محمد بن عبدالله بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد بن عبدالله بن جعفر''' از [[شهدای کربلا]] بود. او به همراه برادرش [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]] نامه پدرشان را به [[امام حسین(ع)]] رساند و همراه امام به [[کربلا]] رفت و در [[روز عاشورا]] به [[شهادت]] رسید.

پدر او عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب، از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] و جدّ او [[جعفر طیار]] است که رسول خدا او را به عنوان سرپرست مسلمانان در [[هجرت به حبشه]] برگزید. مادر او را خوصاء دختر حفصة بن ثقیف شمرده‌اند.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك‏، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۴۶۹؛ ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۱۹ق، ص۹۵-۹۶.</ref> اما برخی از منابع مادر او را [[حضرت زینب(س)]] دانسته‌اند.<ref>عماد الدین طبری، کامل بهائی، ۱۳۸۳ش، ص۶۷۴.</ref>

پس از آنکه [[امام حسین (ع)]] از [[مکه]] به سوی [[کوفه]] حرکت کرد، عبدالله بن جعفر نامه‌ای به امام نوشت و از آن حضرت خواست که از عزم خود باز گردد. عبدالله نامه را توسط فرزندانش [[عون بن عبدالله بن جعفر|عون]] و محمد به سوی امام فرستاد.

وقتی عبدالله امام را در امر خویش مصمم یافت، به فرزندانش عون و محمد سفارش کرد با امام همراه شوند و در کنار او [[جهاد]] کنند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۸ و ۶۹.</ref> در [[روز عاشورا]]، محمد قبل از برادرش به میدان رفت. نقل شده که او پس از کشتن ده نفر، به دست [[عامر بن نهشل تمیمی]] به [[شهادت]] رسید.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۰۶.</ref>

در [[زیارت الشهداء]] نام او آمده و قاتلش [[لعن]] شده است.

:::السَّلَامُ عَلَی مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِی<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۴۹۱.</ref>

== رجز ==

رجز ذیل به او منسوب است که در روز عاشورا می‌خوانده:

به خدا شکایت می‌کنیم از کردار قومی که کورکورانه به سوی هلاکت می‌روند؛ همان‌ها که نشانه‌های قرآن و بیان محکم تنزیل را تغییر دادند و کفر و سرکشی را آشکار ساختند.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۱۱۱.</ref>