۱۶٬۹۹۲
ویرایش
ناصبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←پیدایش ناصبی‌گری: افزیش منبع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
فقیهان شیعه در بحث [[نجاست کفار]] از به نصب نیز پرداخته‌اند.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۳-۶۵؛ بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۸۵-۱۷۷.</ref>از نظر آنان، نواصب نجس و در حکم کفّارند<ref> طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۵.</ref> همچنین بر اساس روایات نواصب از برخی حقوق اجتماعی محروم شده‌اند، مانند؛ | فقیهان شیعه در بحث [[نجاست کفار]] از به نصب نیز پرداخته‌اند.<ref> برای نمونه، نگاه کنید به: نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۶۳-۶۵؛ بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۸۵-۱۷۷.</ref>از نظر آنان، نواصب نجس و در حکم کفّارند<ref> طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۵.</ref> همچنین بر اساس روایات نواصب از برخی حقوق اجتماعی محروم شده‌اند، مانند؛ | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} | ||
* جایز نبودن خوردن [[ذبح|ذبیحه]] آنان<ref>امام خمینی، رساله النجاة، ص۳۲۵.</ref> | * جایز نبودن خوردن [[ذبح|ذبیحه]] آنان<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ج۹، ص۷۱؛ امام خمینی، رساله النجاة، ص۳۲۵.</ref> | ||
* جایز نبودن [[ازدواج]] با آنان<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، | * جایز نبودن [[ازدواج]] با آنان<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۰۸؛ محقق کرکی، جامع المقاصد، ج۱۳، ص۱۵.</ref> | ||
* عدم وجوب [[کفن]]، [[دفن]] و [[نماز میت]] بر آنان<ref> نک: المقنعه، ج۱، ص۲۲۸، می‌گوید اگر میت ناصبی است تقیتاٌ بر او نماز بخوان</ref> | * عدم وجوب [[کفن]]، [[دفن]] و [[نماز میت]] بر آنان<ref> نک: المقنعه، ج۱، ص۲۲۸، می‌گوید اگر میت ناصبی است تقیتاٌ بر او نماز بخوان</ref> | ||
* عدم جواز [[نیابت]] از ناصبی در [[حج]] | * عدم جواز [[نیابت]] از ناصبی در [[حج]] | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== پیدایش ناصبی‌گری== | == پیدایش ناصبی‌گری== | ||
برخی معتقدند، ناصبی‌گری با [[قتل عثمان]]، نمود پیدا کرد و در [[حکومت امویان]] رسمیت یافت.<ref>کوثری، بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری، </ref> به گزارش منابع تاریخی معاویه بن ابی‌سفیان هنگامی که در سال ۴۱ق مغیرة بن شعبه را به امارت کوفه گماشت به او دستور داد به امام علی ناسزا بگوید و از یاران او بدگویی کند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۴۳؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۵۴.</ref> پس از او خلفای بنی امیه تا زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز بر منابر<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> حضرت علی را سب می‌کردند.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۴۲.</ref> حاکم نیشابوری، قرن چهارم قمری را آکنده از نصب بر ضد علی توصف می‌کند و انگیزه خود از نگارش کتاب فضائل فاطمة الزهراء را مقابله با این جریان ذکر می‌کند او در توصیف فضای قرن چهارم می‌نویسد: | برخی معتقدند، ناصبی‌گری با [[قتل عثمان]]، نمود پیدا کرد و در [[حکومت امویان]] رسمیت یافت.<ref>کوثری، بررسی ریشه‌های تاریخی ناصبی‌گری، .</ref> به گزارش منابع تاریخی معاویه بن ابی‌سفیان هنگامی که در سال ۴۱ق مغیرة بن شعبه را به امارت کوفه گماشت به او دستور داد به امام علی ناسزا بگوید و از یاران او بدگویی کند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۴۳؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۵۴.</ref> پس از او خلفای بنی امیه تا زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز بر منابر<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> حضرت علی را سب می‌کردند.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۵، ص۴۲.</ref> حاکم نیشابوری، قرن چهارم قمری را آکنده از نصب بر ضد علی توصف می‌کند و انگیزه خود از نگارش کتاب فضائل فاطمة الزهراء را مقابله با این جریان ذکر می‌کند او در توصیف فضای قرن چهارم می‌نویسد: | ||
:::زمانه ما را گرفتار رهبرانی کرده که مردم برای تقرب به آنان، به بغض آل رسول توسل می‌جویند و آنان را کوچک می‌شمارند.<ref>حاکم نیشابوری، ۱۴۲۹ق، فضائل فاطمة الزهراء، ص۳۰.</ref> | :::زمانه ما را گرفتار رهبرانی کرده که مردم برای تقرب به آنان، به بغض آل رسول توسل می‌جویند و آنان را کوچک می‌شمارند.<ref>حاکم نیشابوری، ۱۴۲۹ق، فضائل فاطمة الزهراء، ص۳۰.</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
== کتاب‌ها== | == کتاب‌ها== | ||
عالمان و محققان شیعه آثاری درباره نصب نوشته‌اند. به [[ابن ادریس]] و [[فاضل مقداد]] رساله‌هایی در معنای نصب منسوب است.<ref>سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و | عالمان و محققان شیعه آثاری درباره نصب نوشته‌اند. به [[ابن ادریس]] و [[فاضل مقداد]] رساله‌هایی در معنای نصب منسوب است.<ref>سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، ص۶۴.</ref>[[محدث بحرانی]] رساله‌ای با عنوان «الشهاب الثاقب فی بیان معنی النواصب» نوشته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، ۱۴۰۵ق، ج۳، ص۴۰۵.</ref> همچنین [[آقا بزرگ تهرانی]] از رساله «مال الناصب و انه لیس کل مخالف ناصباً» [[سید عبدالله جزایری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و «اصول الاسلام و الایمان و حکم الناصب و ما یتعلق به» [[وحید بهبهانی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۷۶.</ref> یاد کرده است. در عناوین برخی از ردیه‌هایی که عالمان شیعی در نقد آثار مخالفان نوشته‌اند، از تعبیر نواصب استفاده شده است. مصائب النواصب فی الرد علی النواقض الروافض اثر [[قاضی نورالله شوشتری]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۱۹، ص۷۶.</ref> و [[النقض (کتاب)|بعض مثالب النواصب فی نقض بعض فضائح الروافض]] اثر [[عبدالجلیل قزوینی]]<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> از این موارد است. | ||
[[ابن شهر آشوب]] کتابی با عنوان مثالب النواصب نوشته است. علامه مجلسی نیز برای اطلاع از منکراتی که در زمان خلفا به وجود آمده به کتاب «مسالب الغواصب فی مثالب النواصب» ارجاع داده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۲۶۴. </ref> همچنین کتاب مائة منقبة ابن شاذان که دربردارنده ۱۰۰ حدیث در مناقب ائمه است را کتابخانه حیدریه نجف در یک چاپ با عنوان ایضاح دفائن النواصب، منتشر کرده است.<ref> پاکتچی، ابن شاذان، «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» ج۴، ص۱۳۵۹.</ref> | [[ابن شهر آشوب]] کتابی با عنوان مثالب النواصب نوشته است. علامه مجلسی نیز برای اطلاع از منکراتی که در زمان خلفا به وجود آمده به کتاب «مسالب الغواصب فی مثالب النواصب» ارجاع داده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۲، ص۲۶۴. </ref> همچنین کتاب مائة منقبة ابن شاذان که دربردارنده ۱۰۰ حدیث در مناقب ائمه است را کتابخانه حیدریه نجف در یک چاپ با عنوان ایضاح دفائن النواصب، منتشر کرده است.<ref> پاکتچی، ابن شاذان، «دایرة المعارف بزرگ اسلامی» ج۴، ص۱۳۵۹.</ref> | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
* سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، تحقیق: عبدالرحمن بن یحیی معلمی یمانی، حیدرآباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیه، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م. | * سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، تحقیق: عبدالرحمن بن یحیی معلمی یمانی، حیدرآباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیه، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م. | ||
*مفید، محمّد بن محمد، المقنعة، قم، المؤتمر العالمی لألفیة الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق. | *مفید، محمّد بن محمد، المقنعة، قم، المؤتمر العالمی لألفیة الشیخ المفید، ۱۴۱۳ق. | ||
* | * ابن سعد، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق: محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۰ق/۱۹۹۰م. | ||
*امام خمینی، روح الله، رساله نجاة العباد، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ش. | *امام خمینی، روح الله، رساله نجاة العباد، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ش. | ||
* [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/888612 سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، آموزه‌های فقه مدنی، شماره۴، پاییز و زمستان، ۱۳۹۰ش.] | * [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/888612 سجادی، واکاوی مفهوم ناصب و محرومیت او از حقوق مدنی در احادیث فقه و امامیه، آموزه‌های فقه مدنی، شماره۴، پاییز و زمستان، ۱۳۹۰ش.] | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
* مزی، یوسف بن عبدالرحمان، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، تحقیق: بشار عواد معروف، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ق/۱۹۹۲م. | * مزی، یوسف بن عبدالرحمان، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، تحقیق: بشار عواد معروف، بیروت، مؤسسه الرساله، ۱۴۱۳ق/۱۹۹۲م. | ||
* مقریزی، احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار فی ذکر الخطط و الآثار، تحقیق: ایمن فؤاد سید، لندن، ۱۴۲۲ـ۱۴۲۵ق/۲۰۰۲ـ۲۰۰۴م. | * مقریزی، احمد بن علی، المواعظ و الاعتبار فی ذکر الخطط و الآثار، تحقیق: ایمن فؤاد سید، لندن، ۱۴۲۲ـ۱۴۲۵ق/۲۰۰۲ـ۲۰۰۴م. | ||
* محقق کرکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۱۴ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[ar:ناصبي]] | [[ar:ناصبي]] | ||