پرش به محتوا

ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۷: خط ۷:
[[معاویه بن ابی‌سفیان]]، [[خلفای بنی‌امیه]]، [[خوارج]]، [[عثمانیه]]، [[حریز بن عثمان]] و [[ابن تیمیه]] را از نواصب معروف به شمار آورده‌اند.
[[معاویه بن ابی‌سفیان]]، [[خلفای بنی‌امیه]]، [[خوارج]]، [[عثمانیه]]، [[حریز بن عثمان]] و [[ابن تیمیه]] را از نواصب معروف به شمار آورده‌اند.


عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛ رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
عالمان شیعی آثاری درباره  نصب و ناصبی نوشته‌اند؛ النصب و النواصب نوشته محسن معلم، رساله «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» اثر [[محدث بحرانی]] و  رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» اثر [[سید عبدالله جزایری]] از این موارد است.
==مفهوم==
==مفهوم==
نصب در لغت به معنایی همچون برپا کردن چیزی،<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۲۴.</ref> دشمنی ورزیدن<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> و برپا کردن جنگ<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۲۵.</ref> به کار رفته است. در اصطلاح، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
نصب در لغت به معنایی همچون برپا کردن چیزی،<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۲۴.</ref> دشمنی ورزیدن<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref> و برپا کردن جنگ<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۲۵.</ref> به کار رفته است. در اصطلاح، به معنای دشمنی کردن با اهل بیت و یا دوستداران آنان و آشکار کردن آن است.<ref> طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>
خط ۶۷: خط ۶۷:


== ناصبی نبودن اهل سنت==
== ناصبی نبودن اهل سنت==
مشهور فقیهان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت دشمنی داشته باشد و دشمنی خود را آشکار کند از این‌رو اهل سنتی که محبت اهل بیت را پذیرفته‌اند، ناصبی نیستند. <ref> برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۰۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> اما محدث بحرانی بر این باور است ناصبی کسی است که دیگران را بر امام علی مقدم کند، بر اساس این قول همه اهل سنت، ناصبی هستند.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸. </ref> مستند او روایتی است که اعتقاد به امامت غیر ائمه شیعه را نصب معرفی می‌کند.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۷.</ref> اما برخی فقها این را بر خلافت [[سیره متشرعه|سیره]] و عمل شیعیان دانسته<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> و در صحیح بودن سند و دلالت این روایت تردید شده است.<ref>تولایی، «ملاک ناصب‌انگاری، احکام و آثار مترتب بر نصب در فقه امامیه»، ص۵۲.</ref>
مشهور فقیهان شیعه، ناصبی را کسی می‌دانند که با اهل بیت دشمنی داشته باشد و دشمنی خود را آشکار کند از این‌رو اهل سنتی که محبت اهل بیت را پذیرفته‌اند، ناصبی نیستند. <ref> برای نمونه نگاه کنید به: صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۰۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> اما محدث بحرانی بر این باور است ناصبی کسی است که دیگران را بر امام علی مقدم کند، بر اساس این قول همه اهل سنت، ناصبی هستند.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۸. </ref> مستند او روایتی است که اعتقاد به امامت غیر ائمه شیعه را نصب معرفی می‌کند.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۱۸، ص۱۵۷.</ref> اما برخی فقها این را بر خلافت [[سیره متشرعه|سیره]] و عمل شیعیان دانسته<ref> نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۴.</ref> و در صحیح بودن سند و دلالت این روایت تردید شده است.<ref>تولایی، «ملاک ناصب‌انگاری، احکام و آثار مترتب بر نصب در فقه امامیه»، ص۵۲.</ref> در این باره رساله‌ای با عنوان «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» به [[سید عبدالله جزایری]] نسبت داده‌اند.<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref>


== کتاب‌ها==
== کتاب‌ها==
خط ۷۴: خط ۷۴:
*  «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب»؛ محدث بحرانی.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref>  
*  «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب»؛ محدث بحرانی.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref>  
* رساله  «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» اثر [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref>
* رساله  «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» اثر [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref>
* رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» [[سید عبدالله جزایری]].<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref>


همچنین در عناوین برخی از ردیه‌هایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشته‌اند، از تعبیر نواصب استفاده شده است.<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> مصائب النواصب فی الرد علی النواقض الروافض اثر [[قاضی نورالله شوشتری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] اثر [[عبدالجلیل قزوینی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از این موارد است. محسن معلم در کتاب النصب و النواصب از ۲۹  اثر درباره نصب و ناصبی نام برده است.<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref>
همچنین در عناوین برخی از ردیه‌هایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشته‌اند، از تعبیر نواصب استفاده شده است.<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref> مصائب النواصب فی الرد علی النواقض الروافض اثر [[قاضی نورالله شوشتری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] اثر [[عبدالجلیل قزوینی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از این موارد است. محسن معلم در کتاب النصب و النواصب از ۲۹  اثر درباره نصب و ناصبی نام برده است.<ref> معلم، النصب و الناصبی، ۱۴۱۸ق، ص۵۸۸-۵۹۰.</ref>