ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوطالب دو منصب رفادت (مهمانداری حاجیان) و سقایت (آب‌رسانی به حاجیان) در مکه را بر عهده داشت.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص ۱۳.</ref> وی به بازرگانی مشغول بود و عطر و گندم خرید و فروش می‌کرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ص ۵۷۵.</ref>

بنابر روایتی از امیر مؤمنان(ع) و آنچه مورخان درباره ابوطالب گفته‌اند: وی با آن که تهیدست بود، عزیز و بزرگ [[قریش]] و دارای هیبت، وقار و حکمت بود.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۱۳۸۴ق، ج ۲، ص ۱۴.</ref> <ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج ۱، ص ۱۰۸ و ۱۰۹.</ref> درباره جود و سخاوت او گفته‌اند: در روزی که او اطعام می‌داد، کسی از [[قریش]] اطعام نمی‌کرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۲۰ق، ج ۲، ص ۲۸۸.</ref> وی اولین کسی بود که در [[جاهلیت|عصر جاهلی]]، سوگند در شهادت اولیای دم را بنا نهاد و بعدها اسلام آن را امضا کرد.<ref>نسایی، سنن نسایی، ۱۳۴۸ق، ج ۸، ص ۲ – ۴.</ref> [[حلبی]] می‌گوید: او بنا بر شیوه پدرش، شراب را بر خود حرام کرده بود.<ref>حلبی، سیره حلبی، ۱۴۰۰ق، ج ۱، ص ۱۸۴.</ref>