یوسف صانعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یوسف‌ صانعی''' ([[سال ۱۳۱۶ هجری شمسی|۱۳۱۶ش]]-[[سال ۱۳۹۹ هجری شمسی|۱۳۹۹ش]]) مجتهد [[شیعه]] اهل [[ایران]] است. عضویت در [[شورای نگهبان]] و [[مجمع تشخیص مصلحت نظام]]، دادستانی کل کشور، نمایندگی [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[امامت جمعه]] شهر [[قم]] از مناصب وی بود. او از شاگردان [[امام خمینی]] بود و امام را «شخصیت ممتاز تاریخ اسلام» معرفی می‌کند.  

برخی مبانی و نظرات فقهی آیت‌الله صانعی مورد مناقشه قرار گرفته است. [[بلوغ دختران]] در سیزده سالگی، خروج زن از خانه بدون نیاز به اذن شوهر، برابری [[قصاص]] و [[دیه زن]] و [[دیه انسان|مرد]]، ارث غیر مسلمان از [[اسلام|مسلمان]] و [[محرمیت]] [[فرزندخوانده]] از جمله [[فتوا|فتاوای]] منافشه‌انگیز صانعی است. وی عدالت عرفی را بر بسیاری از [[احکام شرعی|احکام اسلامی]] مقدم می‌داند و معتقد به [[کرامت انسان|کرامت ذاتی انسان]] با هر اعتقادی است.

آیت‌الله صانعی در [[۲۲ شهریور]]  [[۱۳۹۹ش]] در قم درگذشت.

آیت‌الله صانعی نقل می‌کند که با شروع مبارزات [[امام خمینی]] علیه حکومت شاهنشاهی، در خدمت امام بوده است، با این حال، خود را از حلقه‌های سوم و چهارم مبارزه می‌داند که بیشتر در کارهای علمی مبارزات، سهم داشت.<ref>فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۱۱۰.</ref> نویسندگان مؤسسه فقه الثقلین که تحقیق و تدوین کتاب‌ها و نظرات آیت‌الله صانعی را انجام می‌دهند،<ref name=":13">آیینه نظر، ۱۳۹۴ش، ص۵۳.</ref> اغلب فعالیت‌های پیش از انقلاب او را فرهنگی و تبلیغی دانسته‌اند؛<ref>رویکردی به حقوق زنان، ۱۳۹۷ش، ص۲۴.</ref> البته امضای یوسف صانعی بر بیش از ۳۰ اعلامیه رسمی پیش از انقلاب در دفاع از امام خمینی و علیه حکومت پهلوی وجود دارد.<ref>فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۱۰۳</ref> او همچنین به مدت کوتاهی در سال [[سال ۱۳۵۷ هجری شمسی|۱۳۵۷ش]] بازداشت شد.<ref name=":4" />

آیت‌الله صانعی پس از انقلاب اسلامی در مسئولیت‌هایی گماشته شد. در اسفند ۱۳۵۸ به فرمان امام خمینی به عنوان یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب گردید.<ref>[http://saanei.xyz/?view=01,01,14,7,0 «عنایت حضرت امام خمینی و مسئولیت‌های اجرایی»]</ref> او تا دی ماه ۱۳۶۱ در این مسئولیت بود.<ref>فقیه نواندیش، ۱۳۹۳ش، ص۱۱۷.</ref> از دی ماه ۱۳۶۱ش تا تیر ۱۳۶۴ش دادستان کل کشور بود.<ref>فقیه نواندیش، ۱۳۹۳ش، ص۱۲۰.</ref> یوسف صانعی در دوره‌ای از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود.<ref>[https://www.jameehmodarresin.org/index.php/azae-jameeh/azae-sabeq «اعضای سابق جامعه مدرسین حوزه علمیه قم»]</ref>

یوسف صانعی در ابتدای طلبگی و از روستای خود، منبر رفتن را شروع کرد.<ref>فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۷۷.</ref> او علاوه بر تبلیغ در مناسبت‌های تبلیغی، همچون [[ماه محرم]] و [[ماه رمضان]]<ref>فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۷۹.</ref> از سال ۱۳۴۰ تا سال ۱۳۵۸ش در آخر هفته‌ها از [[قم]] به [[تهران]] رفته و در آنجا سخنرانی می‌کرد.<ref>فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۶۸.</ref>

[[مصطفی اعتمادی]]، [[سید موسی صدر|امام موسی صدر]]، [[جعفر سبحانی]] و [[محمدتقی ستوده]] از اساتید دروس سطح یوسف صانعی بودند.<ref name=":0">فقیه نو اندیش، ۱۳۹۳ش، ص۳۴.</ref> او در [[درس خارج]] [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، در کلاس اساتیدی همچون [[محمد محقق داماد]]، [[محمدعلی اراکی|محمد علی اراکی]] و عباسعلی شاهرودی شرکت کرد و نیز یک سال در درس [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] حضور یافت.<ref name=":3" /> با این حال بیش‌ترین حضور او در درس [[امام خمینی]] است.<ref name=":3">آیینه نظر، ۱۳۹۴ش، ص۲۰</ref>

صانعی معتقد است کافری که با وجود علم به حقانیت اسلام، [[ایمان]] نمی‌آورد، از مسلمان ارث نمی‌برد. ولی این حکم شامل همه غیرمسلمانان نمی‌شود.<ref name=":7">فقه و زندگی،۱۳۹۰ش، ج۹، ص۴۱۹.</ref> او دلیل ادعای خود را چنین مطرح می‌کند که اصل اول، ارث بردن خویشاوندان از یکدیگر است. آنچه استثنا شده خویشاوندان کافر است که از روی عناد و دشمنی کفر می‌ورزند. ایشان معتقد است این حکم کافر به همه غیرمسلمانان سرایت پیدا نمی‌کند.<ref name=":7" /> این حکم را برخلاف نظر تمام فقهای شیعه دانسته‌اند.<ref>فقه و زندگی،۱۳۹۰ش، ج۹، ص۳۷۳.</ref>