پرش به محتوا

محمد بن عبدالله بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
:::السَّلَامُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِی<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۱.</ref>
:::السَّلَامُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِی<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۱.</ref>


بعد از واقعه کربلا عبدالله بن جعفر شهادت فرزندانش کنار امام حسین(ع) را از منت‌های [[خدا]] بر خود می‌دانست و همواره خداوند را [[شکر]] می‌گفت که اگر خود نتوانست همراه امام باشد فرزندانش او را یاری کردند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۴؛ ابی مخنف، مقتل الحسین، ۱۳۶۴ش، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref>
عبدالله بن جعفر شهادت فرزندانش کنار امام حسین(ع) را از منت‌های [[خدا]] بر خود می‌دانست و همواره خداوند را [[شکر]] می‌گفت که اگر خود نتوانست همراه امام باشد فرزندانش امام را یاری کردند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۴؛ ابی مخنف، مقتل الحسین، ۱۳۶۴ش، ص۲۲۵-۲۲۶.</ref>


==مقبره==
==مقبره==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱

ویرایش