Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←زندگینامه) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
سید محمدعلی روضاتی، از نوادگان [[سید محمدباقر خوانساری]]، در [[۲۴ آذر]] سال [[سال ۱۳۰۸ هجری شمسی|۱۳۰۸ش]] مطابق با [[۱۳ رجب]] سال [[سال ۱۳۴۸ هجری قمری|۱۳۴۸ق]] در [[اصفهان]] متولد شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰؛ دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۶۵۸.</ref> پدرش میرزا محمدهاشم چهارسوقی از شاگردان [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی]] و مادرش دختر سید حسن چهارسوقی بود.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۶۵۸.</ref> در ۸ سالگی پدرش از دنیا رفت و سرپرستی او را جد مادریاش میرزا سیدحسن چهارسوقی عهدهدار شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰.</ref> او در سال ۱۳۳۳ش با دختر سید محمدهاشم موسوی غروی [[ازدواج]] کرد که حاصل آن پنج فرزند | سید محمدعلی روضاتی، از نوادگان [[سید محمدباقر خوانساری]]، در [[۲۴ آذر]] سال [[سال ۱۳۰۸ هجری شمسی|۱۳۰۸ش]] مطابق با [[۱۳ رجب]] سال [[سال ۱۳۴۸ هجری قمری|۱۳۴۸ق]] در [[اصفهان]] متولد شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰؛ دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۶۵۸.</ref> پدرش میرزا محمدهاشم چهارسوقی از شاگردان [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[محمدحسین غروی نائینی]] و مادرش دختر سید حسن چهارسوقی بود.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۶۵۸.</ref> در ۸ سالگی پدرش از دنیا رفت و سرپرستی او را جد مادریاش میرزا سیدحسن چهارسوقی عهدهدار شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰.</ref> او در سال ۱۳۳۳ش با دختر سید محمدهاشم موسوی غروی [[ازدواج]] کرد که حاصل آن پنج فرزند بود.<ref>روضاتی، نخستین دو گفتار، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۱و۱۵۲.</ref> | ||
===وفات=== | ===وفات=== | ||
روضاتی صبح [[پنجشنبه]] [[۲۹ تیر]] سال [[سال ۱۳۹۱ هجری شمسی|۱۳۹۱ش]] مصادف با [[۲۹ شعبان]] سال [[سال ۱۴۳۳ هجری قمری|۱۴۳۳ق]] در منزل خود در محله چهارسوی (چهارسوق) شیرازیها درگذشت و پس آن در [[تخت فولاد]] در بقعه میرزا محمدباقر خوانساری صاحب کتاب [[روضات الجنات]] [[دفن]] شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۳.</ref> | روضاتی صبح [[پنجشنبه]] [[۲۹ تیر]] سال [[سال ۱۳۹۱ هجری شمسی|۱۳۹۱ش]] مصادف با [[۲۹ شعبان]] سال [[سال ۱۴۳۳ هجری قمری|۱۴۳۳ق]] در منزل خود در محله چهارسوی (چهارسوق) شیرازیها درگذشت و پس آن در [[تخت فولاد]] در بقعه [[میرزا محمدباقر خوانساری]] صاحب کتاب [[روضات الجنات]] [[دفن]] شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۳.</ref> | ||
[[پرونده:روضاتی در کنگره بزرگداشت شیخ طوسی.jpg|280px|بندانگشتی|سید محمدعلی روضاتی (نفر چهارم از سمت چپ) در جمع حاضران در [[کنگره هزاره شیخ طوسی]]]]}} | [[پرونده:روضاتی در کنگره بزرگداشت شیخ طوسی.jpg|280px|بندانگشتی|سید محمدعلی روضاتی (نفر چهارم از سمت چپ) در جمع حاضران در [[کنگره هزاره شیخ طوسی]]]]}} | ||
==فعالیتهای علمی و اجتماعی== | ==فعالیتهای علمی و اجتماعی== | ||
محمدعلی روضاتی تحصیلات جدید را در مدارس اصفهان گذراند و تحصیلات دینی را در سال ۱۳۲۴ش در [[مدرسه صدر اصفهان]] آغاز کرد و دروس مقدمات مانند [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم]] را نزد محمدحسین مشکی (مقدس)، [[شرح لمعه]] را در درس شیخ محمدحسین عالم نجفآبادی و شیخ هبةالله هرندی و [[مکاسب]] را نزد شیخ محمدرضا جرقویهای صلصالی گذراند. وی سپس به قم رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه]] این شهر در دروس سطح [[محمد صدوقی]]، [[سید محمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا ابوالفضل زاهدی قمی، میرزا محمد مجاهدی، [[مرتضی حائری]] حاضر شد و [[درس خارج]] را محضر [[آیتالله بروجردی]] گذراند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰و۸۶۱.</ref> اقامت در قم سبب گردید تا با [[آیتالله مرعشی نجفی]] آشنا شود و علایق مشترک میان آن دو، به دوستی پایدار انجامید.<ref>جهانبخش، استاد ما علامه روضاتی، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۵.</ref> | محمدعلی روضاتی تحصیلات جدید را در مدارس اصفهان گذراند و تحصیلات دینی را در سال ۱۳۲۴ش در [[مدرسه صدر اصفهان]] آغاز کرد و دروس مقدمات مانند [[معالم الدین و ملاذ المجتهدین (کتاب)|معالم]] را نزد محمدحسین مشکی (مقدس)، [[شرح لمعه]] را در درس شیخ محمدحسین عالم نجفآبادی و شیخ هبةالله هرندی و [[مکاسب]] را نزد شیخ محمدرضا جرقویهای صلصالی گذراند. وی سپس به قم رفت و در [[حوزه علمیه قم|حوزه]] این شهر در دروس سطح [[محمد صدوقی]]، [[سید محمدباقر سلطانی طباطبایی]]، میرزا ابوالفضل زاهدی قمی، میرزا محمد مجاهدی، [[مرتضی حائری]] حاضر شد و [[درس خارج]] را محضر [[آیتالله بروجردی]] گذراند.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ۱۳۹۲ش، ج۴، ص۸۶۰و۸۶۱.</ref> اقامت در قم سبب گردید تا با [[آیتالله مرعشی نجفی]] آشنا شود و علایق مشترک میان آن دو، به دوستی پایدار انجامید.<ref>جهانبخش، استاد ما علامه روضاتی، ۱۳۸۲ش، ص۴۲۵.</ref> |