Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
جز (←صداقت در سیاست) |
جز (←حق مداری) |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
====حق مداری==== | ====حق مداری==== | ||
حق مداری، مظهر صداقت سیاسی در حکومت علوی است. ایشان در سفارش نامهاش به مالک اشتر مینویسد: «حق را | حق مداری، مظهر صداقت سیاسی در حکومت علوی است. ایشان در سفارش نامهاش به مالک اشتر مینویسد: «حق را به صاحب حق، هر كس كه باشد، نزديک يا دور، بپرداز، و در اين كار شكيبا باش، و اين شكيبايى را به حساب خدا بگذار، گر چه اجراى حق مشكلاتى براى نزديكانت فراهم آورد، تحمّل سنگينى آن را به ياد قيامت بر خود هموار ساز.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه شهیدی، نامه ۵۳، ص ۵۸۷.</ref> | ||
====قانون گرایی==== | ====قانون گرایی==== | ||
قانون، رشته استوار پیوند آفرین لایه های مختلف جامعه است و امام علی برای قانون احترام ویژه ای در نظر داشت. موضع حضرت علی(ع) در برابر قانون، به روشنی نشان دهنده آن است که او خود را در برابر قانون، صاحب اختیار نمی داند و چنین بود که سازشکاری را بر نمی تابید. در [[الغارات]] آمده است: « نجاشی که شاعر علی(ع) در جنگ صفین بود، در کوفه شراب نوشید و على عليه السّلام حد شراب را بر او اجرا کردند. اقدام حضرت علی براى خويشاوندان او بسيار گران تمام شد و آنها سخت ناراحت شدند و به حضرت علی اعتراض کردند. امام علی(ع) فرمودند: او خلاف شرع كرده و در روز ماه رمضان شراب خورد و بايد قانون خداوند درباره او اجرا گردد، و كسى هم حق اعتراض ندارد، نجاشى از على عليه السّلام قهر كرد و كوفه را ترک گفت و به معاويه پيوست.<ref>الغارات، ابراهیم بن محمد ثقفی، ترجمه عزیز الله عطاردی، انتشارات عطارد، ۱۳۷۳، ص ۵۷۴.</ref> | قانون، رشته استوار پیوند آفرین لایه های مختلف جامعه است و امام علی برای قانون احترام ویژه ای در نظر داشت. موضع حضرت علی(ع) در برابر قانون، به روشنی نشان دهنده آن است که او خود را در برابر قانون، صاحب اختیار نمی داند و چنین بود که سازشکاری را بر نمی تابید. در [[الغارات]] آمده است: « نجاشی که شاعر علی(ع) در جنگ صفین بود، در کوفه شراب نوشید و على عليه السّلام حد شراب را بر او اجرا کردند. اقدام حضرت علی براى خويشاوندان او بسيار گران تمام شد و آنها سخت ناراحت شدند و به حضرت علی اعتراض کردند. امام علی(ع) فرمودند: او خلاف شرع كرده و در روز ماه رمضان شراب خورد و بايد قانون خداوند درباره او اجرا گردد، و كسى هم حق اعتراض ندارد، نجاشى از على عليه السّلام قهر كرد و كوفه را ترک گفت و به معاويه پيوست.<ref>الغارات، ابراهیم بن محمد ثقفی، ترجمه عزیز الله عطاردی، انتشارات عطارد، ۱۳۷۳، ص ۵۷۴.</ref> |