Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹
ویرایش
جز (ویرایش شناسه) |
جز (←شأن نزول: ویرایش شکلی) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
منابع تفسیری شأن نزولهایی برای آیه ایثار ذکر کردهاند: | منابع تفسیری شأن نزولهایی برای آیه ایثار ذکر کردهاند: | ||
# [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما باشد ولی سهمی از غنائم نداشته باشید. انصار در جواب گفتند که اموال خود را با مهاجران تقسیم میکنیم و از غنائم نیز سهمی نمیخواهیم.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۹۰.</ref> بیشتر [[ | # [[پیامبر اسلام]] در تقسیم غنیمتهای [[بنینضیر|قبیله بنینضیر]]، به [[انصار]] اختیار دادند که اگر میخواهید اموال و خانههایتان را با [[مهاجرین|مهاجران]] تقسیم کنید و سپس با آنها در این غنیمتها شریک گردید و یا اموال و خانههایتان برای شما باشد ولی سهمی از غنائم نداشته باشید. انصار در جواب گفتند که اموال خود را با مهاجران تقسیم میکنیم و از غنائم نیز سهمی نمیخواهیم.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۳۹۰.</ref> بیشتر [[مفسر|مفسران]] این شأن نزول را پذیرفته و آنرا مناسب با ظاهر آیه دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ۱۳۹۱ش، ج۱، ص۱۹۴.</ref> | ||
# شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از | # شخصی گرسنه نزد پیامبر اسلام(ص) آمد و طلب غذا کرد. پیامبر پس از اینکه از نبود عذا در منزلش مطلع شد، از [[صحابه پیامبر(ص)|اصحابش]] پرسید چه کسی میتواند این شخص را مهمان کند؟ در منابع تفسیری و روایی از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] و همچنین فردی از انصار نام برده شده که پذیرفتند مهمان را به خانه خود ببرند، درحالیکه تنها به اندازه کودکان خود غذا داشتند. آنان با خاموش کردن چراغ خانه و خواباندن کودکان، غذا را جلوی مهمان قرار داده همراه او بر سر سفره نشستند و بدون آنكه چیزى از غذا در دهان بگذارند، با مهمان همراهی کردند تا او گمان كند آنها نیز همراه او غذا میخورند در حالی که گرسنه خوابیدند.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل أبیطالب علیهم السلام، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۷۴؛ واحدی نیشابوری، أسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۹.</ref> برخی مفسران معتقدند این آیه در مورد انصار نازل شده و آنچه از امام علی(ع)و حضرت فاطمه(س) نقل شده بیشتر از باب تطبیق آیه است یعنی این واقعه پس از نزول آیه بوده و میتواند بر آنها نیز تطبیق داده شود اما شأن نزول آن در مورد انصار بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۱۹.</ref> | ||
# شأن نزولهای دیگری نیز برای آیه ایثار نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۹۵: قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] این داستانها را از باب تطبیق دانسته که آیه بر داستان آنها نیز صدق میکند ولی شأن نزول آیه نیستند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۰۹.</ref> | # شأن نزولهای دیگری نیز برای آیه ایثار نقل شده است.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۹۵: قرطبی، الجامع لأحكام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۹، ص۲۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] این داستانها را از باب تطبیق دانسته که آیه بر داستان آنها نیز صدق میکند ولی شأن نزول آیه نیستند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۰۹.</ref> | ||