confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۳
ویرایش
جز (←تحصیلات) |
جز (تمییز کاری) |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
==ویژگیهای اخلاقی == | ==ویژگیهای اخلاقی == | ||
در اعیان الشیعه درباره خصوصیات اخلاقی وی اینگونه آمده است: | در اعیان الشیعه درباره خصوصیات اخلاقی وی اینگونه آمده است: | ||
::«آقا رضا به جای گفتار با عمل خویش به مردم و شاگردانش درس اخلاق و تعبد به دستورات دینی را میداد. در تمام زندگیاش کسی از او لغزش یا | ::«آقا رضا به جای گفتار با عمل خویش به مردم و شاگردانش درس [[اخلاق]] و [[تعبد]] به دستورات دینی را میداد. در تمام زندگیاش کسی از او لغزش یا گناه صغیره ای را مشاهده نکرد و این تأثیر بسزایی در شاگردانش داشت.» | ||
در هیچ مجلسی کسی از او غیبتی نمیشنید و اجازه نمیداد در مجلس او [[غیبت]] شود و با طرح مباحث علمی از غیبت دیگران جلوگیری میکرد. اگر طلاب از کسی حرفی میزدند تا او وارد میشد سکوت میکردند و ادامه نمیدادند. | در هیچ مجلسی کسی از او غیبتی نمیشنید و اجازه نمیداد در مجلس او [[غیبت]] شود و با طرح مباحث علمی از غیبت دیگران جلوگیری میکرد. اگر طلاب از کسی حرفی میزدند تا او وارد میشد سکوت میکردند و ادامه نمیدادند. | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
خیلی [[زهد|زاهدانه]] لباس میپوشید به طوری که کسی تشخیص نمیداد او از مراجع است. هر کس بر او وارد میشد او میایستاد و حتی در بین تدریس اگر [[طلبه|طلبهای]] وارد میشد میایستاد در حالی که دیگران نشسته بودند.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۰.</ref> | خیلی [[زهد|زاهدانه]] لباس میپوشید به طوری که کسی تشخیص نمیداد او از مراجع است. هر کس بر او وارد میشد او میایستاد و حتی در بین تدریس اگر [[طلبه|طلبهای]] وارد میشد میایستاد در حالی که دیگران نشسته بودند.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۰.</ref> | ||
[[سید محسن امین | [[سید محسن امین]] میگوید: ''یک بار که من قصد داشتم بدون وسیله و مرکب برای [[زیارت]] به [[کربلا]] حرکت کنم، آقا رضا همدانی به من گفت: من غبطه میخورم که شما پیاده برای زیارت میروید،ای کاش من هم قدرت داشتم و پیاده برای زیارت میآمدم''.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۰.</ref> | ||
== پانویس== | == پانویس== |