زنا: تفاوت میان نسخه‌ها
←برخی از احکام فقهیِ زنا
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* اگر زن شوهردار قبل از طلاق از شوهر خود مرتکب زنا شود، براساس فتوای مشهور فقیهان بر مردی که با او زنا کرده، حرام ابدی می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۴۴۶.</ref> البته برخی [[مراجع]] همچون [[سید موسی شبیری زنجانی]] معتقدند آن زن بر مرد زانی حرام ابدى نمی‌شود.<ref>شبیری زنجانی، رسالة توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۵۱۷، مسأله ۲۴۰۷.</ref> | * اگر زن شوهردار قبل از طلاق از شوهر خود مرتکب زنا شود، براساس فتوای مشهور فقیهان بر مردی که با او زنا کرده، حرام ابدی می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۴۴۶.</ref> البته برخی [[مراجع]] همچون [[سید موسی شبیری زنجانی]] معتقدند آن زن بر مرد زانی حرام ابدى نمی‌شود.<ref>شبیری زنجانی، رسالة توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۵۱۷، مسأله ۲۴۰۷.</ref> | ||
* بنا بر دیدگاه مشهور میان فقیهان، زناکردن با مادر یا دخترِ زنی، سبب حرام‌شدن [[ازدواج]] با او می‌شود؛ به‌شرط آنکه زنا قبل از ازدواج صورت گرفته باشد.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۳۶۳ـ۳۶۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۵۴۹ـ۵۵۰.</ref> | * بنا بر دیدگاه مشهور میان فقیهان، زناکردن با مادر یا دخترِ زنی، سبب حرام‌شدن [[ازدواج]] با او می‌شود؛ به‌شرط آنکه زنا قبل از ازدواج صورت گرفته باشد.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۲۹، ص۳۶۳ـ۳۶۸؛ طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۵۴۹ـ۵۵۰.</ref> | ||
*زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت عدّه ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref> | *زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت [[عده|عدّه]] ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref> | ||
* اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یادداشت|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد قذف از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه طلاق از یکدیگر جدا گشته و تا آخر بر هم حرام می‌شوند. }} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref> | * اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یادداشت|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد قذف از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه طلاق از یکدیگر جدا گشته و تا آخر بر هم حرام می‌شوند.}} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref> | ||
* اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش تازیانه یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref> | * اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش تازیانه یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref> | ||
* تازیانه و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref> | * تازیانه و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref> | ||