آمین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←آمین گفتن در نماز
جز (←آمین گفتن در نماز) |
جز (←آمین گفتن در نماز) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==آمین گفتن در نماز== | ==آمین گفتن در نماز== | ||
[[اهل سنت]] پس از پایان قرائت سورۀ فاتحه الکتاب در پاسخ «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ...» (ما را به راه راست هدایت کن...)، می‌گویند: آمین. اگر نمازگزار به تنهایی (فرادی) [[نماز]] بخواند، خود به تنهایی این واژه را بر زبان می‌آورد و اگر نماز به صورت [[نماز جماعت|جماعت]] باشد، پس از آنکه امام، سورۀ فاتحه را به پایان برد، نمازگزاران یک‌صدا می‌گویند: آمین. | [[اهل سنت]] پس از پایان قرائت سورۀ فاتحه الکتاب در پاسخ «اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ...» (ما را به راه راست هدایت کن...)، می‌گویند: آمین. اگر نمازگزار به تنهایی (فرادی) [[نماز]] بخواند، خود به تنهایی این واژه را بر زبان می‌آورد و اگر نماز به صورت [[نماز جماعت|جماعت]] باشد، پس از آنکه امام، سورۀ فاتحه را به پایان برد، نمازگزاران یک‌صدا می‌گویند: آمین. | ||
لازم به ذکر است که گفتن «آمین» پس از سوره حمد اتفاقی میان تمام فقهیان اهل سنت نیست و حتی در دیدگاه امامان مذاهب چهارگانه آنها اختلاف وجود دارد. به عنوان نمونه برخی از شافعی‌ها گفته‌اند: اگر صف‌های نماز اندک و فشرده بود و نماز گزاران صدای یکدیگر را بشنوند مستحب است که آمین آهسته گفته شود؛ ولی اگر صف‌ها زیاد بود و صدای امام را نشنیدند مستحب است آمین را با صدای بلند بگویند تا صفوف دورتر بشنوند. از مالک نیز دو نظر نقل شده یکی همانند نظریه ابوحنیفه است که می‌گوید: امام پس از حمد باید آمین بگوید، و نقل دوم این است که آمین نباید گفته شود.<ref>ابن قدامه، المغنی، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | لازم به ذکر است که گفتن «آمین» پس از سوره حمد اتفاقی میان تمام فقهیان اهل سنت نیست و حتی در دیدگاه امامان مذاهب چهارگانه آنها اختلاف وجود دارد. به عنوان نمونه برخی از شافعی‌ها گفته‌اند: اگر صف‌های نماز اندک و فشرده بود و نماز گزاران صدای یکدیگر را بشنوند مستحب است که آمین آهسته گفته شود؛ ولی اگر صف‌ها زیاد بود و صدای امام را نشنیدند مستحب است آمین را با صدای بلند بگویند تا صفوف دورتر بشنوند. از مالک نیز دو نظر نقل شده یکی همانند نظریه ابوحنیفه است که می‌گوید: امام پس از حمد باید آمین بگوید، و نقل دوم این است که آمین نباید گفته شود.<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۵۶.</ref> | ||
فقهای شیعه، گفتن این کلمه را در این مورد باطل‌کننده نماز می‌دانند؛ چراکه چنین چیزی از پیامبر به ما نرسیده و تغییر در نماز است.<ref>طوسی، استبصار، ج ۱، ص ۳۱۸-۳۱۹؛ طوسی، تبیان، ج ۱، ص ۴۶؛ طبرسی، مجمع البیان،ج۱، ص ۶۵</ref>[[صاحب جواهر]] فقیه مشهور شیعی جایز نبودن گفتن آمین پس از سوره حمد را دارای شهرتی بزرگ دانسته که در سر حد اجماع است و حتی از قول برخی ادعای اجماع را نقل کرده است مانند: [[محقق کرکی]] در [[جامع المقاصد فی شرح القواعد (کتاب)|جامع‌المقاصد]] و [[علامه حلی]] در[[تحریر الاحکام الشرعیه(کتاب)| تحریر]] و [[منتهی المطلب]]، و [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن زهره]] در [[غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع (کتاب)|الغنیه]] . <ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۱۰، ص۲.</ref> | فقهای شیعه، گفتن این کلمه را در این مورد باطل‌کننده نماز می‌دانند؛ چراکه چنین چیزی از پیامبر به ما نرسیده و تغییر در نماز است.<ref>طوسی، استبصار، ج ۱، ص ۳۱۸-۳۱۹؛ طوسی، تبیان، ج ۱، ص ۴۶؛ طبرسی، مجمع البیان،ج۱، ص ۶۵</ref>[[صاحب جواهر]] فقیه مشهور شیعی جایز نبودن گفتن آمین پس از سوره حمد را دارای شهرتی بزرگ دانسته که در سر حد اجماع است و حتی از قول برخی ادعای اجماع را نقل کرده است مانند: [[محقق کرکی]] در [[جامع المقاصد فی شرح القواعد (کتاب)|جامع‌المقاصد]] و [[علامه حلی]] در[[تحریر الاحکام الشرعیه(کتاب)| تحریر]] و [[منتهی المطلب]]، و [[حمزة بن علی بن زهره حلبی|ابن زهره]] در [[غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع (کتاب)|الغنیه]] . <ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۱۰، ص۲.</ref> | ||