محمد بن اشعث بن قیس کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

| محل زندگی    =

| تاریخ و مکان درگذشت=

| نحوه درگذشت=

| اقدامات =

| نقش‌های برجسته    =

| دیگر فعالیت‌ها  =

محمد بن اشعث و دیگر قاتلان امام حسین، همین که شنیدند مختار در جستجوی آنان است، گریختند. زمانی که از شورش اهالی کوفه باخبر شدند به کوفه برگشتند و فرماندهی این شورش را بر عهده گرفتند. اما همین که این شورش شکست خورد، محمد بن اشعث به همراه [[شبث بن ربعی]] و دیگر قاتلان امام حسین (ع) به [[بصره]] گریختند و [[مصعب بن زبیر]] را به جنگ با مختار تحریک کردند.<ref>ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج ۶، ص ۶۴؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۵۹.</ref> او در ۶۷ق نامه مصعب را به [[مهلب بن ابی صفره]] کارگزارش در فارس رساند.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج ۶، ص ۹۴.</ref>

ابن اشعث سال ۶۷ق در جنگ مصعب با مختار کشته شد.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص ۳۰۱-۳۰۴؛ مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۹۸؛ ابن اثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج ۴، ص ۲۷۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج ۶، ص ۱۱۵.</ref> ابن حبان گفته است که وی به دست مختار کشته شد.<ref>ابن حبان، الثقات، ج ۵، ص ۳۵۲. به نقل از دانشنامه امام حسین، ج ۹، ص ۲۹۶.</ref>

فرزندش عبدالرحمن بن محمد بن اشعث كندی (متوفی ۹۵ق)، از حامیان خاندان [[اموی]] بود که به‌تدریج به یکی از مخالفان آنان تبدیل شد و دست به شورش زد. شورش او از سال ۸۱ تا ۸۲ قمری ادامه یافت و دامنه آن از [[سیستان]] تا [[بصره]] گسترش پیدا کرد. وی به دلیل همین شورش علیه [[حجاج بن یوسف]] مشهور شد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج ۳، ص ۱۳۸.</ref>