پرش به محتوا

کابل: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ دسامبر ۲۰۱۹
جز
imported>Fayaz
imported>Fayaz
خط ۵۴: خط ۵۴:


==پیشینه تشیع==
==پیشینه تشیع==
پیشینه حضور [[شیعیان]] در کابل به سده سوم هجری و همزمان با ورود مسلمانان به این شهر می‌رسد. سکونت [[قزلباش‌ها|قزلباش‌های]] شیعه در دوره نادرشاه افشار، موجب تاثیرگذاری سیاسی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی [[شیعیان]] در کابل شد. با این حال [[شیعیان]] کابل در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی مورد بی‌مهری و ستم شاهان از جمله عبدالرحمان خان و حبیب الله خان قرار گرفتند.<ref>محمد وحید شیوانی، ص ۱۳۱.</ref>
پیشینه حضور [[شیعیان]] در کابل به سده سوم هجری و همزمان با ورود مسلمانان به این شهر می‌رسد. سکونت [[قزلباش‌ها|قزلباش‌های]] شیعه در دوره نادرشاه افشار، موجب تاثیرگذاری سیاسی، فرهنگی، نظامی و اجتماعی [[شیعیان]] در کابل شد. با این حال [[شیعیان]] کابل در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی مورد بی‌مهری و ستمِ شاهان از جمله عبدالرحمان و حبیب‌الله قرار گرفتند.<ref>محمد وحید شیوانی، ص ۱۳۱.</ref>


در پاییز و زمستان ۱۳۷۱ کابل شاهد رویارویی شورای نظار به رهبری احمد شاه مسعود و حزب اتحاد اسلامی به رهبری عبدالرسول سیاف، با [[حزب وحدت اسلامی افغانستان|حزب وحدت اسلامی]] به رهبری [[عبدالعلی مزاری]] بود. این جنگ تلفات و خسارات فراوانی بر جای گذاشت.<ref>شیعیان افغانستان، روابط، جایگاه، جریان‌ها و احزاب، ص ۴۲۲.</ref> در ۲۲ بهمن(دلو) ۱۳۷۲ غرب کابل منطقه شیعه‌نشین [[منطقه افشار (کابل)|افشار]] از کنترل حزب وحدت خارج شد و سپس نیروهای شورای نظار و حزب اتحاد، وارد مناطق مسکونی شدند و به قتل‌عام غیرنظامیان، زنان، کودکان و پیران پرداختند، خانه‌ها را آتش زدند و اموال و دارایی‌های مردم را غارت کردند. <ref>قربانعلی محقق ارزگانی، ص ۲۷۷ و ۲۷۸.</ref>
در پاییز و زمستان ۱۳۷۱ کابل شاهد رویارویی شورای نظار به رهبری احمد شاه مسعود و حزب اتحاد اسلامی به رهبری عبدالرسول سیاف، با [[حزب وحدت اسلامی افغانستان|حزب وحدت اسلامی]] به رهبری [[عبدالعلی مزاری]] بود. این جنگ تلفات و خسارات فراوانی بر جای گذاشت.<ref>شیعیان افغانستان، روابط، جایگاه، جریان‌ها و احزاب، ص ۴۲۲.</ref> در ۲۲ بهمن(دلو) ۱۳۷۲ غرب کابل منطقه شیعه‌نشین [[منطقه افشار (کابل)|افشار]] از کنترل حزب وحدت خارج شد و سپس نیروهای شورای نظار و حزب اتحاد، وارد مناطق مسکونی شدند و به قتل‌عام غیرنظامیان، زنان، کودکان و پیران پرداختند، خانه‌ها را آتش زدند و اموال و دارایی‌های مردم را غارت کردند. <ref>قربانعلی محقق ارزگانی، ص ۲۷۷ و ۲۷۸.</ref>
کاربر ناشناس