پرش به محتوا

گودال قتلگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
برخی از تاریخ‌پژوهان برآنند در منابع معتبر کهن و حتی منابع دوره [[صفویه]] تا [[قاجار]]، مطلبی درباره گودی قتلگاه یافت نمی‌شود؛ بلکه این مطلب در دوران پهلوی توسط خطبا و واعظان هنگام ذکر مصیبت امام حسین(ع) بر سر زبان‌ها افتاده و به تدریج شهرت یافته است.<ref>گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهداء(ع)، ۱۳۹۱ش، ج۲، ص۵۵۹.</ref> البته برخی گودی قتلگاه را دارای سابقه معتبر و مشهور دانسته و انتساب آن به دوران پهلوی را نادرست خوانده‌اند.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6444/8159/107498 نبوی، «قتلگاه حسین بن علی(ع)»]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>  
برخی از تاریخ‌پژوهان برآنند در منابع معتبر کهن و حتی منابع دوره [[صفویه]] تا [[قاجار]]، مطلبی درباره گودی قتلگاه یافت نمی‌شود؛ بلکه این مطلب در دوران پهلوی توسط خطبا و واعظان هنگام ذکر مصیبت امام حسین(ع) بر سر زبان‌ها افتاده و به تدریج شهرت یافته است.<ref>گروهی از تاریخ‌پژوهان، تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهداء(ع)، ۱۳۹۱ش، ج۲، ص۵۵۹.</ref> البته برخی گودی قتلگاه را دارای سابقه معتبر و مشهور دانسته و انتساب آن به دوران پهلوی را نادرست خوانده‌اند.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6444/8159/107498 نبوی، «قتلگاه حسین بن علی(ع)»]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref>  


زین‌الدین شیبانی، از بزرگان صوفیه در سده سیزدهم قمری، به وجود قتلگاه در سده هشتم قمری اشاره کرده‌ است.<ref>شیروانی، ریاض السیاحه، ۱۳۶۱ش، ص۵۸۳.</ref> برداشت محقق کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا{{یادداشت|  کتابی است به زبان عربی، نوشته سید عبدالحسین کلیدار،۱۲۹۸-۱۳۸۰ق. که به تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا میانه سده چهاردهم قمری پرداخته است. https://wikihaj.com/view/}} از «قتلگاه» در کتاب پیش‌گفته، سرداب قتلگاه بوده است.<ref>آل طعمه، بغیة النبلاء‌، مرکز کربلاء للدراسات و البحوث، پانویس، ص۱۸.</ref> [[ناصرالدین شاه قاجار]] در سفرنامه‌اش، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که دارای پله بوده است.<ref>ناصر‌الدین‌شاه، شهریار جاده‌ها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ۱۳۷۲ش، ص۱۱۶.</ref>
زین‌الدین شیبانی، از بزرگان صوفیه در سده سیزدهم قمری، به وجود قتلگاه در سده هشتم قمری اشاره کرده‌ است.<ref>شیروانی، ریاض السیاحه، ۱۳۶۱ش، ص۵۸۳.</ref> برداشت محقق کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا{{یادداشت|  کتابی است به زبان عربی، نوشته سید عبدالحسین کلیدار،۱۲۹۸-۱۳۸۰ق. که به تاریخ و جغرافیای کربلا از گذشته دور تا میانه سده چهاردهم قمری پرداخته است.}} از «قتلگاه» در کتاب پیش‌گفته، سرداب قتلگاه بوده است.<ref>آل طعمه، بغیة النبلاء‌، مرکز کربلاء للدراسات و البحوث، پانویس، ص۱۸.</ref> [[ناصرالدین شاه قاجار]] در سفرنامه‌اش، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که دارای پله بوده است.<ref>ناصر‌الدین‌شاه، شهریار جاده‌ها، سفرنامه ناصرالدین شاه به عتبات، ۱۳۷۲ش، ص۱۱۶.</ref>


به اعتقاد برخی، سپهر کاشانی، نویسنده کتاب [[ناسخ التواریخ]] در دوره قاجار، نخستین کسی است که از واژه گودال قتلگاه استفاده کرده و این واژه پیش از آن در منابع تاریخی و حدیثی به کار نرفته است.<ref>رفعت، «نگاهی انتقادی به محل شهادت امام حسین(ع)؛ تحلیل پنداره گودال قتلگاه»، ص۵۸.</ref>
به اعتقاد برخی، سپهر کاشانی، نویسنده کتاب [[ناسخ التواریخ]] در دوره قاجار، نخستین کسی است که از واژه گودال قتلگاه استفاده کرده و این واژه پیش از آن در منابع تاریخی و حدیثی به کار نرفته است.<ref>رفعت، «نگاهی انتقادی به محل شهادت امام حسین(ع)؛ تحلیل پنداره گودال قتلگاه»، ص۵۸.</ref>
۱۹۶

ویرایش