آیه قصر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه قصر''' صد و یکمین آیه [[سوره نساء]] است که بر اساس آن مسافر باید نماز را [[نماز شکسته|شکسته]] بخواند. در این [[آیه]] تنها اصل حکم بیان شده و جزئیات حکم از جمله مسافتی که مسافر باید طی کند تا سفر شرعی تحقق یابد، از روایات به دست می‌آید.

وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿١٠١﴾}}| و چون در زمين سفر كرديد، اگر بيم داشتيد كه آنان كه كفر ورزيده‌‏اند به شما آزار برسانند، گناهى بر شما نيست كه نماز را كوتاه كنيد، چرا كه كافران پيوسته براى شما دشمنى آشكارند. (۱۰۱)}}