پرش به محتوا

عمرو بن حجاج زبیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:


عمر بن سعد در [[۷ محرّم|روز هفتم محرم]] او را با پانصد سوار بر شریعه فرات مأمور کرد.<ref> دینوری،اخبارالطوال، ص۲۵۵؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۱؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳.</ref> جمله ذیل منسوب به او است:
عمر بن سعد در [[۷ محرّم|روز هفتم محرم]] او را با پانصد سوار بر شریعه فرات مأمور کرد.<ref> دینوری،اخبارالطوال، ص۲۵۵؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۱؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۲؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳.</ref> جمله ذیل منسوب به او است:
::«یا حسین هذا الفرات تلغ فیه الکلاب و تشرب منه الحمیر و الخنازیر، و الله لا تذوق منه جرعة حتی تذوق الحمیم فی نار جهنم!؛‌ای حسین! این آب فرات است که از آن سگ‌ها، الاغ‌ها و خوک‌ها آب می‌نوشند. سوگند به خدا! تو از آن جرعه‌ای هم نمی‌نوشی تا این که در آتش دوزخ از حمیم آن بنوشی.»<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۲.</ref>
::؛«ای حسین! این آب فرات است که از آن سگ‌ها، الاغ‌ها و خوک‌ها آب می‌نوشند. سوگند به خدا! تو از آن جرعه‌ای هم نمی‌نوشی تا این که در آتش دوزخ از حمیم آن بنوشی.»<ref>بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۱۸۲«یا حسین هذا الفرات تلغ فیه الکلاب و تشرب منه الحمیر و الخنازیر، و الله لا تذوق منه جرعة حتی تذوق الحمیم فی نار جهنم!».</ref>


هنگامی که امام حسین(ع)، [[عباس بن علی(ع)]] را نزد عمر بن سعد فرستاد تا [[شب عاشورا]] را مهلت بگیرد، وی گفت: اگر مردی از دیلم چنین درخواستی از ما داشت باید قبول می‌کردیم.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۷۶؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۷؛ ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ۹۸؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۷.</ref>
هنگامی که امام حسین(ع)، [[عباس بن علی(ع)]] را نزد عمر بن سعد فرستاد تا [[شب عاشورا]] را مهلت بگیرد، وی گفت: اگر مردی از دیلم چنین درخواستی از ما داشت باید قبول می‌کردیم.<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۷۶؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۱۷؛ ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ۹۸؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۷.</ref>