گناه: تفاوت میان نسخهها
←عوامل پاککننده گناه
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
بنابر آموزههای دینی، برخی گناهان دارای آثار ویژهای چون ازدستدادن نعمتها، ازبینرفتن آبرو و شتابیافتن مرگ هستند. | بنابر آموزههای دینی، برخی گناهان دارای آثار ویژهای چون ازدستدادن نعمتها، ازبینرفتن آبرو و شتابیافتن مرگ هستند. | ||
با توجه به آیات قرآن، | با توجه به آیات قرآن، توبه، استغفار، ایمان و تقوا، انجام حسنات و اعمال صالح و دادن صدقه، موجب پاکشدن گناهان میشوند طبق برخی روایات، خداوند به وسیله چیزهایی چون بیماری و فقر گناهان بندگانش را محو میکند. همچنین در قرآن آمده است اگر گناهکاری [[توبه]] کند، خداوند از گناهان او درمیگذرد. | ||
به اعتقاد شیعیان، [[چهارده معصوم]] و [[پیامبران]] از گناه مُبرا هستند. | به اعتقاد شیعیان، [[چهارده معصوم]] و [[پیامبران]] از گناه مُبرا هستند. | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
* گناهانی که [[مرگ]] را شتاب میدهند: ترک [[صله رحم|رابطه با خویشاوندان]]، [[زنا|زِنا]] و [[قسم دروغ |سوگندِدروغ]].<ref>صدوق، معانیالاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۷۰و۲۷۱.</ref> | * گناهانی که [[مرگ]] را شتاب میدهند: ترک [[صله رحم|رابطه با خویشاوندان]]، [[زنا|زِنا]] و [[قسم دروغ |سوگندِدروغ]].<ref>صدوق، معانیالاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۷۰و۲۷۱.</ref> | ||
== | == آثار سوء گناه == | ||
براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیهالسلام| امام صادق (ع)]]، زمانی که انسان گناهی مرتکب میشود، نقطهای سیاه در [[قلب]] او ایجاد میشود. اگر [[توبه]] کند پاک میشود؛ اما اگر بر گناهان خود بیفزاید بر آن سیاهی نیز افزوده میشود تا جائی که تمام قلب او را فرا گیرد. در این صورت هیچگاه رستگار نخواهد شد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۷۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۰، ص۳۲۷.</ref>{{یادداشت| [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در شرح این روایت میگوید: خداوند قلب [[ایمان|مؤمن]] را نورانی و پذیرای صفات نورانی آفریده است و با هر [[گناه]] بخشی از این نورانیت به سیاهی (تاریکی) تبدیل میشود و با هر توبه به حالت قبلی برمیگردد و اگر گناه ادامه یابد سیاهی گسترده میشود تا جایی که تمام قلب را فرامیگیرد و قلب قابلیتش را برای دریافت صفات نورانی از دست میدهد ونتیجهاش همان محرومیت ابدی از رستگاری است.}} | براساس [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیهالسلام| امام صادق (ع)]]، زمانی که انسان گناهی مرتکب میشود، نقطهای سیاه در [[قلب]] او ایجاد میشود. اگر [[توبه]] کند پاک میشود؛ اما اگر بر گناهان خود بیفزاید بر آن سیاهی نیز افزوده میشود تا جائی که تمام قلب او را فرا گیرد. در این صورت هیچگاه رستگار نخواهد شد.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۷۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۰، ص۳۲۷.</ref>{{یادداشت| [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در شرح این روایت میگوید: خداوند قلب [[ایمان|مؤمن]] را نورانی و پذیرای صفات نورانی آفریده است و با هر [[گناه]] بخشی از این نورانیت به سیاهی (تاریکی) تبدیل میشود و با هر توبه به حالت قبلی برمیگردد و اگر گناه ادامه یابد سیاهی گسترده میشود تا جایی که تمام قلب را فرامیگیرد و قلب قابلیتش را برای دریافت صفات نورانی از دست میدهد ونتیجهاش همان محرومیت ابدی از رستگاری است.}} | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== عوامل پاککننده گناه == | == عوامل پاککننده گناه == | ||
نخستين گام براى پاک کردن گناه، توبه است. حقيقت توبه | نخستين گام براى پاک کردن گناه، توبه است. حقيقت توبه را ندامت و پشيمانى از گناه دانستهاند كه لازمه آن تصميم بر ترک در آينده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج۲۴، ص: ۲۸۹.</ref> عامل دیگر پس از توبه، استغفار است که در قرآن، لازمه آمرزش الهی معرفی شده است.<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۳۵.</ref> استغفار را طلب بخشش و غفران از خداوند و توبه را پشیمانی از انجام گناه معنا کردهاند. در بسیاری از آیات قرآن، توبه و استغفار در کنار هم آمده است.<ref>کیانی فرید، «توبه»، ج۸، ذیل مدخل.</ref> از دیگر عواملی که گناهان را از بین می برد، انجام حسنات،<ref>سوره هود آیه ۱۱۴، سوره قصص آیه ۵۴، </ref> تقوا،<ref>سوره انفال آیه ۲۹، سوره نوح آیه ۳ و ۴، سوره حدید آیه ۲۸.</ref> ایمان و عمل صالح<ref>سوره احقاف آیه ۳۱. </ref> و صدقه دادن است.<ref>سوره بقره آیه ۲۷۱.</ref> | ||
در کتاب [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانالحکمه]]، در بخشی با عنوان «مُکَفِّرات ذُنوب» (پاککنندههای گناهان)، برخی عوامل محوکننده گناهان براساس [[حدیث|روایات]] بیان شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> به گزارش این کتاب فقر، بیماری، خوشرویی، فریادرسی مظلومان، [[سجده]] زیاد و [[صلوات]] از این عوامل هستند.<ref>نگاه کنید به محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> | در کتاب [[میزان الحکمه (کتاب)|میزانالحکمه]]، در بخشی با عنوان «مُکَفِّرات ذُنوب» (پاککنندههای گناهان)، برخی عوامل محوکننده گناهان براساس [[حدیث|روایات]] بیان شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> به گزارش این کتاب فقر، بیماری، خوشرویی، فریادرسی مظلومان، [[سجده]] زیاد و [[صلوات]] از این عوامل هستند.<ref>نگاه کنید به محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> |