حلالیت‌طلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حلالیت‌طلبی''' یا '''اِستحلال'''، طلب بخشش [[حق الناس| حق الناسی]] است که بر عهده انسان قرار دارد و شامل حقوق مالی (مانند [[غصب]] و [[کم‌فروشی]]) و غیر مالی (مانند [[غیبت]]) می‌شود. حلالیت طلبیدن یا نطلبیدن آثاری در [[دنیا]] و [[آخرت]] دارد. استحلال گاهی [[واجب]] و گاهی [[حرام]] است.

حلالیت‌طلبی یا استحلال، به معنای حلالیت طلبیدن<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه حلالی خواستن، ج۶، ص۹۱۷۵.</ref> و طلب حلالیت است.<ref>معین، لغتنامه،‌ ۱۳۸۶ش، ذیل واژه استحلال، ج۱، ص۱۳۷ .</ref> این مسأله زمانی مطرح می‌شود که فردی از دیگری بر عهده انسان باشد.<ref> انصاری، الموسوعه الفقهية الميسرة، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref> در قرآن حلالیت‌طلبی به معنای رهایی از قید و بند(حقی) است که بر عهده انسان قرار دارد.<ref> کریمیان، «عذرخواهی و حلالیت‌طلبی آداب و آثار آن»، ص۶.</ref>

حلالیت طلبیدن حقوق مالی و غیر مالی را شامل می‌شود. حقوق مالی مانند [[غصب]] و [[کم‌فروشی]]؛ و حقوق غیرمالی مانند [[غیبت]].<ref> انصاری، الموسوعه الفقهية الميسرة، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۲۸۰.</ref>  

در نوع اول حلالیت طلبیدن [[واجب]] است.<ref>نجفی، جواهر الكلام، ۱۹۸۱م، ج۴۱، ص۱۱۲.</ref> و در نوع دوم، برخی آن را [[واجب]] و برخی [[مباح]] دانسته‌اند.<ref>امام خمینی،‌ استفتائات، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۵۹۵ ، م۶۷۶۹.</ref> حلالیت طلبیدن در مواردی که مفسده‌ای(هر چیز زیان‌آور<ref>دهخدا، لغتنامه، ج۱۴، ذیل واژه مفسده،۱۳۷۷ش، ص۲۱۲۶۹.</ref>) در پی داشته باشد، برخی [[مکروه]]<ref> امام خمینی،‌ استفتائات، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۵۹۵، م۶۷۷۰.</ref> و برخی [[حرام]]<ref>خویی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۱.</ref> دانسته‌اند.

== آداب و شرایط ==