پرش به محتوا

آیه کنز: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۹
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:


==دیدگاه مفسران==
==دیدگاه مفسران==
تعدادی از [[مفسران]] بر این عقیده‌اند که بخش اول این آیه، توضیحی برای آیات قبلی است که در نکوهش علماء و راهبان یهودی و مسیحی آمده<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و در این‌جا تصرف نامشروع در مال مردم را از ویژگی‌های دیگر آن می‌شمارد.<ref>طباطبایی، ج۹، ۱۳۷۱، ص۳۵۴-۳۳۲.</ref> درباره خوردن مال مردم به باطل برخی آن را به [[رشوه|رشوه گرفتن]] اکثر علمای یهود و مسیحی برای حکم دادن،<ref>طوسی، التبیان، ج۵، ص۲۱۰</ref> مانند حکم به نفع افراد زورمند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و فروختن جایی در [[بهشت]] به مردم در قبال دریافت پول<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> معنا کرده‌اند و برخی به مالک شدن اموال مردم توسط این علماء از راه‌های نامشروع.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷؛‌ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۴۹.</ref> هم‌چنین مفسرین (یصدون عن سبیل الله) را به اقدامات علمای یهود و راهبان مسیحی در ممنوعیت پیروی از [[اسلام]]،<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷</ref> پنهان‌کردن حقایق الهی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و ترساندن و بازداشتن مردم از گرویدن به اسلام<ref>طوسی، التبیان، ج۵، ص۲۱۰</ref> تفسیر کرده‌اند.
تعدادی از [[مفسران]] بر این عقیده‌اند که بخش اول این آیه، توضیحی برای آیات قبلی است که در نکوهش علماء و راهبان یهودی و مسیحی آمده<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و در این‌جا تصرف نامشروع در مال مردم را از ویژگی‌های دیگر آن می‌شمارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۳۵۴-۳۳۲.</ref> درباره خوردن مال مردم به باطل برخی آن را به [[رشوه|رشوه گرفتن]] اکثر علمای یهود و مسیحی برای حکم دادن،<ref>طوسی، التبیان، ج۵، ص۲۱۰</ref> مانند حکم به نفع افراد زورمند<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و فروختن جایی در [[بهشت]] به مردم در قبال دریافت پول<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> معنا کرده‌اند و برخی به مالک شدن اموال مردم توسط این علماء از راه‌های نامشروع.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷؛‌ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۴۹.</ref> هم‌چنین مفسرین (یصدون عن سبیل الله) را به اقدامات علمای یهود و راهبان مسیحی در ممنوعیت پیروی از [[اسلام]]،<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷</ref> پنهان‌کردن حقایق الهی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۹۰.</ref> و ترساندن و بازداشتن مردم از گرویدن به اسلام<ref>طوسی، التبیان، ج۵، ص۲۱۰</ref> تفسیر کرده‌اند.


بیشتر مفسرین موضوع اصلی بخش دوم آیه را که با (و الذین) شروع می‌شود، [[حرمت]] کنز می‌دانند.<ref>میرمعزی، «مفهوم کنز از دیدگاه علم اقتصاد و اندیشمندان اسلامی»، ص۲۸.</ref> آنان حرف واو را دارای نقش ابتدا (استئنافیه) و عبارت بعد آن را مستقل از بخش پیشین و دارای مخاطب عام دانسته که هم شامل غیر مسلمانان مانند یهودیان و نصاری می‌شود و هم شامل مسلمانان است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷</ref> طباطبایی در المیزان به نقل از سیوطی آورده که در زمان جمع‌آوری نسخ قرآن توسط [[عثمان]]، تلاش شده، حرف واو در (و الذین) این آیه، حذف گردد تا حرمت کنز و وعده عذاب آن، به بخش اول آیه یعنی فقط علمای یهود و راهبان مسیحی برگردد و [[مسلمانان]] از آن مستثنی گردند؛ ولی با مخالفت ابوذر ناکام مانده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۵۶.</ref>
بیشتر مفسرین موضوع اصلی بخش دوم آیه را که با (و الذین) شروع می‌شود، [[حرمت]] کنز می‌دانند.<ref>میرمعزی، «مفهوم کنز از دیدگاه علم اقتصاد و اندیشمندان اسلامی»، ص۲۸.</ref> آنان حرف واو را دارای نقش ابتدا (استئنافیه) و عبارت بعد آن را مستقل از بخش پیشین و دارای مخاطب عام دانسته که هم شامل غیر مسلمانان مانند یهودیان و نصاری می‌شود و هم شامل مسلمانان است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۴۷</ref> طباطبایی در المیزان به نقل از سیوطی آورده که در زمان جمع‌آوری نسخ قرآن توسط [[عثمان]]، تلاش شده، حرف واو در (و الذین) این آیه، حذف گردد تا حرمت کنز و وعده عذاب آن، به بخش اول آیه یعنی فقط علمای یهود و راهبان مسیحی برگردد و [[مسلمانان]] از آن مستثنی گردند؛ ولی با مخالفت ابوذر ناکام مانده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۵۶.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵

ویرایش