کاربر ناشناس
عبدالملک بن مروان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←چالش‌های سیاسی زمان
imported>Mgolpayegani |
imported>Mgolpayegani |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
نشانه این تقسیم بندی در جهان اسلام این است که به سال ۶۸ در موسم حج چهار پرچم برافراشته شد: پرچم عبدالملک بن مروان، پرچم [[محمد بن حنفیه]]، پرچم نجده بن عامر رهبر [[خوارج]] [[یمامه]] و پرچم [[عبدالله بن زبیر]]<ref> عز الدین أبو الحسن على بن ابى الکرم المعروف به ابن‌الأثیر (م ۶۳۰)، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸/۱۹۶۵، ج۴، ص۲۹۶ </ref> | نشانه این تقسیم بندی در جهان اسلام این است که به سال ۶۸ در موسم حج چهار پرچم برافراشته شد: پرچم عبدالملک بن مروان، پرچم [[محمد بن حنفیه]]، پرچم نجده بن عامر رهبر [[خوارج]] [[یمامه]] و پرچم [[عبدالله بن زبیر]]<ref> عز الدین أبو الحسن على بن ابى الکرم المعروف به ابن‌الأثیر (م ۶۳۰)، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸/۱۹۶۵، ج۴، ص۲۹۶ </ref> | ||
هرگروه لاشۀ قدرت را به سمت خود می‌کشید وسهم بیشتری از خوان خلافت طلب می‌کرد. افزون بر آن، درگیری‌های داخلی بین خاندان [[اموی]] این اوضاع را پیچیده‌تر می‌کرد. در این زمان، | هرگروه لاشۀ قدرت را به سمت خود می‌کشید وسهم بیشتری از خوان خلافت طلب می‌کرد. افزون بر آن، درگیری‌های داخلی بین خاندان [[اموی]] این اوضاع را پیچیده‌تر می‌کرد. در این زمان، عبدالله بن زبیر اکثر سرزمین‌های اسلامی را تحت سلطۀ خود داشت و [[شیعیان]] در [[عراق]] و [[ری]] قیام کرده بودند. [[خوارج]] هم در [[اهواز]] و [[یمامه]] سربرتافته، ادعای استقلال و خلافت کرده بودند. اوضاع در شاخ آفریقا بهتر از این نبود و امپراتوری روم به همراه قبایل بربر، [[قیروان]] را به دست گرفتند. علاوه بر این، نزاع داخلی در [[بنی امیه]] هم چون آتش زیر خاکستر، خاموش می‌نمود. بنابر این عبدالملک می‌دانست که برای یکپارچه کردن ممالک اسلامی باید سیاستی بسیار دقیق و ظریف را در پیش بگیرد، تا بتواند بنی امیه را از لبۀ پرتگاه به سمت قلۀ قدرت هدایت کند. با همه این مشکلات عبدالملک توانست، بر اوضاع فائق آمده و گستره جغرافیایی حکومتش را گسترش داده و اقتدار کامل یابد. | ||
به طور کلی، عبدالملک در طول دوران | به طور کلی، عبدالملک در طول دوران خلافت با طوفان‌های بزرگ سیاسی روبرو شد که برخی از آنها موارد ذیل‌اند: | ||
* ادعای خلافت توسط | * ادعای خلافت توسط عبدالله بن زبیر و نفوذ قدرت او در اکثر ممالک اسلامی | ||
* قیام [[شیعیان]] در | * قیام [[شیعیان]] در عراق و به مرکزیت [[کوفه]] وادعای خلافت توسط [[مختار بن ابی عبید ثقفی]] | ||
* قیام گروه‌های مختلف [[خوارج]] | * قیام گروه‌های مختلف [[خوارج]] | ||
* تسخیر قیروان توسط | * تسخیر قیروان توسط روم و بربر | ||
* چشم طمع امپراتوری | * چشم طمع امپراتوری روم شرقی به ممالک اسلامی و حمله به مرزها | ||
* ادعای خلافت توسط برخی از افراد | * ادعای خلافت توسط برخی از افراد بنی امیه مثل [[عمرو بن سعید بن عاص]] | ||
* ناآرامی در [[شام]] ([[زُفر بن حارث]] در [[قرقیسیا]] و [[قیام جراجمه]]) | * ناآرامی در [[شام]] ([[زُفر بن حارث]] در [[قرقیسیا]] و [[قیام جراجمه]]) | ||
* شورش‌های پراکنده در نواحی مختلف از جمله [[خراسان]] | * شورش‌های پراکنده در نواحی مختلف از جمله [[خراسان]] | ||
عبدالملک به خوبی توانست مشکلات را یکی پس از دیگری برطرف کند. وی، با به کارگیری ترفندهای سیاسی، | عبدالملک به خوبی توانست مشکلات را یکی پس از دیگری برطرف کند. وی، با به کارگیری ترفندهای سیاسی، خلافت را در بنی امیه تثبیت کرد. به اجمال می‌توان گفت عبدالملک (و تمام پادشاهان بنی امیه) از چند روش کلی برای تثبیت قدرت خود استفاده می‌کردند؛ از جمله: مکر و حیله، تطمیع و تفرقه و خشونت بی حد و حصر. | ||
==رقبای قدرتمند== | ==رقبای قدرتمند== | ||