پرش به محتوا

ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۶۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ اوت ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (ویرایش جزیی)
جز (تمیزکاری)
خط ۹: خط ۹:
عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛  النصب و النواصب نوشته محسن معلم، رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛  النصب و النواصب نوشته محسن معلم، رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
==مفهوم نصب و مصادیق آن==
==مفهوم نصب و مصادیق آن==
نصب، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> مشهور عالمان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت یا دوستداران آنان دشمن است و دشمنی خود با آنان را آشکار می‌کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> البته حسن بن فرحان مالکی از علمای اهل سنت، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت را نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref> ناصبی کسی است که بغض [[امام علی(ع)]] را جزو دین خود قرار داده باشد.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> [[ابن تیمیه]] از رهبران فکری [[سلفیه]]، ناصبی را کسی می‌داند که بغض علی را دارد و معتقد به [[فسق]] یا [[کفر]] او باشد.<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹.</ref>
نصب، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>  
==مصادیق نصب==
در منابع مصادیقی برای نصب ذکر شده است، از جمله:
{{ستون-شروع|۲}}
*کراهت داشتن از یاد و نشر فضایل اهل بیت و روی‌گردانی از مناقب آنان.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>
* انکار فضایل [[اهل بیت(ع)]]
* سبّ و ناسزا گفتن به [[اهل بیت]]
* [[لعن امام علی|لعن امام علی(ع)]]<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* فاسق دانستن امام علی<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹؛ مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
* جنگ با اهل بیت(ع)<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۳۸.</ref>
* دشمنی با دوستداران اهل بیت؛ در صورتی که دشمنی با آنان به خاطر محبتشان به اهل بیت باشد.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref>
*دشمنی با [[شیعه|شیعیان]].<ref>ابن ادریس حلی، اجوبة مسائل و رسائل، ۱۴۲۹ق، ص۲۲۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> در صورتی که دشمنی با آنان به خاطر پیرویشان از اهل بیت باشد.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
{{پایان}}


محدث بحرانی از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر حضرت علی را از مصادیق نصب دانسته است.<ref> بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸.</ref> حسن بن فرحان مالکی نیز تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه او در جنگ‌های دوره خلافت، تشکیک در خلافت و خودداری از بیعت با حضرت علی و مبالغه کردن در ستایش دشمنان او را، به مصادیق نصب افزوده است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
مشهور عالمان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت یا دوستداران آنان دشمن باشد و دشمنی خود با آنان را آشکار کند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> و یا بغض [[امام علی(ع)]] را جزو دین خود قرار داده باشد.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> از نظر آنان اعتقاد به [[فسق]] یا [[کفر]] امام علی،<ref>ابن تیمیه، مجموعة الفتاوی، طبعة عبدالرحمن بن قاسم، ج۴، ص۴۲۹.</ref> سب و لعن امام علی{{مدرک}} کراهت داشتن از یاد و نشر فضایل اهل بیت، روی‌گردانی از مناقب آنان،<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> جنگ با اهل بیت(ع)<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۳۸.</ref> دشمنی با دوستداران<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> و[[شیعه|شیعیان]] اهل بیت<ref>ابن ادریس حلی، اجوبة مسائل و رسائل، ۱۴۲۹ق، ص۲۲۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> در صورتی که دشمنی با آنان به خاطر محبت<ref>شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> و پیرویشان از اهل بیت باشد<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> از مصادیق نصب است.


==احکام==
حسن بن فرحان مالکی از علمای اهل سنت، هر گونه انحراف از امام علی(ع) و اهل بیت را نصب دانسته است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref> او تضعیف احادیث صحیح در مدح امام علی، اعتقاد به اشتباه کردن او در جنگ‌های دوره خلافت، تشکیک در خلافت حضرت علی، خودداری از بیعت با او و مبالغه کردن در ستایش دشمنان او را، به مصادیق نصب افزوده است.<ref>مالکی، انقاذ التاریخ الاسلامی، ۱۴۱۸ق، ص۲۹۸.</ref>
 
[[محدث بحرانی]] از فقیهان شیعه، مقدم کردن دیگران بر حضرت علی را از مصادیق نصب دانسته است.<ref> بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸.</ref>
==احکام ناصبی==
از نظر فقیهان شیعه، نواصب [[نجس]] و در حکم کفّارند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۵.</ref> در کتاب‌های فقهی در مبحث [[نجاست کفار]] به نصب و ناصبی نیز پرداخته شده است.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۳-۶۵؛ بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۸۵-۱۷۷.</ref> برخی از احکام نواصب عبارتند از؛
از نظر فقیهان شیعه، نواصب [[نجس]] و در حکم کفّارند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۵.</ref> در کتاب‌های فقهی در مبحث [[نجاست کفار]] به نصب و ناصبی نیز پرداخته شده است.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۳-۶۵؛ بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۸۵-۱۷۷.</ref> برخی از احکام نواصب عبارتند از؛
{{ستون-شروع|۲}}
{{ستون-شروع|۲}}