پرش به محتوا

زنا: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲ آوریل ۲۰۲۳
خط ۴۱: خط ۴۱:
برخی از احکام فقهی زنا عبارت‌اند از:
برخی از احکام فقهی زنا عبارت‌اند از:
* بنا بر نظر مشهور، با زنا نَسَب (ارتباط خویشاوندی) شکل نمی‌گیرد. ازاین‌رو از نظر شرعی کودک متولدشده از زنا نه به مرد منتسب می‌شود، نه به زن.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۲۵۶ـ۲۵۷ و ج۳۱، ص۲۳۶؛ خمینی تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۶۴ـ۲۶۵.</ref> البته برخی از فقیهان معاصر همچون [[سید روح‌الله موسوی خمینی |امام خمینی]] و [[سید ابوالقاسم خویی |آیت‌الله خویی]] دیدگاه دیگری دارند.<ref>شریعتی، «نسب ناشی از زنا و آثار مدنی آن با رویکردی بر دیدگاه امام خمینی»، پاییز ۱۳۹۴ش.</ref>
* بنا بر نظر مشهور، با زنا نَسَب (ارتباط خویشاوندی) شکل نمی‌گیرد. ازاین‌رو از نظر شرعی کودک متولدشده از زنا نه به مرد منتسب می‌شود، نه به زن.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۲۵۶ـ۲۵۷ و ج۳۱، ص۲۳۶؛ خمینی تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۶۴ـ۲۶۵.</ref> البته برخی از فقیهان معاصر همچون [[سید روح‌الله موسوی خمینی |امام خمینی]] و [[سید ابوالقاسم خویی |آیت‌الله خویی]] دیدگاه دیگری دارند.<ref>شریعتی، «نسب ناشی از زنا و آثار مدنی آن با رویکردی بر دیدگاه امام خمینی»، پاییز ۱۳۹۴ش.</ref>
* اگر زن شوهردار قبل از طلاق از شوهر خود مرتکب زنا شود، براساس فتوای مشهور فقیهان بر مردی که با او زنا کرده،‌ حرام ابدی می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۴۴۶.</ref> البته برخی [[مراجع]] همچون [[سید موسی شبیری زنجانی]] معتقدند آن زن بر مرد زانی حرام ابدى نمی‌‏شود.<ref>شبیری زنجانی، رسالة توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۵۱۷، مسأله ۲۴۰۷.</ref>
* اگر زن شوهردار قبل از طلاق از شوهر خود مرتکب زنا شود، براساس فتوای مشهور [[مجتهد|فقیهان]] بر مردی که با او زنا کرده،‌ [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۴۴۶.</ref> البته برخی [[مراجع]] همچون [[سید موسی شبیری زنجانی]] معتقدند آن زن بر مرد زانی حرام ابدى نمی‌‏شود.<ref>شبیری زنجانی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۵۱۷، مسأله ۲۴۰۷.</ref>
* بنا بر دیدگاه مشهور میان فقیهان، زناکردن با مادر یا دخترِ زنی، سبب حرام‌شدن [[ازدواج]] با او می‌شود؛ به‌شرط آنکه زنا قبل از ازدواج صورت گرفته باشد.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۳۶۳ـ۳۶۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۵۴۹ـ۵۵۰.</ref>
* بنا بر دیدگاه مشهور میان فقیهان، زناکردن با مادر یا دختر  یک زن، سبب حرام‌شدن [[ازدواج]] با او می‌شود؛ به‌شرط آنکه زنا قبل از ازدواج صورت گرفته باشد.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۳۶۳ـ۳۶۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۵۴۹ـ۵۵۰.</ref>
*زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت [[عده|عدّه]] ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهر‌الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref>
*زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت [[عده|عدّه]] ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهر‌الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref>
* اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یادداشت|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد قذف از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه طلاق از یکدیگر جدا گشته و تا آخر بر هم حرام می‌شوند.}} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref>
* اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یادداشت|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد [[قذف]] از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه [[طلاق]] از یکدیگر جدا گشته و برای همیشه بر هم حرام می‌شوند.}} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref>
* اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش تازیانه یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref>
* اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش تازیانه یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref>
* تازیانه و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref>
* تازیانه و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref>
۱۶٬۸۶۲

ویرایش