ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مفهوم==

[[شهید ثانی]] ناصبی را کسی دانسته که با اهل بیت یا دوستداران آنان دشمن است و دشمنی خود را به صورت صریح یا کنایه آشکار می‌کند.<ref>شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> او کراهت داشتن از یاد و نشر فضایل اهل بیت، روی‌گردانی از مناقب آنان و دشمنی ورزیدن با دوستداران اهل بیت را اظهار کردن دشمنی به صورت کنایه می‌داند.<ref> شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۰۲ق، ج۱، ص۴۲۰.</ref> برخی نیز معتقدند ناصبی کسی است که بغض [[امام علی(ع)]] را جزو دین خود قرار داده باشد.<ref>طریحی، مجمع البحرین، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۱۷۴.</ref>

* [[حریز بن عثمان]]؛ حریز امام علی را بر بالای منبر سب می‌کرد.<ref> سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۹۵.</ref> او حدیث [[حدیث منزلت|انت منی بمنزلة هارون من موسی]] را به  «انت منی بمنزلة قارون من موسی»  تحریف می‌کرد.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۳۹.</ref> به گفته ابن حبان از رجالیان اهل سنت، حریز هر روز صبح، و هر شب [[علی|علی بن ابی‌طالب]] را ۷۰ بار [[لعن]] می‌کرد.<ref>ابن حجر، تهذیب التهذیب، دار صادر، ج۲، ص۲۴۰.</ref>

*[[مغیرة بن شعبه]]؛ هنگامی که از سوی معاویه فرماندار کوفه بود، بر منبر می‌رفت و امام علی(ع) و شیعیان او را ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref> ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref>

== پیدایش ناصبی‌گری==

* مقریزی، احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار فی ذکر الخطط و الآثار، تحقیق: ایمن فؤاد سید، لندن، ۱۴۲۲ـ۱۴۲۵ق/۲۰۰۲ـ۲۰۰۴م.

* محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۱۴ق.

{{پایان}}

[[ar:ناصبي]]