Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۱۷
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== جایگاه اجتماعی، حرفه و ویژگیها == | == جایگاه اجتماعی، حرفه و ویژگیها == | ||
ابوطالب دو منصب رفادت (مهمانداری حاجیان) و سقایت (آبرسانی به حاجیان) را در مکه بر عهده داشت.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص۱۳.</ref> وی بازرگان بود و عطر و گندم خرید و فروش میکرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص۵۷۵.</ref> | ابوطالب دو منصب رفادت (مهمانداری حاجیان) و [[سقایت حاجیان|سقایت]] (آبرسانی به حاجیان) را در مکه بر عهده داشت.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص۱۳.</ref> وی بازرگان بود و عطر و گندم خرید و فروش میکرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص۵۷۵.</ref> | ||
بنابر روایتی از امیر مؤمنان(ع) و آنچه مورخان درباره ابوطالب گفتهاند: وی با وجود تهیدستی، عزیز و بزرگ [[قریش]] و دارای هیبت، وقار و حکمت بود.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص۱۴.</ref><ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> درباره جود و سخاوت او گفتهاند: روزهایی که او اطعام میداد، کسی از [[قریش]] اطعام نمیکرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref> وی اولین کسی بود که در [[جاهلیت|عصر جاهلی]]، سوگند را در شهادت اولیای دم بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا نمود.<ref>نسایی، سنن نسایی، ۱۳۴۸ق، ج۸، ص۲ – ۴.</ref> بنابر نقل [[حلبی]] او بنا بر شیوه پدرش، شراب را بر خود حرام کرده بود.<ref>حلبی، سیره حلبی، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۸۴.</ref> | بنابر روایتی از امیر مؤمنان(ع) و آنچه مورخان درباره ابوطالب گفتهاند: وی با وجود تهیدستی، عزیز و بزرگ [[قریش]] و دارای هیبت، وقار و حکمت بود.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص۱۴.</ref><ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۱، ص۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> درباره جود و سخاوت او گفتهاند: روزهایی که او اطعام میداد، کسی از [[قریش]] اطعام نمیکرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۲۸۸.</ref> وی اولین کسی بود که در [[جاهلیت|عصر جاهلی]]، سوگند را در شهادت اولیای دم بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا نمود.<ref>نسایی، سنن نسایی، ۱۳۴۸ق، ج۸، ص۲ – ۴.</ref> بنابر نقل [[حلبی]] او بنا بر شیوه پدرش، شراب را بر خود حرام کرده بود.<ref>حلبی، سیره حلبی، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۸۴.</ref> |