Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۷۸۸
ویرایش
آیه شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi (←لید) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | {{جعبه اطلاعات آیه | ||
| عنوان | | عنوان =آیه شهادت | ||
| تصویر | | تصویر = | ||
| توضیح تصویر | | توضیح تصویر = | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = | ||
| نام آیه | | نام آیه =آیه شهادت | ||
| واقع در سوره | | واقع در سوره =[[سوره آل عمران]] | ||
| شماره آیه | | شماره آیه =۱۸ | ||
| جزء | | جزء =۳ | ||
| شماره صفحه | | شماره صفحه =۵۲ | ||
| شأن نزول | | شأن نزول = | ||
| مکان نزول | | مکان نزول =[[مدینه]] | ||
| | | موضوع = | ||
| درباره | | درباره = | ||
| سایر | | سایر = | ||
| آیات مرتبط= | | آیات مرتبط= | ||
}} | }} | ||
'''آیه شهادت''' یا '''آیه شهد الله''' آیه ۱۸ [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] است که در آن خداوند بر [[توحید|یگانگی]] خود شهادت می‌هد، در حالی که [[عدل (کلام)|عدالت]] را اجرا می‌کند؛ و همچنین [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم نیز شهادت بر یگانگی [[الله]] می‌دهند.در برخی روایات نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در این آیه، [[امامان شیعه]] هستند. طبق تفسیر‌های گفته شده، شهادت خداوند شهادت عملی است؛ یعنی خداوند با پدید آوردن جهانی دارای نظم واحد، در مقام عمل به [[توحید|یکتایی]] خود شهادت می‌دهد. | '''آیه شهادت''' یا '''آیه شهد الله''' آیه ۱۸ [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] است که در آن خداوند بر [[توحید|یگانگی]] خود شهادت می‌هد، در حالی که [[عدل (کلام)|عدالت]] را اجرا می‌کند؛ و همچنین [[فرشته|فرشتگان]] و صاحبان علم نیز شهادت بر یگانگی [[الله]] می‌دهند.در برخی روایات نقل شده است که منظور از «أولو العلم» در این آیه، [[امامان شیعه]] هستند. طبق تفسیر‌های گفته شده، شهادت خداوند شهادت عملی است؛ یعنی خداوند با پدید آوردن جهانی دارای نظم واحد، در مقام عمل به [[توحید|یکتایی]] خود شهادت می‌دهد. | ||
در ثواب تلاوت این آیه روایاتی وارد شده، از جمله خواندن آن پس از [[نمازهای واجب|نمازهای واجب]] است. برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را پس از ملاقات دو تن از [[احبار|أحبار شام]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند. | در ثواب تلاوت این آیه روایاتی وارد شده، از جمله خواندن آن پس از [[نمازهای واجب|نمازهای واجب]] است. برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را پس از ملاقات دو تن از [[احبار|أحبار شام]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|تورفتگی=۰ | |تورفتگی=۰ | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
|عنوان={{عربی|اندازه=۹۵%|شَهِدَ | |عنوان={{عربی|اندازه=۹۵%|شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِکةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ ﴿۱۸﴾}} | ||
|خدا | |خدا که همواره به عدل، قیام دارد، گواهی می‌دهد که جز او هیچ معبودی نیست؛ و فرشتگانِ [او] و دانشوران [نیز گواهی می‌دهند که:] جز او، که توانا و حکیم است، هیچ معبودی نیست.<ref>آل عمران، آیه ۱۸؛ ترجمه فولادوند.</ref>}} | ||
== گواهی بر یگانگی خدا == | == گواهی بر یگانگی خدا == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== ثواب تلاوت == | == ثواب تلاوت == | ||
در فضیلت تلاوت این آیه، [[حدیث|روایاتی]] وارد شده است. [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|کتاب مفاتیح الجنان]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق (ع)]] نقل کرده است، [[مستحب]] است پس از هر [[نمازهای واجب|نماز واجب]] آیه ۱۸ و ۱۹ [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] تلاوت شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۹۱۸.</ref> در روایتی دیگر، أنس بن مالک از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا (ص)]] نقل کرده است که مستحب است هنگام خواب این آیه تلاوت شود و در آخرش گفته شود: «وَ أنا عَلیٰ | در فضیلت تلاوت این آیه، [[حدیث|روایاتی]] وارد شده است. [[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|کتاب مفاتیح الجنان]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل کرده است، [[مستحب]] است پس از هر [[نمازهای واجب|نماز واجب]] آیه ۱۸ و ۱۹ [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] تلاوت شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۹۱۸.</ref> در روایتی دیگر، أنس بن مالک از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] نقل کرده است که مستحب است هنگام خواب این آیه تلاوت شود و در آخرش گفته شود: «وَ أنا عَلیٰ ذلک مِن الشّٰاهِدین».<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۷۲ش، ج۴، ص۲۲۰.</ref> همچنین از [[زبیر بن عوام]] نقل است که پیامبر(ص) در [[عرفات|شب عرفه]] پیوسته این آیه را تا صبح می‌خواند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۷۱۷.</ref> | ||
== شأن نزول == | == شأن نزول == | ||
[[علی بن احمد واحدی|واحدی]] از مفسران قرن ۵ در | [[علی بن احمد واحدی|واحدی]] از مفسران قرن ۵ در کتاب أسباب النزول القرآن نقل کرده است، آیه مزبور پس از ملاقات دو تن از [[احبار|أحبار شام]] با [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]] و درخواست آنان از پیامبر مبنی بر گواه و شاهد بر [[نبوت]] آن حضرت، نازل شده است.<ref>واحدی، اسباب النزول، ۱۴۱۹ق، ص۱۰۱.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس۲}} | {{پانویس۲}} | ||