجد]] و [[عبادت]] میپرداختند. ابن عساکر گوید آن حضرت هر شب و روز در این مکان هزار رکعت [[نماز]] می‌خواند. خطبه امام سجاد(ع) در مقابل یزید و درباریان در این مسجد معروف است.(ر.ک: [[خطبه امام سجاد (ع) در شام]])
هنگامی که [[امام سجاد]] علیه‌السلام در حال اسارت در مسجد اموی حضور داشتند، در شمال شرقی جامع و در مکانی به [[تهجد]] و [[عبادت]] میپرداختند. ابن عساکر گوید آن حضرت هر شب و روز در این مکان هزار رکعت [[نماز]] می‌خواند. خطبه امام سجاد(ع) در مقابل یزید و درباریان در این مسجد معروف است.(رجوع کنید به: [[خطبه امام سجاد(ع) در شام]])


این مکان مقدس در طول قرون مختلف مورد [[تبرک]] و [[زیارت]] قرار می‌گرفته و می‌گیرد. نمازگاه امام سجاد علیه‌السلام در سمت شمال شرقی مسجد اموی و کنار در شرقی آن است که پس از شبستان بزرگی قرار داشته و دارای محرابی زیبا از سنگ می‌باشد.
این مکان مقدس در طول قرون مختلف مورد [[تبرک]] و [[زیارت]] قرار می‌گرفته و می‌گیرد. نمازگاه امام سجاد علیه‌السلام در سمت شمال شرقی مسجد اموی و کنار در شرقی آن است که پس از شبستان بزرگی قرار داشته و دارای محرابی زیبا از سنگ می‌باشد.


==محراب‌های چهارگانه==
==محراب‌های چهارگانه==
در شبستان مسجد اموی چهار محراب قرار دارد که هر یک مخصوص یکی از فرق چهارگانه [[اهل سنت]] است. یکی از آنها در وسط و دو محراب دیگر در سمت راست آن و محرابی نیز در سمت چپ آن قرار دارد. محراب وسط که اصلی و بزرگتر از بقیه است مخصوص مالکی‌ها است. محراب‌های سمت راست از حنفی‌ها و حنبلی‌ها و محراب سمت چپ نیز از آن شافعی‌ها است. در عصر ممالیک در هر چهار محراب [[نماز]] می‌گذاشتند.<ref>اکرم العلبی، دمشق بین عصر ممالیک و عثمانی، ص ۱۶۶.</ref>
در شبستان مسجد اموی چهار محراب قرار دارد که هر یک مخصوص یکی از فرق چهارگانه [[اهل سنت]] است. یکی از آنها در وسط و دو محراب دیگر در سمت راست آن و محرابی نیز در سمت چپ آن قرار دارد. محراب وسط که اصلی و بزرگتر از بقیه است مخصوص مالکی‌ها است. محراب‌های سمت راست از حنفی‌ها و حنبلی‌ها و محراب سمت چپ نیز از آن شافعی‌ها است. در عصر ممالیک در هر چهار محراب [[نماز]] می‌گذاشتند.<ref>اکرم العلبی، دمشق بین عصر ممالیک و عثمانی، ص۱۶۶.</ref>


==محل غسل تعمید مسیحیان==
==محل غسل تعمید مسیحیان==
خط ۱۱۶: خط ۱۱۶:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*پرایس، کریستین. تاریخ هنر اسـلامی، ترجمۀ مـسعود رجب نیا، تهران، بنگاه ترجمه و نـشر کتاب، بی‌تا.
*پرایس، کریستین. تاریخ هنر اسلامی، ترجمۀ مسعود رجب نیا، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، بی‌تا.
*تولایی خوانساری، حسین، «تأثیر هنر معماری بیزانس و ساسانی بر معماری دورۀ اموی»، در مجله کتاب ماه هنر، شماره ۱۳۸.
*تولایی خوانساری، حسین، «تأثیر هنر معماری بیزانس و ساسانی بر معماری دورۀ اموی»، در مجله کتاب ماه هنر، شماره ۱۳۸.
*حتی، فیلیپ، تاریخ عرب، ترجمۀ ابو القاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۰ش.
*حتی، فیلیپ، تاریخ عرب، ترجمۀ ابو القاسم پاینده، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۸۰ش.
*حدادعادل، غلامعلی، دانشنامه جهان اسلام، ج۱۸، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۲ش.
*حدادعادل، غلامعلی، دانشنامه جهان اسلام، ج۱۸، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۲ش.
*علام، نعمت اسماعیل، هنرهای خاورمیانه در دوران اسلامی، ترجمه: عباس تفضلی، مشهد انتشارات آستان قدس رضوی، ۱۳۸۲ش.
*علام، نعمت اسماعیل، هنرهای خاورمیانه در دوران اسلامی، ترجمه: عباس تفضلی، مشهد انتشارات آستان قدس رضوی، ۱۳۸۲ش.
*قائدان اصغر ، اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، نشر مشعر، تهران، پاییز ۱۳۸۸ش.
*قائدان اصغر، اماکن سیاحتی و زیارتی دمشق، نشر مشعر، تهران، پاییز ۱۳۸۸ش.
*مشکور،محمد جواد، «جامع اموی دمشق»، در مجله وقف میراث جاویدان، شماره ۱، بهار ۱۳۷۲ش.  
*مشکور،محمد جواد، «جامع اموی دمشق»، در مجله وقف میراث جاویدان، شماره ۱، بهار ۱۳۷۲ش.  
*مقدسی، شمس الدین، احسن التـقاسیم، ترجمه عـلینقی منزوی، تهران: شرکت مولفان و مترجمان ایران، ۱۳۶۱ش.
*مقدسی، شمس الدین، احسن التقاسیم، ترجمه علینقی منزوی، تهران: شرکت مولفان و مترجمان ایران، ۱۳۶۱ش.


{{پایان}}
{{پایان}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش