Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۶۱
ویرایش
محمد بن عبدالله بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
←شهادت
(←شهادت) |
(←شهادت) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
:::السَّلَامُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِی<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۱.</ref> | :::السَّلَامُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِی<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۱.</ref> | ||
بعد از واقعه کربلا عبدالله بن جعفر شهادت فرزندانش کنار امام حسین(ع) را از منت‌های [[خدا]] بر خود می‌دانست و همواره خداوند را [[شکر]] می‌گفت که اگر خود نتوانست همراه امام باشد فرزندانش او را یاری کردند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۴؛ ابی مخنف، مقتل الحسین، ۱۳۶۴ش، ص۲۲۵-۲۲۶؛ طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۵۷.</ref> | بعد از واقعه کربلا عبدالله بن جعفر شهادت فرزندانش کنار امام حسین(ع) را از منت‌های [[خدا]] بر خود می‌دانست و همواره خداوند را [[شکر]] می‌گفت که اگر خود نتوانست همراه امام باشد فرزندانش او را یاری کردند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۲۴؛ ابی مخنف، مقتل الحسین، ۱۳۶۴ش، ص۲۲۵-۲۲۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۵۸ق، ج۴، ص۳۵۷.</ref> | ||
==مقبره== | ==مقبره== | ||