|
|
| خط ۳۴: |
خط ۳۴: |
| * گناهانی که مرگ را شتاب می‌دهند: ترک [[صله رحم|رابطه با خویشاوندان]]، [[زنا|زِنا]] و [[سوگند]] دروغ.<ref>صدوق، معانی‌الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۷۰و۲۷۱.</ref> | | * گناهانی که مرگ را شتاب می‌دهند: ترک [[صله رحم|رابطه با خویشاوندان]]، [[زنا|زِنا]] و [[سوگند]] دروغ.<ref>صدوق، معانی‌الاخبار، ۱۴۰۳ق، ص۲۷۰و۲۷۱.</ref> |
|
| |
|
| ==اِحباط و تکفیر==
| | ==عوامل پاک‌کننده گناه== |
| {{اصلی|احباط|تکفیر گناهان}}
| |
| نابودی [[ثواب]] اعمال نیک گذشته به وسیله گناهان را اِحباط و نابودی مجازات گناهان گذشته به وسیله اعمال نیک را تکفیر می‌نامند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۳۷۰ش، ج۳، ص۳۵۵.</ref>
| |
| | |
| به گفته [[جعفر سبحانی]]، مشهور است که از میان مذاهب اسلامی، [[معتزله|مُعتَزله]] به احباط و تکفیر اعتقاد دارند.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۳۷۰ش، ج۳، ص۳۵۶.</ref> برخی از آنها می‌گویند گناهان موجب می‌شوند که همه کارهای نیک گذشته نابود شوند و کارهای نیک موجب پاک‌شدن همه گناهان گذشته می‌شوند. به باور برخی دیگر گناه و عمل نیک، هریک به‌اندازه رتبه‌ای که دارند، در یکدیگر تأثیر می‌گذارند؛ یعنی عمل نیک کوچک، گناه بزرگ را به طور کامل محو نمی‌کند؛ بلکه به‌اندازه درجه ثوابی که دارد، از گناه آن می‌کاهد.<ref>سبحانی، بحوث فی الملل و النحل، ۱۳۷۰ش، ج۳، ص۳۵۶.</ref> به دیدگاه نخست احباط و تکفیر کلی و به دیدگاه دوم، احباط و تکفیر جزئی می‌گویند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۶۰۲.</ref>
| |
| | |
| [[کلام اسلامی|متکلمان]] مذهب [[امامیه|شیعه]]، احباط کلی و جزئی و تفکیر کلی را نمی‌پذیرند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۶۰۲و۶۰۳.</ref> آنان احباط را تنها درخصوص مواردی که در متون دینی بیان شده است، ازجمله [[کفر]]، [[ارتداد]] و [[منافق|نِفاق]] جاری می‌دانند.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۶۰۲و۶۰۳.</ref> اما تکفیر را به صورت جزئی قبول می‌کنند؛ یعنی معتقدند که برخی از اعمال ثواب موجب پاک‌شدن برخی گناهان می‌شود.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۶۰۶.</ref>
| |
| | |
| ===عوامل پاک‌کننده گناه===
| |
| در کتاب [[میزان الحکمه (کتاب)|میزان‌الحکمه]]، در بخشی با عنوان «مُکَفِّرات ذُنوب» (پاک‌کننده‌های گناهان)، برخی عوامل محوکننده گناهان براساس [[روایات]] بیان شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، میزان‌الحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> به گزارش این کتاب فقر، بیماری، خوش‌رویی، فریادرسی مظلومان، [[سجده]] زیاد و [[صلوات]] از این عوامل هستند.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، میزان‌الحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> | | در کتاب [[میزان الحکمه (کتاب)|میزان‌الحکمه]]، در بخشی با عنوان «مُکَفِّرات ذُنوب» (پاک‌کننده‌های گناهان)، برخی عوامل محوکننده گناهان براساس [[روایات]] بیان شده است.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، میزان‌الحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> به گزارش این کتاب فقر، بیماری، خوش‌رویی، فریادرسی مظلومان، [[سجده]] زیاد و [[صلوات]] از این عوامل هستند.<ref>نگاه کنید به محمدی ری‌شهری، میزان‌الحکمه، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۱۹۰۶تا۱۹۱۳.</ref> |
|
| |
|
